Διάβασα αυτές τις ημέρες κάμποσες αναλύσεις που, με την ευκαιρία των αποκαρδιωτικών αποτελεσμάτων των Πανελληνίων εξετάσεων, έθεταν και προσπαθούσαν να απαντήσουν το ερώτημα : Γιατί αποτυγχάνει το εκπαιδευτικό σύστημα;
Επιτρέψτε μου να δηλώσω εξ αρχής ότι το ερώτημα είναι εντελώς λάθος, είναι όμως βολικό, οπότε αν βολεύεστε, εξακολουθήστε να το θέτετε και να προσπαθείτε να το απαντήσετε. Ίσως κάτι να καταφέρετε... κάποια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ίσως!
Γιατί είναι εντελώς λάθος το ερώτημα; Διότι κανένα "σύστημα" δεν αποτυγχάνει ποτέ. Εάν αποτυγχάνει παύει αυτομάτως να είναι σύστημα και γίνεται ο "γάμος του Καραγκιόζη". Σύστημα και επιτυχία είναι δύο έννοιες που πάνε μαζί. Τα συστήματα πετυχαίνουν πάντα τους στόχους τους, γιατί οι στόχοι τους, εμφανείς ή αφανείς, είναι καλά μπλεγμένοι στα γρανάζια τους, στις περιελίξεις τους και στα λάδια που τρέχουν εντός τους. Το εκπαιδευτικό σύστημα για παράδειγμα, στις δεκαετίες του 30, 40, 50, 60 ήθελε να παραγάγει εθνικόφρονες πολίτες (πατρίς, θρησκεία, οικογένεια) κι αυτό έκανε, αργότερα στις δεκαετίες του 70 και του 80 ήθελε να παραγάγει μηχανικούς και αρχιτέκτονες κι αυτό έκανε, αργότερα στις δεκαετία του 90, 00 ήθελε να παραγάγει επιχειρηματίες του εμπορίου, δικηγόρους και γιατρούς κι αυτό έκανε, τώρα στις παρούσες δεκαετίες θέλει να παραγάγει ανθρώπους στα όρια του εγγραμματισμού, δηλαδή ικανούς να παραγγέλνουν και να παραλαμβάνουν παραγγελίες από το ίντερνετ (πληροφορημένα βόδια με δεξιότητες) κι αυτό κάνει. Το πώς τα καταφέρνει, το αφήνω να το βρουν αυτοί που ασχολούνται με το παραπάνω ερώτημα.
Γιατί είναι βολικό το ερώτημα; Διότι είναι κι αυτό ένα από τα ερωτήματα που επιμελώς αφήνουν απ'έξω και στην ησυχία του καθένα που βρίσκεται μέσα στο σύστημα. Αφού ψάχνουμε τι φταίει στο σύστημα, αυτομάτως εμείς παίρνουμε μια θέση απέναντι στο σύστημα και μπορούμε να του χρεώσουμε όσες αποτυχίες θέλουμε, όντας σίγουροι ότι το αφτί του συστήματος δεν θα ιδρώσει καθόλου, εμείς όμως κάναμε το καθήκον μας και δείξαμε ότι η αποτυχία του συστήματος μας ενοχλεί. Αλλά, όπως είπαμε παραπάνω, μην ενοχλείστε το σύστημα δεν αποτυγχάνει!
Το σωστό ερώτημα είναι : Γιατί εγώ, ο εκπαιδευτικός, αποτυγχάνω;
Σε αυτό το ερώτημα θα αναφερθώ σε επόμενη ανάρτηση...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου