Δεν τα πήγαινα καλά με τους ψάλτες....
Ανήκαν κι αυτοί στην πολυπληθή κατηγορία αυτών που δεν ανεχόμουν....
Νομίζω ότι καλά έκανα...
Με πονούσαν οι φωνές τους.
Τις έβρισκα πολύ στηριχτές...
μου θύμιζαν έναν δάσκαλό μου...
μου θύμιζαν έναν δάσκαλό μου...
Έβγαιναν σαν κακαρίσματα από τους λαιμούς τους
...τους λαιμούς που έσφιγγαν κολάρα και γραβάτες...
και από τα καλοξυρισμένα μάγουλά τους και από τα καλοψιλιδισμένα τους μουστάκια...
και από την Κυριακάτικη χριστιανοσύνη τους και από την εθνικοφροσύνη τους.
Μου έμοιαζαν πολύ ωρολογιακά τακτοποιημένοι από τις 8.00 έως τις 11.00
και πολύ καλοβαλμένοι για να ψάλλουν....
Εγώ αλλιώς φανταζόμουν και ήθελα τον ψάλτη μου...
τον ήθελα στην έρημο,
να τρέφεται με ακρίδες κι άγρια χόρτα,
να έχει γένια μακριά,
να είναι αναιμικός,
να πηγαινοέρχεται, να κτυπάει τα χέρια του,
να μην έχει κανένα να μιλήσει,
να μην έχει κανένα να μιλήσει,
να σαστίζει, να κάθεται κάτω εξουθενωμένος...
να κρύβει το κεφάλι του στα γόνατά του
κι όταν θα 'ναι να ψάλλει
-να ψάλλει στο Θεό-
να μην ξέρει από πού να αρχίσει...
να κοιτάζει ψηλά
και να κράζει...
από τα έγκατα που ιδρύθηκαν μέσα του
από τα έγκατα που ιδρύθηκαν μέσα του
όλη την έρημο
ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ
Εγώ αλλιώς φανταζόμουν και ήθελα τον ψάλτη μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήτον ήθελα στην έρημο,
να τρέφεται με ακρίδες κι άγρια χόρτα,
να έχει γένια μακριά,
να είναι αναιμικός,
να πηγαινοέρχεται, να κτυπάει τα χέρια του,
να μην έχει κανένα να μιλήσει,
να σαστίζει, να κάθεται κάτω εξουθενωμένος...
να κρύβει το κεφάλι του στα γόνατά του
και όταν θα ήταν να ψάλλει
-να ψάλλει στο Θεό-
να μην ξέρει από πού να αρχίσει...
να κοιτάζει ψηλά
και να κράζει...
από τα έγκατα που ιδρύθηκαν μέσα του
όλη την έρημο
ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ
........................................
Δεν υπάρχει! Άλλη Ελένη Ραβάνη δεν υπάρχει! Τέλος.
Θα ειπώ και εγω κατι. Εαν θέλετε να δείτε/ακούσετε τέτοιο ψάλτη, ελάτε στους Αγ. Αναργύρους σ το Σικάγο. Θα τον δείτε ν α ψ α λ λ ε ι στο Θεό και οχι να κακαριζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚσλό Πάσχα σε όλους.
Αγαπητέ καλέ μας άνθρωπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου εννοείτε να έρθουμε; Στο Σικάγο της Αμερικής; Υπάρχει τέτοιος ψάλτης στην καρδιά του πολιτισμού;
Τι ωραίο!
Επιβεβαιώνετε μ' αυτό που μας λέτε κάτι βαθύτερο που λέει αυτή η ανάρτηση... η οποία αναφέρετε βέβαια στους ψάλτες αλλά και στο "είδος" των πυρπολημένων από τον Θεό ανθρώπων.
Ξέρετε πιστεύω ότι αυτοί οι "άγριοι" ποτέ δεν έπαψαν να υπάρχουν στον κόσμο. Και μπορούμε να τους συναντούμε σε διάφορες μορφές, παντού σε κάποια ερημιά ή και γιατί όχι; στο Σικάγο να κάνουν τα απλά πράγματα που κάνουν κι άλλοι αλλά με τον ΤΡΟΠΟ του Θεού.
Καλό Πάσχα και σε Εσάς.