Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_εγώ τον άκουγα

Εγώ τον Παντελίδη τον έμαθα σαν ήχο κλήσης κινητού.
Στα λεωφορεία που συχναζα και πηγαινοερχόμουν ανάμεσα σε νέους, παραταιρη εγώ.
Ολόκληρα ρεφρέν των τραγουδιών του άκουγα και μετά κουβέντες που κανόνιζαν βραδινές εξόδους και μικροπληροφορίες...
Και οι λεωφοριατζήδες τον έβαζαν συχνά στα δρομολόγια, οδηγούσαν και πίνανε τον πρωινό φραπέ τους.

Και μ' άρεσε.
Εμένα μ' άρεσε ο Παντελίδης....

Ίσως η τοξικολογική να δείξει ότι ο χαμένος τραγουδιστής δεν ήταν μεθυσμένος...
Ναι,, το πιο πιθανό είναι, οι συγκεντρώσεις αλκοόλ στο αίμα του να βρίσκονταν σε φυσιολογικά επίπεδα.
Αν μέθη σημαίνει κάποιο ποσοστό τοις εκατό....αν είναι μέτρηση.

Αν όμως  δεν σημαίνει μόνο αυτό, αν μέθη δεν είναι μόνο καποια μέτρηση....αλλά μια (παλιο)κατάσταση της ύπαρξης, μια ζάλη, ένα χάσιμο του εαυτού και της πραγματικότητας... σαν να μπαίνεις σε μια δίνη.... χάνεις τα όρια, κολλάς στο γκάζι...
τότε δυνητικά μπορεί να γίνει  αιτία πολλών ειδών θανάτου...

Υπάρχουν πολλές δίνες,  ρουφήχτρες κανονικές.... πολύ δύσκολο να ξεφύγεις, να ξεμεθύσεις, να πατήσεις φρένο.
Δημοσιότητα και αναπάντεχη δόξα, θα πεις; επιτυχία; δύναμη; ξέφρενη χαρά; έρωτας; χρήμα; θλίψη;
 Η ηδονή του θανάτου και η οδύνη της ζωής.
Η ταχύτητα της ανόδου ή η ταχύτητα της πτώσης;
Τα σωματα, πολλές ψυχές και πολλά μυαλά ανθρώπινα δεν αντέχουν... να βρίσκονται για πολύ εκτεθειμένα σε μια τέτοια παρατεταμένη κατάσταση μέθης. 
Η ζωή απαιτεί νηφαλιότητα, καθόσον πολύ λεπτό και ντελικάτο πράγμα.
Αν προλάβεις και ξεμεθύσεις πριν πάρεις την μοιραία στροφή, έχει καλώς... μειώνεις ταχύτητα και γυρίζεις σπίτι σου.
Αν όχι, γίνεσαι λιώμα... είτε έτσι είτε αλλιώς...

Για όποιον με εννοεί...

Δεν μπορείς να αντισταθείς.
Έβαλα κι εγώ κάποια τραγούδια του, κάποιες φορές...
 Εγώ τον  άκουγα κάποια βράδια.

Σχόλια

  1. Ανώνυμος21/2/16, 2:28 μ.μ.

    Μας συγκινείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος21/2/16, 11:20 μ.μ.

    "Πολλοί τον άκουγαν,αντικειμενικά στο λέω και άσε τους δήθεν να λένε το αντίθετο"
    Καλό του ταξίδι.

    X

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναι, είναι συντριπτικό για την διανόηση της χώρας μας να ασχολείται με φαινόμενα όπως ο Παντελίδης... κάπως έτσι παραμένει και συντηρείται ως Διανόηση.
    Μόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός