Οι περισσότεροι άνθρωποι περνούν τα χρόνια της ζωής τους προσπαθώντας να κατασκευάσουν μια Ιδέα του εαυτού τους.
Μέσα στην ιδέα αυτή θα στρογγυλοκαθίσουν και θα βολευτούν. Η ιδέα αυτή είναι ο θρόνος τους.
Μέσα στην ιδέα αυτή θα αναπαυτούν και θα σταυρώσουν τα χέρια τους. Η ιδέα αυτή είναι ο τάφος τους.
Για την κατασκευή αυτή χρησιμοποιούν πάντοτε τα καλύτερα υλικά, τα πιο αξιόπιστα και ανθεκτικά στο χρόνο. Έτσι που ο θρόνος - τάφος τους να είναι ένα κανονικό μνημείο.
Δύο από τα δομικά υλικά που αρέσκονται να χρησιμοποιούν είναι η μητρότητα και η πατρότητα, ταυτοχρόνως... γιατί και εγγυημένα είναι και δένουν πολύ καλά μεταξύ τους.
Αν και δεν αποκλείονται και όλα τα άλλα, π.χ. η εργατικότητα, η θυσιαστική προσφορά, η εντιμότητα, διάφοροι τίτλοι κλπ, κλπ.... όλα είναι χρήσιμα.
Έτσι, ένθρονοι και ενταφιασμένοι πετυχαίνουν να είναι και ζωντανοί και νεκροί... και βασιλιάδες και πτώματα. Αυτό που δεν καταφέρνουν κι ούτε επιθυμούν, είναι να γίνουν απλοί, ζωντανοί άνθρωποι.... τους φαίνεται πιο γυμνό και πιο απειλητικό κι από το θάνατο, ακόμα... Δεν ξέρω μπορεί να έχουν δίκιο...
Οι άλλοι, τώρα -καθώς ο χρόνος κυλά κι ο θρόνος υψώνεται και ο τάφος βαθαίνει- κατ' ανάγκην συμπεριφέρονται αναλόγως.... άλλοτε νιώθουν δέος και ορκίζονται πίστη μπροστά στον λαμπρό θρόνο της ιδέας του εαυτού, δηλ. εκτελούν τα καθήκοντά τους κι άλλοτε συμμετέχουν σε θλιβερά μνημόσυνα τα οποία αποκαλούνται και οικογενειακές συγκεντρώσεις...
Έτσι, μαθαίνουν κι αυτοί σιγά σιγά, πώς κατασκευάζεται μια Ιδέα του εαυτού. Εξάλλου όλοι είναι πρόθυμοι να μάθουν πώς κατασκευάζεται ένα μνημείο.... Μικρές συνόψεις και οδηγίες μπορεί κάποιος να αντλήσει ακούγοντας τους επικήδειους των ανθρώπων.
Είναι πολύ δύσκολο να κατεδαφίσεις θρόνους και να ανοίξεις τάφους. Εξεγείρονται ζωντανοί και νεκροί...οργανώνονται στρατεύματα.... οι βασιλείς μεριμνούν για την εξουσία τους, οι νεκροί υπερασπίζονται την ιερότητα της κατάστασής τους... από κοντά υποτελείς και συγγενείς....
κι όλοι αποζητούν μια μόνιμη θέση, το σταθερό μνημείο τους μέσα στη ροή του Χρόνου.
Μέσα στην ιδέα αυτή θα στρογγυλοκαθίσουν και θα βολευτούν. Η ιδέα αυτή είναι ο θρόνος τους.
Μέσα στην ιδέα αυτή θα αναπαυτούν και θα σταυρώσουν τα χέρια τους. Η ιδέα αυτή είναι ο τάφος τους.
Για την κατασκευή αυτή χρησιμοποιούν πάντοτε τα καλύτερα υλικά, τα πιο αξιόπιστα και ανθεκτικά στο χρόνο. Έτσι που ο θρόνος - τάφος τους να είναι ένα κανονικό μνημείο.
Δύο από τα δομικά υλικά που αρέσκονται να χρησιμοποιούν είναι η μητρότητα και η πατρότητα, ταυτοχρόνως... γιατί και εγγυημένα είναι και δένουν πολύ καλά μεταξύ τους.
Αν και δεν αποκλείονται και όλα τα άλλα, π.χ. η εργατικότητα, η θυσιαστική προσφορά, η εντιμότητα, διάφοροι τίτλοι κλπ, κλπ.... όλα είναι χρήσιμα.
Έτσι, ένθρονοι και ενταφιασμένοι πετυχαίνουν να είναι και ζωντανοί και νεκροί... και βασιλιάδες και πτώματα. Αυτό που δεν καταφέρνουν κι ούτε επιθυμούν, είναι να γίνουν απλοί, ζωντανοί άνθρωποι.... τους φαίνεται πιο γυμνό και πιο απειλητικό κι από το θάνατο, ακόμα... Δεν ξέρω μπορεί να έχουν δίκιο...
Οι άλλοι, τώρα -καθώς ο χρόνος κυλά κι ο θρόνος υψώνεται και ο τάφος βαθαίνει- κατ' ανάγκην συμπεριφέρονται αναλόγως.... άλλοτε νιώθουν δέος και ορκίζονται πίστη μπροστά στον λαμπρό θρόνο της ιδέας του εαυτού, δηλ. εκτελούν τα καθήκοντά τους κι άλλοτε συμμετέχουν σε θλιβερά μνημόσυνα τα οποία αποκαλούνται και οικογενειακές συγκεντρώσεις...
Έτσι, μαθαίνουν κι αυτοί σιγά σιγά, πώς κατασκευάζεται μια Ιδέα του εαυτού. Εξάλλου όλοι είναι πρόθυμοι να μάθουν πώς κατασκευάζεται ένα μνημείο.... Μικρές συνόψεις και οδηγίες μπορεί κάποιος να αντλήσει ακούγοντας τους επικήδειους των ανθρώπων.
Είναι πολύ δύσκολο να κατεδαφίσεις θρόνους και να ανοίξεις τάφους. Εξεγείρονται ζωντανοί και νεκροί...οργανώνονται στρατεύματα.... οι βασιλείς μεριμνούν για την εξουσία τους, οι νεκροί υπερασπίζονται την ιερότητα της κατάστασής τους... από κοντά υποτελείς και συγγενείς....
κι όλοι αποζητούν μια μόνιμη θέση, το σταθερό μνημείο τους μέσα στη ροή του Χρόνου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου