 |
| Θανάσης Κωσταβάρας (1927-2007) |
Σου έφτιαξα έναν κήπο
να στολίζεις τις μέρες σου.
Να' ρχονται τα πουλιά να χτίζουν τις φωλιές τους.
Να σε καλημερίζουν με δοξαστικά κελαηδίσματα.
Όμως εσύ δεν αρκείσαι στα ρόδα του.
Δεν σε καλύπτουν οι φυλλωσιές του.
Εσύ έχεις πάντα στο νου τον Παράδεισο.
Εγώ σου πρόσφερα τη φωνή μου για ν' ακούς τα τραγούδια μου.
Και συ ψάχνεις ν' ανακαλύψεις
τους μυστικούς ρυθμούς που ορίζουν τη σκέψη μου.
Να διαβάσεις τους άγραφους στίχους
που είναι κρυμμένοι στη σιωπή μου.
Μα εγώ σου την έχω εκχωρήσει τη σκέψη μου.
Σε σένα ανήκει η σιωπή μου.
Δικά σου είναι και τα γραμμένα και τ' άγραφα
και τα φανερά και τα κρυφά μου ποιήματα.
Τι μένει λοιπόν άλλο να σου χαρίσω;
Κι έτσι ξεκινάω πάλι από το τίποτα.
Σου φτιάχνω έναν καινούργιο κήπο
να δοξάζει τις μέρες σου.
Μα εσύ επιμένεις να ζητάς τον Παράδεισο.
Δεν ξέρεις
πως τον Παράδεισο έχω πάντα στο νου μου.
Πως του Παραδείσου κλέβω τ' άνθη, ξεσηκώνω τα δέντρα
πως αντιγράφω με τους στίχους μου τα πουλιά
όταν σου φτιάχνω τον κήπο σου.
To pio fobero poihma ever!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού τα ψαρεύεις τα μαργαριτάρια!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Ναι, είναι ένα μαργαριτάρι... όπως και πολλά που έχει γράψει ο Κωσταβάρας, αυτός ο μεγάλος αφανής ερωτικός.
ΔιαγραφήΜε το συγκεκριμένο ποίημα όμως πρέπει να προσθέσω ότι με "ψάρεψε"... κάποιος συγκεκριμένος ψαράς...
Κάποτε θα πρέπει να γραφτεί κάτι για τους καλούς ψαράδες....
ena parathiro anoixto ston orizonta.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://dai.ly/x2nnpt9
ΑπάντησηΔιαγραφήΉλος
Ήλε,
Διαγραφήόσες φορές προσπάθησα ν' ανοίξω το βίντεο που μου έστειλες μου έβγαλε error..
Έχω πρόβλημα με την σύνδεσή μου εδώ... είναι πολύ αργή και δεν μπορώ να βλέπω πολλά βίντεο.
Κρίμα! γιατί το ποίημα αυτό είναι από τα αγαπημένα...
Πάντως σ' ευχαριστώ και για το "Τρυζόνι" του Ελύτη.
Ελ.