Αν ήσουν εδώ
πόση αγάπη θα σου χάριζα!
Θα σ' άφηνα να μου μάθεις τάβλι
κι ας θύμωνες με την αμάθεια και με την χαζομάρα μου
Θα σου φτιαχνα φρυγανιές με βούτυρο και μέλι
που σου άρεσαν πολύ
κι ας τ' απαγορεύαν οι γιατροί...
Αν ήσουν εδώ
θα σου χάριζα την ελευθερία σου
κι ας μην ήξερες να δραπετεύεις
Θα σου έκοβα τα σχοινιά
και θα μπορούσες να φύγεις....
Αυτά λέω στην καρώ φανελένια ζακέτα
που πήρα μαζί μου
όταν η μάνα μας φώναξε
να κρατήσει ο καθένας μας ότι θέλει
από σένα
για ενθύμιο.
Αυτά λέω στον εαυτό μου
αφού είσαι ακόμα εδώ
περπατώντας αργά,
γυρεύοντας από δωμάτιο σε δωμάτιο την αγάπη
παίρνοντας άλλες μορφές
πότε ζακέτα πότε άνθρωπος
κι ας έχεις φύγει χρόνια.
πόση αγάπη θα σου χάριζα!
Θα σ' άφηνα να μου μάθεις τάβλι
κι ας θύμωνες με την αμάθεια και με την χαζομάρα μου
Θα σου φτιαχνα φρυγανιές με βούτυρο και μέλι
που σου άρεσαν πολύ
κι ας τ' απαγορεύαν οι γιατροί...
Αν ήσουν εδώ
θα σου χάριζα την ελευθερία σου
κι ας μην ήξερες να δραπετεύεις
Θα σου έκοβα τα σχοινιά
και θα μπορούσες να φύγεις....
Αυτά λέω στην καρώ φανελένια ζακέτα
που πήρα μαζί μου
όταν η μάνα μας φώναξε
να κρατήσει ο καθένας μας ότι θέλει
από σένα
για ενθύμιο.
Αυτά λέω στον εαυτό μου
αφού είσαι ακόμα εδώ
περπατώντας αργά,
γυρεύοντας από δωμάτιο σε δωμάτιο την αγάπη
παίρνοντας άλλες μορφές
πότε ζακέτα πότε άνθρωπος
κι ας έχεις φύγει χρόνια.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου