 | |
| Γιαννούλης Χαλεπάς (1851 - 1938) |
Φαντάζομαι ότι όλα θα είναι έτοιμα για αύριο...
Τα στούντιο, τα τραπέζια των πάνελς που έχουν κάτι από τον πόλεμο των άστρων, τα πρόσωπα των πολιτικών, των δημοσιογράφων, των ανταποκριτών, των σχολιαστών, που θα είναι φρεσκοξυρισμένα, νεανικά, αριτίδωτα, τα πρόσωπα νικητών που θα'ναι πολλοί.
Μην έχεις καμία αμφιβολία περί αυτού. Έχουνε μπει στοιχήματα...Στις επτά ακριβώς, όλοι θα πέσουν πάνω στο νήμα, όλοι θα προσπαθούν κάτι να πουν, κάπως να εμβαθύνουν....
Σε κανέναν δεν αρέσει να χάνει.
Να χάνει.
Να χάνει.
Να χάνει.
Να χάνει τον κόσμο, να χάνει το μυαλό του, τη φωνή του, τα χέρια του.
Στα άπλετα φώτα των προβολέων, δεν υπάρχει ούτε ένα περιθώριο σκιάς, λάθους, τρέλας, παραίτησης, συντριβής και ήττας... ένα παραμιλητό, ένα αναίτιο γέλιο, μια καταστροφή της λογικής απαίτησης για νίκη!
Εμένα όμως μ' αρέσει το δικό σου πρόσωπο.
Θα μπορούσα όλη μέρα αύριο, να παρατηρώ το πρόσωπό σου και να μη μιλάει κανείς.
Τέτοιο γλυπτό!
Τέτοιος γλύπτης!
Τέτοια πέτρα να γράφει βαθιά η Ιστορία τις συνεχόμενες ήττες μας,
τα έργα μας που θα στέκουν εκεί, με μια ελαφρά κλίση του κεφαλιού,
με μια χαλάρωση των ώμων,
με το χέρι φραγμός στο αφίλητο στόμα,
και κείνα τα μάτια να κοιτούν από χαμηλά,
μέσα σε τόσα επιτύμβια μνημεία
την μεγάλη μας απορία...
!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή