Κρατάω το τηλεκοντρόλ και ψάχνω τα κανάλια.
Κανάλι 1, τίποτα. Κανάλι 2, τίποτα. Κανάλι 3, τίποτα.
Κάθε πάτημα του μαλακού μαύρου κουμπιού είναι η επαφή μου με ένα θορυβώδες και αναιδές Τίποτα που επιμένει.
Τίποτα, τίποτα, τίποτα.
Κάθε πάτημα , μια πράξη πολλαπλασιασμού του τίποτα.
Τόσο που σκέφτομαι ότι η πράξη αυτή δικαίως έχει αναδειχθεί σε μια καθόλα ευυπόληπτη εργασία, που τυγχάνει καλής αμοιβής και αναγνωρισιμότητας.
Έργο του τίποτα; Η διάσωση....τι λέω; η διάδοση, η υπερίσχυση της ηλιθιότητας!
Πώς γίνεται, σκέφτομαι, να μην βρίσκω τίποτα για να γελάσω με τα αστεία τους; τίποτα για να κλάψω με τα δράματά τους, οι μαγειρικές τους εκπομπές εμένα να με κάνουν να βαριέμαι το μαγείρεμα; οι διαφημίσεις των προϊόντων εμένα να με πληροφορούν για το πόσα παντελώς άχρηστα πράγματα υπάρχουν γύρω μας; τα ενδιαφέροντά τους, εμένα να μην με ενδιαφέρουν στο ελάχιστο;
Να μη μου αρέσει τίποτα; Τίποτα. Ακόμα και οι σοβαρές τους εκπομπές εμένα να μου φαίνονται γελοίες;
Μετά από 25 χρόνια ιδιωτικής τηλεόρασης, όπως, το τελευταίο διάστημα, περήφανα διαλαλούν τα κανάλια με το μότο "εσύ επιλέγεις γιατί" , εννοώντας, το πανέξυπνο σποτ, ότι ο τηλεθεατής έχει τους δικούς του προσωπικούς λόγους να επιλέγει τα ιδιωτικά κανάλια, ως μία έκφραση της ελευθερίας επιλογών που έχει και της δημοκρατίας που απολαμβάνει, και που ως γνωστόν σε αυτό τον τόπο γεννήθηκε από αρχαιοτάτων χρόνων, εγώ να μην βρίσκω τίποτα;
Τόση δυσανεξία πια; Τόση απόρριψη;
Ναι, τόση.
Ω, ένας κόσμος ανάποδα!!
Ο πιο βίαιος ανθρωποχυλός να παρουσιάζεται ως "προσωπική επιλογή" και ο πιο χυδαίος ατομικισμός ως έκφραση και απόγονος της αρχαίας δημοκρατίας....
Από την στιγμή που επινοήθηκε ως ένα εργαλείο κοινωνικών εξηγήσεων η έννοια του Μέσου Όρου, ο μέσος όρος άρχισε να αποκτά τις ιδιότητες που αρμόζουν στο είδος του.
Η κύρια ειδοποιός ιδιότητα είναι η ηλιθιότητα.
Γιατί οι άνθρωποι δεν ζουν την ανύπαρκτη ζωή του μέσου όρου, αλλά την ζωή τους, κι αυτή έχει αναρίθμητες λεπτές στρώσεις και πτυχές και ανύποπτες ποιότητες, λεπτομέρειες άπειρες κι ασύλληπτες μικρο-υπο-δομές.
Θα πρέπει λοιπόν, αν θες να εισάγεις στο επίπεδο του κοινωνικού σχηματισμού και να θέσεις σε λειτουργία, τον μέσο όρο, να καταστρέψεις όλες αυτές τις διαφορές ζωής, να τις απαξιώσεις, να τις αφυδατώσεις.
Ο τρόπος για αυτό είναι η διάδοση της ηλιθιότητας. Κάθε μια από τις εκπομπές, τις διαφημίσεις, κλπ, υποσκάπτει σιγά και ανεπαίσθητα, λέγοντας ότι κάνει κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά κάνει, την επαφή του ανθρώπου με την ζωή του στην άμεση εσωτερικότητά της. Η ζωή του σε όλα τα επίπεδα , γίνεται έτσι ξένη, αλλότρια και έχει ανάγκη ως ηλίθιος, κάποιοι να τον καθοδηγούν στην ανύπαρκτη και κατασκευασμένη ζωή του μέσου όρου. Αυτή η καθοδήγηση γίνεται νάρκη και εθισμός.
Άπαξ, λοιπόν, και δεχόσαστε να καταμετρείστε σε αυτό που λέγεται "μέσος όρος", ακόμα κι αν είστε ένας έξυπνος, καλλιεργημένος και σπουδασμένος άνθρωπος, έχετε αποκτήσει το μερίδιό σας στο παγκόσμιο αποθεματικό ηλιθιότητας του πλανήτη που συνεχώς αυξάνεται.
Γιατί όλη αυτή η μιντιακή, αθλητική, κινηματογραφική, διαφημιστική, μοδιστρική, μαγειρική βιομηχανία, ακόμα κι όταν προβάλει κάποια εξέχοντα ινδάλματα (αστέρες) το κάνει, επειδή γνωρίζει και προϋποθέτει την ακατανίκητη τάση του Μέσου Όρου ΝΑ ΧΑΣΚΕΙ...
Εγώ ξέρω γιατί,
ΤΊΠΟΤΑ
Κανάλι 1, τίποτα. Κανάλι 2, τίποτα. Κανάλι 3, τίποτα.
Κάθε πάτημα του μαλακού μαύρου κουμπιού είναι η επαφή μου με ένα θορυβώδες και αναιδές Τίποτα που επιμένει.
Τίποτα, τίποτα, τίποτα.
Κάθε πάτημα , μια πράξη πολλαπλασιασμού του τίποτα.
Τόσο που σκέφτομαι ότι η πράξη αυτή δικαίως έχει αναδειχθεί σε μια καθόλα ευυπόληπτη εργασία, που τυγχάνει καλής αμοιβής και αναγνωρισιμότητας.
Έργο του τίποτα; Η διάσωση....τι λέω; η διάδοση, η υπερίσχυση της ηλιθιότητας!
Πώς γίνεται, σκέφτομαι, να μην βρίσκω τίποτα για να γελάσω με τα αστεία τους; τίποτα για να κλάψω με τα δράματά τους, οι μαγειρικές τους εκπομπές εμένα να με κάνουν να βαριέμαι το μαγείρεμα; οι διαφημίσεις των προϊόντων εμένα να με πληροφορούν για το πόσα παντελώς άχρηστα πράγματα υπάρχουν γύρω μας; τα ενδιαφέροντά τους, εμένα να μην με ενδιαφέρουν στο ελάχιστο;
Να μη μου αρέσει τίποτα; Τίποτα. Ακόμα και οι σοβαρές τους εκπομπές εμένα να μου φαίνονται γελοίες;
Μετά από 25 χρόνια ιδιωτικής τηλεόρασης, όπως, το τελευταίο διάστημα, περήφανα διαλαλούν τα κανάλια με το μότο "εσύ επιλέγεις γιατί" , εννοώντας, το πανέξυπνο σποτ, ότι ο τηλεθεατής έχει τους δικούς του προσωπικούς λόγους να επιλέγει τα ιδιωτικά κανάλια, ως μία έκφραση της ελευθερίας επιλογών που έχει και της δημοκρατίας που απολαμβάνει, και που ως γνωστόν σε αυτό τον τόπο γεννήθηκε από αρχαιοτάτων χρόνων, εγώ να μην βρίσκω τίποτα;
Τόση δυσανεξία πια; Τόση απόρριψη;
Ναι, τόση.
Ω, ένας κόσμος ανάποδα!!
Ο πιο βίαιος ανθρωποχυλός να παρουσιάζεται ως "προσωπική επιλογή" και ο πιο χυδαίος ατομικισμός ως έκφραση και απόγονος της αρχαίας δημοκρατίας....
Από την στιγμή που επινοήθηκε ως ένα εργαλείο κοινωνικών εξηγήσεων η έννοια του Μέσου Όρου, ο μέσος όρος άρχισε να αποκτά τις ιδιότητες που αρμόζουν στο είδος του.
Η κύρια ειδοποιός ιδιότητα είναι η ηλιθιότητα.
Γιατί οι άνθρωποι δεν ζουν την ανύπαρκτη ζωή του μέσου όρου, αλλά την ζωή τους, κι αυτή έχει αναρίθμητες λεπτές στρώσεις και πτυχές και ανύποπτες ποιότητες, λεπτομέρειες άπειρες κι ασύλληπτες μικρο-υπο-δομές.
Θα πρέπει λοιπόν, αν θες να εισάγεις στο επίπεδο του κοινωνικού σχηματισμού και να θέσεις σε λειτουργία, τον μέσο όρο, να καταστρέψεις όλες αυτές τις διαφορές ζωής, να τις απαξιώσεις, να τις αφυδατώσεις.
Ο τρόπος για αυτό είναι η διάδοση της ηλιθιότητας. Κάθε μια από τις εκπομπές, τις διαφημίσεις, κλπ, υποσκάπτει σιγά και ανεπαίσθητα, λέγοντας ότι κάνει κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά κάνει, την επαφή του ανθρώπου με την ζωή του στην άμεση εσωτερικότητά της. Η ζωή του σε όλα τα επίπεδα , γίνεται έτσι ξένη, αλλότρια και έχει ανάγκη ως ηλίθιος, κάποιοι να τον καθοδηγούν στην ανύπαρκτη και κατασκευασμένη ζωή του μέσου όρου. Αυτή η καθοδήγηση γίνεται νάρκη και εθισμός.
Άπαξ, λοιπόν, και δεχόσαστε να καταμετρείστε σε αυτό που λέγεται "μέσος όρος", ακόμα κι αν είστε ένας έξυπνος, καλλιεργημένος και σπουδασμένος άνθρωπος, έχετε αποκτήσει το μερίδιό σας στο παγκόσμιο αποθεματικό ηλιθιότητας του πλανήτη που συνεχώς αυξάνεται.
Γιατί όλη αυτή η μιντιακή, αθλητική, κινηματογραφική, διαφημιστική, μοδιστρική, μαγειρική βιομηχανία, ακόμα κι όταν προβάλει κάποια εξέχοντα ινδάλματα (αστέρες) το κάνει, επειδή γνωρίζει και προϋποθέτει την ακατανίκητη τάση του Μέσου Όρου ΝΑ ΧΑΣΚΕΙ...
Εγώ ξέρω γιατί,
ΤΊΠΟΤΑ
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή