_κεράκια , λουλουδάκια

Μεγαλύτερη φρίκη κι από τις τυφλές επιθέσεις στο Παρίσι,  νιώθω από τις εκδηλώσεις συμπαράστασης στα θύματα. Μια συμπαράσταση αυτοματοποιημένη, αγαθιοβόλα και εντελώς ανέξοδη. Βαμμένα πρόσωπα στα χρώματα της Γαλλίας,  αλλαγή των προφίλ στο Facebook , κεράκια,  λουλουδάκια, διαγγέλματα προέδρων και πρωθυπουργών και ρεπορτάζ, πολύ ρεπορτάζ.

Αισθάνομαι φρίκη γιατί όλα συνηγορούν, όλα επιμένουν στο ότι ο μέσος δυτικός άνθρωπος θα συνεχίσει να κοιμάται στους νανουριστικούς απόηχους κάποιας γαλλικής επανάστασης, να βρίσκεται στη νάρκη της ευζωίας του, στην αδράνεια της ασφαλούς διαβίωσής του, στην αφασία του ελεγχόμενου συναισθηματισμού του.

Ο άνθρωπος της "ανοικτής κοινωνίας" (κατά Popper ) είναι τόσο θωρακισμένος που δεν μπορεί να καταλάβει ότι βρίσκεται στο μέσον ενός κατεστραμμένου κόσμου.
Ότι ο κόσμος είναι ΕΝΑΣ και ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΣ και αυτός δεν μπορεί να είναι από την πλευρά των "καλών" , σ αυτήν την παγκόσμια χολιγουντιανή υπερπαραγωγή, γιατί "καλοί" απλούστατα,  δεν υπάρχουν.
Ότι πλέον ή θα υπάρχει ειρήνη για όλους ή για κανέναν, ή θα έχουν όλοι φαγητό  ή κανένας ή θα έχουν όλοι δικαίωμα σε ένα by pass ή κανένας, ή θα έχουν όλα τα μωρά τα pampers τους ή κανένα.
Αντέχει τόσο ανθρωπισμό η ανθρωπιστική Ευρώπη; Αντέχει τόση αδελφότητα,  τόση ισότητα, τόση δημοκρατία; τόση γαλλική "επανάσταση" και τόσο Διαφωτισμό;
Αντέχει η ανθρωπότητα να δει το πρόσωπο της φρικτής "προόδου" της;
Αντέχετε όλα αυτά για τα οποία κόπτεστε και θρηνείτε;

Αν όχι , δεν πειράζει... Ο κόσμος θα συνεχίσει να είναι ένα απάνθρωπο και επικίνδυνο μέρος για να ζει κανείς....
Αν δεν είστε άστεγος στο Παρίσι, άνεργος στη Μαδρίτη, απελπισμένος στο Λονδίνο, 18χρονη μαστουρωμένη πόρνη που εκδίδεται για 5 ευρώ στην Αθήνα ...., μπορείτε να ξεχαστείτε κάνοντας τις πρώτες  χριστουγεννιάτικες αγορές σας, να ενημερωθείτε για τα πακέτα των χριστουγεννιάτικων  διακοπών, να κλείσετε εγκαίρως τα εισιτήρια για τον προορισμό σας ή για την όπερα...να  προσπαθήσετε να μπείτε από τους πρώτους την πρώτη ήμερα έναρξης των χειμερινών εκπτώσεων σε κάποιο πολυκατάστημα... να ψηφίσετε τα ίδια ή παρόμοια ανδρείκελα ηλιθίων και μετά να τους αναθέσετε  την διακυβέρνηση της ανοιχτής πολιτείας σας, δηλαδή να σας αφήσουν ήσυχους και να είστε ασφαλείς.
Κάντε ότι κάνουν εκατομμύρια άνθρωποι κάθε μέρα στις μεγαλουπόλεις της Δύσης όπου ζουν, ώσπου κάποια μέρα σε ένα εστιατόριο,  στο μέτρο,  στο γήπεδο, στο αεροπλάνο. .. συναντήσουν έναν παρανοϊκό ζωσμένο με εκρηκτικά....
και τότε ξανά μανά κεράκια , λουλουδάκια.
Συνεχίστε να αντιλαμβάνεστε ότι ο ανθρωπισμός, ο πολιτισμός, τα δικαιώματα,  η ανεκτικότητα, κι όλες αυτες οι μεγαλες ιδέες,  για τις οποίες ειστε τοσο υπερήφανοι,  είναι κάπου τοπικά χωροθετημένες στον πληνήτη και θα συναντάτε παντού την φρίκη του διαμελισμού...

Δεν βγάζει πουθενά ένας κόσμος χωρισμένος στα δύο, γιατί, για την σύγχρονη ανθρωπότητα, αυτομάτως το κομμάτι που ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ, που δεν ανηκει στον εγωτικό μικρόκοσμό μου ,παύει να υπάρχει και να είναι πραγματικό , να αιμορραγεί και να πονάει...και τότε το θαυμάσιο, πολιτισμένο δυτικό ή βαρβαρικό ανατολικό Εγώ μου παύει να είναι ανθρώπινο.
Τοσο απλά,  τόσο τηλεοπτικά.