Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_ξου...ξου.. κυρία μου!

Oι τηλεπαρουσιαστές των δελτίων διατηρούν το χαρωπό ύφος, το ύφος το ανάλαφρο, το σύγχρονης θεατρικής επιθεώρησης ύφος με τις γκριμάτσες και τις χειρονομίες, το ύφος που μπορεί να εναλλάσσεται  ανάμεσα σε μπαμπούλα και κλόουν με την ίδια ευκολία που στήνεται και ξεστήνεται ένα τσίρκο.... δεν πρέπει όμως να τους αδικώ.... Υπάρχει και η σοβαρή (μόνο σοβαρή και θετική) οπτική της επιστήμης η οποία είναι κι αυτή επίσης διαθέσιμη σ' αυτό το yper s/m ιδεών...για αυτούς που είναι πιο απαιτητικοί, πιο ψαγμένοι, για το πιο μορφωμένο κοινό... που θέλει  με την σφραγίδα της επιστήμης να καθησυχάσει την καταναλωτική του συνείδηση και τη ναρκωμένη του σκέψη...

Έτσι, χθες, αφού έφτασε και στην χώρα μας το "κυνήγι των Πόκεμον" και η είδηση πήρε τον τηλεοπτικό χρόνο που της αναλογούσε, εμφανίστηκε plus στο δελτίο και κάποιος καθηγητής Παθολογίας... [δεν με ενδιαφέρει το όνομά του, δεν με ενδιαφέρει ο ακριβής τίτλος του και η περγαμηνή του, με ενδιαφέρει μόνο η μυωπική επιστημοσύνη του.... ] ο οποίος υποστήριξε ότι η νέα μόδα των Πόκεμον έχει θετικά αποτελέσματα στην ζωή των νέων και γενικά των ανθρώπων, διότι κυνηγώντας τα Πόκεμον οι άνθρωποι θα έχουν ένα κίνητρο να βγουν έξω και να κινηθούν κάνοντας καλό στην σωματική υγεία τους, μειώνοντας τα προβλήματα της σύγχρονης καθιστικής ζωής... θα κοινωνικοποιηθούν συμμετέχοντας σε ομάδες κυνηγών... θα διασκεδάσουν....

Μια "ανατομία" της σκέψης και του λόγου του εν λόγω καθηγητή θα μας διαφώτιζε αρκετά για το τι σημαίνει "θετικότητα" της σύγχρονης επιστήμης... αλλά βαριέμαι να την κάνω... θα μας έδινε δηλαδή να καταλάβουμε πώς ορίζεται το αποτέλεσμα, πώς τα αποτελέσματα ομαδοποιούνται σε κατηγορίες και πώς τελικά οι κατηγορίες αυτές βρίσκουν τις αντιστοιχίες τους στα αίτια.... θα μας έδινε να καταλάβουμε ότι οι αντιστοιχίες αυτές είναι σύστοιχες προς τα ενδιαφέροντα (:δεσμεύσεις πάσης φύσεως) του επιστήμονα που τις επιχειρεί....πώς δηλαδή τεμαχίζεται - απονευρώνεται το επιστητό ... . αλλά σας είπα βαριέμαι να το κάνω... και επιπλέον ποιός έχει όρεξη για "θεωρίες", "φιλοσοφίες"... και ξου.. ξου... εμείς θέλουμε απλώς να ζήσουμε... κυρία μου!

Κλείνω εδώ το σύντομο αυτό σημείωμα... συγχρονίζοντας την γραφή μου με το δελτίο ειδήσεων...
αμέσως μετά τα χαζά-χαρωπά του παρουσιαστή, τα σοβαρά-επιστημονικά του καθηγητή... ήρθε και η αόρατος χειρ της οικονομίας να ολοκληρώσει την ειδησεογραφία : μάθαμε λοιπόν ότι το νέο παιχνίδι έχει καταγράψει κέρδη δισεκατομμυρίων δολαρίων μέσα σε λίγες εβδομάδες και έχει εκτινάξει στα ύψη την μετοχή της εταιρείας Nintendo.... εμ έτσι πες μου... έτσι η ενημέρωση ολοκληρώνεται... τα πάντα φωτίζονται και νοηματοδοτούνται....

Τα πάντα θα κλείσουν με ένα μεγάλο πάταγο, που όμως, ευτυχώς, λίγοι θα είναι σε θέση να ακούσουν....
Ξου.. ξου... κυρία μου!



Σχόλια

  1. Εγώ ζήτησα χθες απολυτήριο από τον Μητροπολίτη.Δε δέχομαι να παραμείνω σε νησί που δεν έχει Πόκεμον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ χθες που λες π. Κώστα, είδα το βράδυ στην ΕΡΤ μια ενδιαφέρουσα εκπομπή για τα αποτελέσματα της Μεγάλης Συνόδου... άκουσα, η αλήθεια είναι, πράγματα που με προβλημάτισαν... ήταν κι ένας, μοναχός να τον πω; δεν ξέρω ακριβώς το σχήμα του...ο οποίος με πάθος αμφισβητούσε ότι οι Πατέρες προσευχήθηκαν λέει όλη τη νύχτα για να τους φωτίσει το Άγιο Πνεύμα για τις εργασίες της Συνόδου.... Πού ήταν το Άγιο Πνεύμα;... Το Άγιο Πνεύμα δεν ήρθε, έλεγε ο μοναχός...
    Τώρα συνδύασε το αυτό με τα Πόκεμον που όλοι τα ψάχνουν και τα αναζητούν και θα λάβεις την "αγιοπνευματική" διάσταση του θέματος πόκεμον.... Ε;
    Ξανασκέψου το...για την παραίτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος25/7/16, 3:47 μ.μ.

    παπα-Κώστα, μπορείς με ΔΥΟ λόγια να μας εξηγήσεις ΠΩΣ λειτουργεί αυτό το παιγνίδι ΑΚΡΙΒΩΣ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κοίτα,το Άγιο Πνεύμα εκεί ήταν,όπως είναι παντού στον κόσμο και στην Εκκλησία.Αλλά αυτοί οι δεσποτάδες,βρε παιδί μου,έχουν ενισχυμένα καλυμαύχια τα οποία ούτε το Άγιο Πνεύμα δε διαπερνά.Έχουν και αυτά τα χρυσαφικά κρεμασμένα που κάνουν αντανάκλαση.Τι να πω;

    Απ'ότι έχω καταλάβει,κατεβάζεις μια εφαρμογή στο κινητό(μάλλον απ'αυτά τα καινούρια)και εκεί που σουλατσάρεις αυτό σου δείχνει το δρόμο όπως είναι συν κάποια πόκεμον που κρύβονται.Μετά κάτι κάνεις με το μαραφέτι και τα πιάνεις.Κάπως έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Βέβαια τα χρυσαφικά και τα ενισχυμένα καλυμαύχια, είναι ένα πρόβλημα ...όχι όμως το καίριο κατά τη γνώμη μου,... αυτά αν θες είναι τα φαινόμενα, τα θεάματα...΄Όσο πιο πολλά θεάματα τόσο λιγότερη ουσία. Αν και η Σύνοδος, αν εξαιρέσουμε δυο τρία παρατράγουδα, κάπως λίγο-πολύ προφυλάχθηκε από τον τηλεοπτικό και life style εκπεσμό.
    Το πρόβλημα είναι ο λόγος που διατυπώνεται, λόγος καθαρός, απλός, βαθύς, δυναμικός, οξύς και καίριος ... εκεί (νομίζω, δεν ξέρω κιόλας ότι) αποτυπώνεται, το Άγιο Πνεύμα.... δεν διάβασα πολλά από τα κείμενα της Συνόλου... ανάμεσα σ' αυτά που διάβασα ήταν κάτι απαντήσεις μητροπολιτών που διαφώνησαν με την Σύνοδο και ο λόγος τους μου θύμιζε νομικίστικα έγγραφα (κάτι διατάξεις, κάτι παραγράφους,κάτι τέτοια)... Δεν θα κρίνω εγώ την Σύνοδο, τους Πατέρες και τον λόγο τους... ούτε καν αυτόν τον δυστυχή που έψαχνε να βρει το Άγιο Πνεύμα όπως ένα πόκεμον... είναι όμως ενδεικτική η σύγχυση μέσα σ' όλα αυτά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω σ'αυτό.Είμαι από αυτούς που δεν ήθελαν να γίνει η Σύνοδος.Οπότε θεωρώ ότι αυτή η ίδια η Σύνοδος ήταν το πρόβλημα.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός