Θα' ρθει καιρός που θ' αλλάξουν τα πράματα.
Να το θυμάσαι Μαρία.
Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι
που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη -
μη βλέπεις εμένα - μην κλαίς.
Εσύ είσ' η ελπίδα
άκου θα' ρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουνε γονιούς δεν θα βγαίνουν στην τύχη.
Δεν θα υπάρχουνε πόρτες κλειστές με γυρμένους απ'έξω
Και τη δουλειά θα τη διαλέγουμε δε θα' μαστε άλογα
να μας κοιτάνε στα δόντια.
Οι άνθρωποι - σκέψου!-
θα μιλάνε με χρώματα κι άλλοι με νότες
Να φυλάξεις μοναχά σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές
απροσάρμοστοι - καταπίεση - μοναξιά - τιμή - κέρδος - εξευτελισμός
για το μάθημα της ιστορίας.
Είναι Μαρία -δε θέλω να λέω ψέματα - δύσκολοι καιροί.
Και θα' ρθουνε κι άλλοι.
Δεν ξέρω - μην περιμένεις κι από μένα πολλά -
τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω
κι απ' όσα διάβασα ένα κρατάω καλά :
"Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος".
Παρ' όλα αυτά Μαρία,
θα την αλλάξουμε τη ζωή!
(*Από τη δεύτερη ποιητική συλλογή της ηθοποιού και ποιήτριας Κατερίνας Γώγου,"Ιδιώνυμο", Εκδ. Καστανιώτη)
Θα' ρθει καιρός που θ' αλλάξουν τα πράματα.
Να το θυμάσαι Μαρία.
Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι
που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη -
μη βλέπεις εμένα - μην κλαίς.
Εσύ είσ' η ελπίδα
άκου θα' ρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουνε γονιούς δεν θα βγαίνουν στην τύχη.
Δεν θα υπάρχουνε πόρτες κλειστές με γυρμένους απ'έξω
Και τη δουλειά θα τη διαλέγουμε δε θα' μαστε άλογα
να μας κοιτάνε στα δόντια.
Οι άνθρωποι - σκέψου!-
θα μιλάνε με χρώματα κι άλλοι με νότες
Να φυλάξεις μοναχά σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές
απροσάρμοστοι - καταπίεση - μοναξιά - τιμή - κέρδος - εξευτελισμός
για το μάθημα της ιστορίας.
Είναι Μαρία -δε θέλω να λέω ψέματα - δύσκολοι καιροί.
Και θα' ρθουνε κι άλλοι.
Δεν ξέρω - μην περιμένεις κι από μένα πολλά -
τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω
κι απ' όσα διάβασα ένα κρατάω καλά :
"Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος".
Παρ' όλα αυτά Μαρία,
θα την αλλάξουμε τη ζωή!
(*Από τη δεύτερη ποιητική συλλογή της ηθοποιού και ποιήτριας Κατερίνας Γώγου,"Ιδιώνυμο", Εκδ. Καστανιώτη)
...και μια ανεπίκαιρη απάντηση
Καθυστέρησα να σου γράψω. Αλλά πάλι σκέφτομαι ότι μόλις εχθές διάβασα το γράμμα σου.
Τι σημασία έχει;
Κατερινάκι, δεν έχω καλά νέα.
Όχι, δεν ήρθε ακόμα ο καιρός που τα παιδιά θα διαλέγουνε γονιούς.
Ήρθε ο καιρός που οι γονείς πάνε στον γενετιστή πως του λένε πώς θέλουν το παιδί τους. Δίνουν την παραγγελία τους: το θέλουμε αγόρι, ξανθό με γαλανά μάτια χέρια πιανίστα και με το δείκτη νοημοσύνης του Αϊνστάιν και σημειώστε, παρακαλώ κύριε γενετιστά, ύψος όχι κάτω από 1.83. Και η επιστήμη τους το… φτιάχνει.
Ήρθε ο καιρός που έπρεπε να πάω να ρωτήσω για την πρόοδο του παιδιού μου, αυτού που διάλεξε για μάνα του εμένα. Και μου είπανε, Κατερινάκι, ότι βρίσκεται στο επίπεδο 30 στα 40.
Και ότι μπορεί να φτάσει στα 36 στα 40. Και γιατί όχι; Γιατί να μην το φτάσει;
Κι εγώ σκέφτηκα, Κατερινάκι, ότι γέννησα το παιδί μου χωρίς ενσωματωμένο κοντέρ που θα μετράει τις επιδόσεις του.
Πώς του το φόρτωσαν έτσι; Το ράψανε επάνω του, το ενσωμάτωσαν στο μυαλό του, το περάσανε υποδορίως στις φλέβες του και στο νευρικό του σύστημα;
Ήθελα να ουρλιάξω, αλλά κρατήθηκα γιατί θα τρόμαζε η μικρή και θα ένιωθε περίεργα ανάμεσα στους άλλους.
Ήθελα να ρωτήσω: εσείς κυρία μου, σε ποιό ύψος της κλίμακας βρίσκεστε όταν διδάσκετε, όταν μιλάτε στη μάνα σας, όταν βγάζετε τα σκουπίδια σας στο δρόμο, όταν κάνετε σεξ, όταν ονειρεύεστε; αλλά κρατήθηκα γιατί θα τρόμαζε η κυρία....
Μη τρομάζετε θα της έλεγα τότε, μη βλέπετε εμένα. Δεν είμαι εγώ η ελπίδα, θα της έλεγα.
Δεν διάλεξα εγώ.
Για μια άλλη Μαρία, μιλούσε. Ναι, μη τρομάζετε.
Μετά, στο μυαλό μου ήρθαν οι τηλεπαρουσιαστές. Διόλου περίεργο, ξέρεις εσύ...
Δεν ξέρω αν τους πρόλαβες... πάντως σε κάθε εκπομπή -λόγου, πολιτικής, τέχνης - σε κάθε σόου, οι τηλεπαρουσιαστές έχουν πίσω στην ράχη τους, στο ύψος της μέσης τους ενσωματωμένο ένα μικρό μηχάνημα που κάτι κάνει. Υπολογίζω ότι τους κατευθύνει, τους λέει τι να λένε, τους πληροφορεί για την τηλεθέαση, τους εμποδίζει να χάνουν τα λόγια τους, να βρίσκονται σε αμηχανία, τους τροφοδοτεί με ωραίες ατάκες. Εξασφαλίζει τη ροή του προγράμματος. 40 στα 40, Κατερινάκι.
Τους συνδέει, μάλλον, με κάποιο κεντρικό θάλαμο επιχειρήσεων, εκεί που βρίσκεται το χρηματιστήριο των διαφημιστών.
Το βράδυ, αργά κι αφού έχουν τελειώσει τα προγράμματά τους, θα γυρνάνε στο διαμέρισμά τους. Εκεί, μπορεί να είναι μόνοι τους ή να τους περιμένει κάποια σύζυγος, καθισμένη στον καναπέ με τις παντόφλες, βλέποντας τηλεόραση. Μπορεί τα παιδιά να κοιμούνται έχοντας φτιάξει αποβραδίς τις σάκες τους για το σχολείο. Μπορεί...
Τι σημασία έχει; Αυτό που ΔΕΝ μπορεί, είναι να αναρωτηθούν για το νόημα που έχει εκείνο το ενσωματωμένο μικρό μηχάνημα που είχαν όλη μέρα στη ράχη τους και θα τους περιμένει κι αύριο και κάθε μέρα...
Να μη σε κουράζω. Σημασία έχει να παραμείνεις άνθρωπος, λες στο γράμμα σου.
Δεν ξέρω τι έχει σημασία πια.
Ίσως σημασία έχει να παραμείνεις ίδιος, να μην ανέβεις κατάταξη, να μην πιάσεις την μέγιστη επίδοση. Να μην βρουν το Στόχο.
Είναι δύσκολοι οι καιροί, όπως τους ήξερες και είχες δίκιο θα έρθουν κι άλλοι.
Δεν έχω καλά νέα, Κατερινάκι. Ακόμα.
Σε φιλώ
Μαρία
22 Οκτ.2013
Καθυστέρησα να σου γράψω. Αλλά πάλι σκέφτομαι ότι μόλις εχθές διάβασα το γράμμα σου.
Τι σημασία έχει;
Κατερινάκι, δεν έχω καλά νέα.
Όχι, δεν ήρθε ακόμα ο καιρός που τα παιδιά θα διαλέγουνε γονιούς.
Ήρθε ο καιρός που οι γονείς πάνε στον γενετιστή πως του λένε πώς θέλουν το παιδί τους. Δίνουν την παραγγελία τους: το θέλουμε αγόρι, ξανθό με γαλανά μάτια χέρια πιανίστα και με το δείκτη νοημοσύνης του Αϊνστάιν και σημειώστε, παρακαλώ κύριε γενετιστά, ύψος όχι κάτω από 1.83. Και η επιστήμη τους το… φτιάχνει.
Ήρθε ο καιρός που έπρεπε να πάω να ρωτήσω για την πρόοδο του παιδιού μου, αυτού που διάλεξε για μάνα του εμένα. Και μου είπανε, Κατερινάκι, ότι βρίσκεται στο επίπεδο 30 στα 40.
Και ότι μπορεί να φτάσει στα 36 στα 40. Και γιατί όχι; Γιατί να μην το φτάσει;
Κι εγώ σκέφτηκα, Κατερινάκι, ότι γέννησα το παιδί μου χωρίς ενσωματωμένο κοντέρ που θα μετράει τις επιδόσεις του.
Πώς του το φόρτωσαν έτσι; Το ράψανε επάνω του, το ενσωμάτωσαν στο μυαλό του, το περάσανε υποδορίως στις φλέβες του και στο νευρικό του σύστημα;
Ήθελα να ουρλιάξω, αλλά κρατήθηκα γιατί θα τρόμαζε η μικρή και θα ένιωθε περίεργα ανάμεσα στους άλλους.
Ήθελα να ρωτήσω: εσείς κυρία μου, σε ποιό ύψος της κλίμακας βρίσκεστε όταν διδάσκετε, όταν μιλάτε στη μάνα σας, όταν βγάζετε τα σκουπίδια σας στο δρόμο, όταν κάνετε σεξ, όταν ονειρεύεστε; αλλά κρατήθηκα γιατί θα τρόμαζε η κυρία....
Μη τρομάζετε θα της έλεγα τότε, μη βλέπετε εμένα. Δεν είμαι εγώ η ελπίδα, θα της έλεγα.
Δεν διάλεξα εγώ.
Για μια άλλη Μαρία, μιλούσε. Ναι, μη τρομάζετε.
Μετά, στο μυαλό μου ήρθαν οι τηλεπαρουσιαστές. Διόλου περίεργο, ξέρεις εσύ...
Δεν ξέρω αν τους πρόλαβες... πάντως σε κάθε εκπομπή -λόγου, πολιτικής, τέχνης - σε κάθε σόου, οι τηλεπαρουσιαστές έχουν πίσω στην ράχη τους, στο ύψος της μέσης τους ενσωματωμένο ένα μικρό μηχάνημα που κάτι κάνει. Υπολογίζω ότι τους κατευθύνει, τους λέει τι να λένε, τους πληροφορεί για την τηλεθέαση, τους εμποδίζει να χάνουν τα λόγια τους, να βρίσκονται σε αμηχανία, τους τροφοδοτεί με ωραίες ατάκες. Εξασφαλίζει τη ροή του προγράμματος. 40 στα 40, Κατερινάκι.
Τους συνδέει, μάλλον, με κάποιο κεντρικό θάλαμο επιχειρήσεων, εκεί που βρίσκεται το χρηματιστήριο των διαφημιστών.
Το βράδυ, αργά κι αφού έχουν τελειώσει τα προγράμματά τους, θα γυρνάνε στο διαμέρισμά τους. Εκεί, μπορεί να είναι μόνοι τους ή να τους περιμένει κάποια σύζυγος, καθισμένη στον καναπέ με τις παντόφλες, βλέποντας τηλεόραση. Μπορεί τα παιδιά να κοιμούνται έχοντας φτιάξει αποβραδίς τις σάκες τους για το σχολείο. Μπορεί...
Τι σημασία έχει; Αυτό που ΔΕΝ μπορεί, είναι να αναρωτηθούν για το νόημα που έχει εκείνο το ενσωματωμένο μικρό μηχάνημα που είχαν όλη μέρα στη ράχη τους και θα τους περιμένει κι αύριο και κάθε μέρα...
Να μη σε κουράζω. Σημασία έχει να παραμείνεις άνθρωπος, λες στο γράμμα σου.
Δεν ξέρω τι έχει σημασία πια.
Ίσως σημασία έχει να παραμείνεις ίδιος, να μην ανέβεις κατάταξη, να μην πιάσεις την μέγιστη επίδοση. Να μην βρουν το Στόχο.
Είναι δύσκολοι οι καιροί, όπως τους ήξερες και είχες δίκιο θα έρθουν κι άλλοι.
Δεν έχω καλά νέα, Κατερινάκι. Ακόμα.
Σε φιλώ
Μαρία
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου