Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_τι είναι παιδεία, λοιπόν;


Άκουγα χθες τον υπουργό παιδείας, τον κ. Φίλη, να διαβεβαιώνει ότι οι πανελλαδικέςς εξετάσεις θα γίνουν κανονικά κι απρόσκοπτα και να μην ανησυχούμε.
Ευτυχώς,  όλοι, ανεξαρτήτως εισοδήματος, θρησκευτικής πεποίθησης και ιθαγένειας, ομοφυλόφυλοι και ετερόφυλοι, υπέρ ή κατά της καύσης των νεκρών, οπαδοί του παναθηναικού και του ολυμπιακού κι αυτοί που προτιμούν την amstel κι  αυτοί που προτιμούν την alfa κι αυτοί που έχουν κόκκινα κι αυτοί που έχουν πράσινα δάνεια, μπορούν να είναι βέβαιοι: τα μυαλά των παιδιών τους θα καταστραφούν εξίσου και αδιαβλήτως!

Κι ενώ όλο  το κύρος της μεταπολιτευτικής Ελλάδας και του κράτους της  κρέμεται απο την γελοιότητα του άθλιου θεσμού των πανελλαδικών,
Οι εκπαιδευτικοί συνδικαλίζονται για τα αιτήματά τους....
Απο κοντά και οι κ.κ. ταγοί.....
Σκοτάδι, πίσσα μαυρο....
Έχεις να πουλήσεις τιποτα;
Καμιά σωτηρία; καμιά λύση; κανένα θαυματουργό λείψανο; καμιά αγιασμένη συνταγή του Αγιου Όρους; καμιά δωροεπιταγή; κανένα ερ κοντισιόν; έστω κάποια σημαία σε τιμή ευκαιρίας;
Δεν έχεις τίποτα;
Τότε άσε μας, παιδάκι μου, να κάνουμε απρόσκοπτα την δουλειά μας...


Τι είναι η παιδεία,  λοιπόν;

Και πρώτα απ' όλα τι εννοούμε λέγοντας παιδεία; Την πληροφορία, την τεχνική, το δίπλωμα εξειδίκευσης που εξασφαλίζει γάμο, αυτοκίνητο κι ακίνητο, με πληρωμή την πλήρη υποταγή του εξασφαλισθέντος, 
Ή  την πνευματική και ψυχική διάπλαση ενός ελεύθερου ανθρώπου,  με τεχνική αναθεώρησης κι ονειρικής δομής, με αγωνία απελευθέρωσης και με διαθέσεις ιπτάμενης φυγής προς τ'άστρα;

Αυτή τη δεύτερη παιδεία την αποκρύπτουν και δεν την δίνουν δωρεάν,  γιατί δεν συντηρεί και δεν υπηρετεί συστήματα. Αντίθετα τα ελέγχει,  τα αναθεωρεί και τα αποδυναμώνει.


Μάνος Χατζιδάκις



Σχόλια

  1. Σύστημα εκπαίδευσης(κι αυτό κακό) έχουμε,όχι παιδεία.Όταν ο Λουκιανός,μέσω του τρόπου διδασκαλίας,γίνεται απίστευτα βαρετός και ανούσιος για τους μαθητές Γ' Γυμνασίου,δεν μπορούμε να μιλάμε για παιδεία.

    Πράγματι οι Πανελλήνιες είναι ο αθλιότερος θεσμός που έχουμε σε αυτό το κράτος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ας φτιάξουμε μια στήλη που πάνω στην πρώτη θέση να έχει τον τιτλο ΑΓΟΡΑΙΟ.
    Απο κάτω ας βαλει ο καθένας ό, τι θεωρεί ότι ανήκει σ'αυτην τη κατηγορία. Ελάχιστα πραγματα θα μείνουνε απ'έξω. Ε, αυτά τα λίγα που θα μείνουν είναι τα μόνα που έχουν αξία.
    Ευχαριστώ π. Κώστα για το σχόλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός