[ παράκοσμος_ ]

  Μια απάντηση στον Αλ. Παπαναστασίου Θα αρκούσε και μόνο η μικρούλα πρόταση προς το τέλος του άρθρου [Ηλεκτροδοτήσεις, πυλώνες και τοπικές εξεγέρσεις, 16/8/24] του κ. Αλ. Παπαναστασίου στο protagon για να καταλάβει ο καθένας/η καθεμία τα κίνητρα και τον σκοπό της αρθρογραφίας του. Λέει: «Με το κλίμα που υπάρχει, οι πυλώνες θα μπουν με την προστασία των ΜΑΤ». Η πρόταση αυτή θα ήταν αρκετή για να προκαλέσει την οργή μας. Θα μπορούσαμε να δηλώνουμε εξοργισμένοι/νες. Αλλά δεν είμαστε. Δεν είμαστε γιατί δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για την κατεύθυνση του ελληνικού κράτους τις τελευταίες δεκαετίες, που μέσα από σταθερούς μετασχηματισμούς, πετάει το ένα μετά το άλλο τα πέπλα της αχαμνής τηλεοπτικής/θεατρικής δημοκρατίας για να μετατραπεί σ’ ένα κράτος ολιγαρχικό . Καταλαβαίνουμε, επίσης, όχι γιατί είμαστε έξυπνοι/ες, αλλά γιατί ο ίδιος το ομολογεί, ποιανού συμφέροντα εξυπηρετεί το εν λόγω έργο της μεγάλης διασύνδεσης, Χανιά –Δαμάστα (Ηράκλειο). Παρ’όλα αυτά θα πιάσουμε το άρθρο από τη

  Διαχρονικά οι ανθρώπινες κοινωνίες βρίσκουν ένα θύμα και του φορτώνουν όλο το κακό και το άδικο που δεν μπορούν ν’αντέξουν και σε πολλές περιπτώσεις που οι ίδιες έχουν προκαλέσει. Είναι ο γνωστός μηχανισμός του εξιλαστήριου θύματος. Έτσι έγινε και στην περίπτωση του ευκαλύπτου που δέσποζε για δεκάδες χρόνια στη στροφή του Βάμου προς Κάινα. Εξάλλου, η φύση αποτελούσε για τον «πολιτισμένο» δυτικό άνθρωπο, πάντα τον μεγάλο «εχθρό» που ἐπρεπε να ελεγχθεί, να δαμαστεί, να εξημερωθεί. Αναρίθμητοι είναι οι τρόποι και τα μέσα επιβολής που επινόησε. Ει δυνατόν τα δέντρα να γίνουν «μαϊντανοί», τα ποτάμια συντριβανάκια, τα ζώα κρεατοπαραγωγικές μηχανές… Όλα υποταγμένα στο ντεκόρ της κυριαρχίας του. Εφαρμόστηκε, λοιπόν, κι εδώ όλη η προσκρούστεια αρρενωπότητα. Ο πολιτισμός που ενσαρκώνει ο λευκός, επιτυχημένος άντρας, αυτός που επιβάλλεται στον ανίσχυρο, αυτός που είναι αποτελεσματικός προς όφελός του, υπέδειξε τον «ένοχο». Ένοχος για το φρικτό τροχαίο στο οποίο έχασε τη ζωή του άλλος ένας άνθρω