ἐπὶ Σταυροῦ
Θὰ σωθοῦμε ἀπὸ μιὰ γλυκύτητα
στεφανωμένη μὲ ἀγκάθια.
(Νίκος Καροῦζος, Διάλογος πρῶτος – 1961)
Εἶν’ ἕνας θάνατος νὰ βγεῖς ἀπ’ τὸ ἐγώ σου κύριε
μὰ ὅμως σὲ σώζει ἀπ’ τὸν θάνατο.
(Νίκος Καροῦζος, Ἐδῶ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει ἀντίρρηση - 1981)
δὲν ἔχει ὅρια ἡ εὐφράδεια τῆς Σταύρωσης
(Νίκος Καροῦζος, Νεολιθικὴ νυχτωδία στὴν Κρονστάνδη - 1987)
Αναδημοσίευση από αδράχτι
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου