Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_η αποθέωση της βλακείας. What else?

Πρόσφατα ξέμεινα από καφέ... συμβαίνουν κι αυτά!
Από καφέδες πίνω το πρωί μια γερή δόση σκέτο, ζεστό νες καφέ (για να λειτουργήσει το σύστημα) και μετά κανα δυό διπλούς ελληνικούς, τους οποίους προτιμώ να φτιάχνω  η ίδια... όλα αυτά σε ΚΣ, ενώ σε ιδιαίτερες συνθήκες π.χ. ξενύχτια για διάβασμα και γενικώς.... το πρόγραμμα προσαρμόζεται αναλόγως...
Επειδή όμως εδώ  που διαμένω αν ξεμείνεις από κάτι πχ. τσιγάρα, καφέδες και τέτοια, μπορεί να περάσουν δυό τρεις μέρες μέχρι να μπορέσεις να βρεις, αναγκάστηκα και χρησιμοποίησα την ολοκαίνουργια  συσκευή αυτόματου καφέ espresso παρακαλώ, την οποία  οι άνθρωποι του σπιτιού διαθέτουν, χρησιμοποιούν και έχουν σε μεγάλη εκτίμηση.
Και δικαιολογημένα, αν και  ανεπίγνωστα γι' αυτούς...
Διαπίστωσα λοιπόν ότι δεν πρόκειται για μια απλή συσκευή, όπως το κλασικό μπρίκι ή οι παλαιομοδίτικες καφετιέρες φίλτρου... πρόκειται για μια αποθέωση...
Πρόκειται για μια μέθοδο....

Διότι ο μοντερνισμός επιβάλλει όλα να  έχουν μια κάποια μέθοδο... στην οποία διαφημιστικώς έχει αναλάβει να  μας μυήσει ο πολύς και γοητευτικός Τζωρτζ Κλούνεϊ...θα έχετε δει φαντάζομαι το σχετικό σποτάκι.... Ο Τζωρτζ λοιπόν,   -μόνος αυτός γνωστός και επώνυμος, ήτοι διακριτός - περιτριγυρισμένος  ως κόκορας σε κοτέτσι - οι πολλές αιθέριες γυναικείες παρουσίες οι οποίες εμφανίζονται για δέκατα του δευτερολέπτου  εκεί τριγύρω, όσο δηλ. είναι αρκετό για να μην αποτυπωθεί τίποτα απ' αυτές - λαμβάνει την ικανοποίηση όχι τόσο από τον καφέ που πίνει αλλά από την εντύπωση που προκαλεί στις αιθέριες κότες, εξαιτίας των ψαγμένων και sic επιλογών του....
What else? μας ρωτάει ρητορικώς στο τέλος του ανάλαφρου σποτ...
Nothing more... αγαπητέ Τζωρτζ ..Nothing more,. όλα συνοψίζονται και αποθεώνονται στην βλακεία...

Πολύ επιτυχημένη διαφήμιση, τόσο πολύ μάλιστα που η μύηση στην "τέχνη" του πίνω καφέ για να εντυπωσιάσω έφτασε από τις Κάνες ή από την Τοσκάνη ή απ΄όπου γυρίστηκε το σχετικό διαφημιστικό σποτάκι (δεν μ' ενδιαφέρει και δεν το ψάχνω) και στο δικό μας αποξεχασμένο και ασήμαντο χωρίον, ήτοι το Νεροχώρι, το οποίο δεν το έχουν ούτε οι χάρτες της google και στο οποίο ο πληθυσμός των γατών είναι  τουλάχιστον  τριπλάσιος του αντίστοιχου των ανθρώπων.

Oι κινήσεις ήταν απλές : έθεσα σε λειτουργία την συσκευή, η οποία σημειωτέον δίδεται δωρεάν από τα μεγάλα s/m και έβαλα στην ειδική υποδοχή μια κάψουλα.... όλη φασαρία γίνεται για αυτή την κάψουλα....

Η κάψουλα διατίθεται σε μεγάλη γκάμα γεύσεων για την εξασφάλιση του ιερού δικαιώματος του καταναλωτή να επιλέξει το προϊόν της αρεσκείας του (βλ. της καύλας του). Σε κάθε γεύση αντιστοιχεί ένα συγκεκριμένο χρώμα (φούξια, πορτοκαλί, χρυσό κλπ.) έτσι που να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος να μπερδευτείς, να ψάξεις, να διαβάσεις κάποια ετικέτα, να χάσεις λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σου,... να υποκύψεις στην πλάνη σου.  Η χρωματική αντιστοιχία παραπέμπει σε πειραματική συνθήκη με ποντίκια (το κόκκινο χρώμα έχει φαί, το κίτρινο έχει ηλεκτρικό ρεύμα) ή σε άσκηση βρεφονηπιαγωγείου με τουβλάκια...
Η κάψουλα   είναι σφραγισμένη και έτσι θα μείνει ακόμα και όταν ο καφές που περιέχει αναμειχθεί με το νερό και χυθεί στο ποτήρι σου. Μια κάψουλα δίνει μια δόση καφέ.  Πρόκειται για ατομική - αυστηρώς ατομική - συσκευασία... δεν βλέπεις τον καφέ, όπως δεν βλέπεις και τα εγκλήματα που κάνει η  Νestle  στον κόσμο (βλ παιδική εργασία- εκμετάλλευση, εξάντληση φυσικών πόρων, ιδιωτικοποίηση του νερού κ,άλ). ούτε και σε ενδιαφέρουν άλλωστε.... Μετά την χρήση, πετάς την χρησιμοποιημένη κάψουλα...
Μέσα στην ημέρα ένα νοικοκυριό που τουλάχιστον 3 άνθρωποι πίνουν 2 καφέδες την ημέρα θα έχει παράγει 6 τέτοιες άδειες, πλαστικό-μεταλλικές κάψουλες, 180 το μήνα... περίπου 2000 τον χρόνο.

Η κάψουλα όμως είναι ωραία... είναι κομψή... είναι υγιεινή.. είναι αποστειρωμένη... είναι σταθερή... είναι αξιόπιστη.. είναι μελετημένη... είναι ελεγμένη (έχει ISO) ... είναι το προφυλακτικό στον καφέ....
Η κάψουλα αυτή θα μπορούσε επάξια να συγκεφαλαιώσει όλον τον σύγχρονο πολιτισμό μας...
Αν η κάψουλα έχει ένα νόημα, αυτό είναι το νόημά της: Αξία είναι η ατομική απόλαυση και εφόσον έχεις το χρήμα και πληρώνεις εμείς σου εγγυόμαστε το δικαίωμά σου στην "γενική ευτυχία" του δυτικού ευδαιμονισμού...
Ναι, μπορείς να το φωνάξεις, μπορείς να το δείξεις. μπορείς να εντυπωσιάσεις, μπορείς να το απογειώσεις... μπορείς να φλερτάρεις όπως ο Κλούνεϊ, και απολαμβάνοντας τον εαυτό σου μπορείς να απολαύσεις την ζωή σου. 

Η συσκευή αφού βρυχήθηκε κάμποσο, έχυσε μια κουτσουλιά καφέ στο ποτήρι... δοκίμασα...
Εμένα ο πολυδιαφημισμένος καφές με σφραγίδα Χόλιγουντ μου φάνηκε χάλια μαύρα.... Δεν πινότανε με τίποτα... ένα νεροζούμι, μια αποθέωση της βλακείας.... What else?


Σχόλια

  1. Παίρνεις πυχίο,γκρινιάζεις.Πίνεις καφέ μηχανής espresso σαν τον Κλούνεϊ(ή τον Τζακ Μπλακ,γούστα ειν'αυτά) πάλι γκρινιάζεις.Ε,δεν τρώγεσαι με τίποτα.Να πίνεις ελληνικό στη χόβολη.Βλάχο!

    Εμένα μου αρέσει ο εσπρέσσο του μπρικιού και θεωρώ το πτυχίο μου εντελώς άχρηστο(ΤΕΙ λογιστικής)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αρβανίτισσα παρακαλώ!
    Εσπρέσο του μπρικιού; Χμ.. να το δοκιμάσω λες; να σπάσω όλες τις κάψουλες, να τις ανακατέψω, να τις βάλω στο μπρίκι και να δούμε μετά what else?

    Έτσι τα έχουμε συμφωνήσει εμείς με τον Ύψιστο, π. Κώστα: εγώ να γκρινιάζω κι Αυτός να με τροφοδοτεί με νέες ευκαιρίες για γκρίνια...
    Όσο για το πτυχίο της λογιστικής, η αχρηστία του είναι η πραγματική του αξία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χρησιμοποιούμε ειδικό μπρίκι για εσπρέσσο.Στο μπρίκι του ελληνικού μπορούμε να βράσουμε γαλλικό καφέ και να τον σουρώσουμε μετά(αν δεν υπάρχει καφετιέρα).Έχει Αρβανίτες η Κρήτη;

    Κι εμένα όλο τέτοιες ευκαιρίες μου δίνει ο Μεγάλος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εντάξει, βολεύομαι και με τον ελληνικό.
    Αρβανίτες δεν ξέρω αν έχει η Κρήτη... πρέπει να έχει, γιατί όχι; Απ' όλα έχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε,προσπαθώ να σας φέρω τον ευρωπαϊκό πολιτισμό στη Κρήτη,που έχει ακόμα και Αρβανίτες,κι εσείς δε θέλετε.Τι να κάνω;Ο Διαφωτισμός δεν πρόκειται να φτάσει ποτέ!

      Διαγραφή
  5. Ανώνυμος9/7/16, 8:02 π.μ.

    Υπομονή, έρχεται και ελληνικός καφές σε κάψουλα! (αν τα καταφέρουν τα ξεφτέρια της γνωστής πολυεθνικής - το προσπαθούν πάντως).

    Το προφυλακτικό στον καφέ! φοβερή ατάκα.

    Μετοικος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διόλου παράξενο!
      Το μέλλον της ανθρωπότητας, ίσως, να ανήκει στις κάψουλες...

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός