Ψαλμός ρβ΄ 102
Ευλόγει η ψυχή μου, τον Κύριον και πάντα τα εντός μου το όνομα το άγιον αυτού.
Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριον και μή επιλανθάνου πάσας τας ανταποδόσεις αυτού.
Τον ευϊλατεύοντα πάσας τας ανομίας σου,
τον ιώμενον πάσας τας νόσους σου.
Τον λυτρούμενον εκ φθοράς την ζωήν σου,
τον στεφανούντα σε εν ελέει και οικτιρμοίς.
Τον εμπιπλώντα εν αγαθοίς την επιθυμίαν σου, ανακαινισθήσεται ως αετού η νεότης σου.
Ποιών ελεημοσύνας ο Κύριος και κρίμα πάσι τοις αδικουμένοις.
Εγνώρισε τας οδούς αυτού τω Μωϋσή, τοις υιοίς Ισραήλ τα θελήματα αυτού.
Οικτίρμων και ελεήμων ο Κύριος, μακρόθυμος και πολυέλεος·
ουκ εις τέλος οργισθήσεται, ουδέ εις τον αιώνα μηνιεί.
Ού κατά τας ανομίας ημών εποίησεν ημίν,
ουδέ κατά τας αμαρτίας ημών ανταπέδωκεν ημίν.
Ότι κατά το ύψος του ουρανού από της γης εκραταίωσε
Κύριος το έλεος αυτού επί τους φοβουμένους αυτόν.
Καθόσον απέχουσιν ανατολαί από δυσμών,
εμάκρυνεν αφ΄ ημών τας ανομίας ημών.
Καθώς οικτείρει πατήρ υιούς, ωκτείρησε Κύριος τους φοβουμένους αυτόν,
ότι αυτός εγνω το πλάσμα ημών, εμνήσθη ότι χούς έσμεν.
΄Ανθρωπος, ωσεί χόρτος αι ημέραι αυτού,
ωσεί άνθος του αγρού ούτως εξανθήσει.
Ότι πνεύμα διήλθεν εν αυτώ και ούχ υπάρξει
και ουκ επιγνώσεται έτι τον τόπον αυτού.
Το δε έλεος του Κυρίου από του αιώνος
και έως του αιώνος επί τους φοβουμένους αυτόν.
Και η δικαιοσύνη αυτού επί υιοίς υιών,
τοις φυλάσσουσι την διαθήκην αυτού
και μεμνημένοις των εντολών αυτού του ποιήσαι αυτάς.
Κύριος εν τω ουρανώ ητοίμασε τον θρόνον αυτού
και η βασιλεία αυτού πάντων δεσπόζει.
Ευλογείτε τον Κύριον, πάντες οι άγγελοι αυτού,
δυνατοί ισχύϊ ποιούντες τον λόγον αυτού, του ακούσαι της φωνής των λόγων αυτού.
Ευλογείτε τον Κύριον, πάσαι αι δυνάμεις αυτού,
λειτουργοί αυτού οι ποιούντες το θέλημα αυτού.
Ευλογείτε τον Κύριον, πάντα τα έργα αυτού,
εν παντί τόπω της δεσποτείας αυτού· ευλόγει η ψυχή μου, τον Κύριον.
Σχόλιο επί μιας ανακοινώσεως και ενός ψαλμού
Ο δικός μου αμαξάς είναι ένας τύπος μυστήριος....στα αυτιά του ηχούν παράξενοι ήχοι, ανακατεμένοι ... οι τριποδισμοί του αλόγου του, τα κουδουνάκια του χαϊμαλιού, οι θόρυβοι της πόλης, οι ήχοι μιας μακρινής καμπάνας, κι ένα μουρμουρητό...
Με την άνοιξη βγαίνει στο λιμάνι της πόλης μας, πρωί πρωί... με την άμαξα και το άλογό του. Το χειμώνα δεν ξέρω πού βρίσκεται...
Όλο το καλοκαίρι, για λίγα χρήματα, ξεναγεί τους τουρίστες στα πολλά και διάφορα αξιοθέατα... Άντρες, γυναίκες, παιδιά, νέους, γέρους, ερωτευμένους... προσπαθεί να καταλάβει τι φαντάζονται... τι περιμένουν να δουν... ποιά κτίρια, ποιές αυλές, ποιόν εαυτό τους ψάχνουν, ποιές ιστορίες φτιάχνουν, ποιό ψέμα ζουν, από τι θέλουν να ξεφύγουν, γιατί τον πληρώνουν κι αυτόν, γιατί μπαίνουν στην άμαξά του, γιατί ζεύουν το άλογό του; .... Τι παράξενος κόσμος!
Το άλογό του...
Τι μυστήριος που είναι ο αμαξάς μου!
Παρ' όλα αυτά ο δικός μου αμαξάς είναι ένας κανονικός υπαρκτός αμαξάς.
Σήμερα, για παράδειγμα, κάποια σωματεία, κάποιοι φορείς -φιλόζωοι, συνδικαλιστές, διοικητικοί υπάλληλοι- μοίραζαν ανακοινώσεις... του έδωσαν κι αυτουνού....
Διάβασε :
Τι μυστήριος που είναι ο αμαξάς μου!
Παρ' όλα αυτά ο δικός μου αμαξάς είναι ένας κανονικός υπαρκτός αμαξάς.
Σήμερα, για παράδειγμα, κάποια σωματεία, κάποιοι φορείς -φιλόζωοι, συνδικαλιστές, διοικητικοί υπάλληλοι- μοίραζαν ανακοινώσεις... του έδωσαν κι αυτουνού....
Διάβασε :
25 Απρίλιου 2015
Ο
σύλλογός μας συνεχίζοντας και φέτος τις ενέργειες και πρωτοβουλίες του
για την ευζωία και την προστασία των αλόγων που κατά την τουριστική
περίοδο ξεναγούν τους τουρίστες στα αξιοθέατα της πόλης μας αιτήθηκε
συνάντηση των εμπλεκομένων φορέων, η οποία και πραγματοποιήθηκε την
περασμένη Παρασκευή στο κεντρικό Λιμεναρχείο ......
Στην
συνάντηση ,εκτός των ιδιοκτητών των αλόγων ,παρόντες ήταν ο Κεντρικός
Λιμενάρχης ......... κ. .... , ο Διοικητής Α΄ ....... κ. ........... , ο Πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου κ. ................
και εκπρόσωποι του Συλλόγου και της Ομοσπονδίας μας.
"των εμπλεκόμενων φορέων"....
Τι μπλεγμένος κόσμος μέσα στην ασυναρτησία του! Οι σύλλογοι, οι πρωτοβουλίες, οι φορείς, οι θεσμοί, οι νομοθεσίες... οι κανόνες και οι κανονισμοί... η τήρηση των συμφωνημένων.....
Ένας κόσμος γεμάτος αντικείμενα που κάπως πρέπει να διευθετηθούν...
Τι εννούσαν "ιδιοκτήτες των αλόγων"... εννοούσαν κι αυτόν, άραγε;
Το μουρμουρητό του :
Αχ και να μπορούσε να δώσει πίσω τα πάντα.... και το άλογο και την άμαξα και το καμτσίκι του και το θέλημα και την ψυχή του...
Συνέχισε να διαβάζει.....
"των εμπλεκόμενων φορέων"....
Τι μπλεγμένος κόσμος μέσα στην ασυναρτησία του! Οι σύλλογοι, οι πρωτοβουλίες, οι φορείς, οι θεσμοί, οι νομοθεσίες... οι κανόνες και οι κανονισμοί... η τήρηση των συμφωνημένων.....
Ένας κόσμος γεμάτος αντικείμενα που κάπως πρέπει να διευθετηθούν...
Τι εννούσαν "ιδιοκτήτες των αλόγων"... εννοούσαν κι αυτόν, άραγε;
Το μουρμουρητό του :
Ευλογείτε τον Κύριον, πάσαι αι δυνάμεις αυτού,
λειτουργοί αυτού οι ποιούντες το θέλημα αυτού.
Όχι... αυτός ο αμαξάς ένιωθε ότι τίποτα δεν του ανήκε... τίποτα... Αχ και να μπορούσε να δώσει πίσω τα πάντα.... και το άλογο και την άμαξα και το καμτσίκι του και το θέλημα και την ψυχή του...
Συνέχισε να διαβάζει.....
Τα
θέματα τα οποία τέθηκαν προς συζήτηση αφορούσαν στην προστασία των ζώων
από τις αντίξοες καιρικές συνθήκες του καλοκαιριού, στην σωστή σίτιση
και πότισή τους, στο ανώτερο όριο των ημερήσιων ωρών εργασίας και την
ανάπαυσή τους , στην κτηνιατρική τους περίθαλψη εμβολιασμό και
αποπαρασίτωση , στην καλή θρεπτική τους και στην εν γένει καλή κλινική
τους κατάσταση,στην εναλλαγή των ζώων ώστε να μπορούν να ξεκουράζονται,
στην καλή κατάσταση και πετάλωμα των οπλών τους και τέλος στο επιτρεπτό
όριο της ηλικία τους πέραν του οποίου τα άλογα θα πρέπει να αποσύρονται
από την εργασία .
Τι πτώση!
Τι χωρισμός... τι κόσμος ανάγκης.... πόσα προβλήματα, μέριμνες και φροντίδες, πόσος κόπος, πόσοι ραβδισμοί... ιδρώτες και τρεχαλητά... πόσες φορές λαχάνιασε τ' άλογό του; πόσες φορές άκουγε τα ρουθούνια του, τους χτύπους της καρδιάς του, την διαστολή των πνευμόνων του, τα πόδια του που τρέμανε...οι οπλές του που τον πλήγωναν.... και λίγο ακόμα... και αυτή η ανηφόρα.... και ο θάνατος.
Τι άλλο θα μπορούσε να γίνει;. Ποιοί να το κάνουν και πώς;
Θα μπορούσε να είναι άλλος ο κόσμος εάν οι άνθρωποι ήμασταν διαφορετικοί, αν οι αμαξάδες ήταν άλλοι;....
Το μουρμουρητό του :
Συνέχισε να διαβάζει :
"Επιστημονική κατάρτιση και καλή μεταχείριση...."
Ναι. ένας κόσμος μεγάλος, ένας κόσμος του "τουρίστα κύκλωπα" εξορθολογισμένος πλήρως, πολιτισμένος και ηθικοποιημένος.... ένα κόσμος άπειρων αντικειμένων, διασπασμένος και αλυσοδεμένος ....
Το μουρμουρητό του :
Κι αυτός; Τι θέση είχε αυτός ο αμαξάς μέσα στον κόσμο; Μήπως δεν ήταν τίποτα περισσότερο παρά ένα "δείγμα υψηλού πολιτισμού";
Τι πτώση!
Τι χωρισμός... τι κόσμος ανάγκης.... πόσα προβλήματα, μέριμνες και φροντίδες, πόσος κόπος, πόσοι ραβδισμοί... ιδρώτες και τρεχαλητά... πόσες φορές λαχάνιασε τ' άλογό του; πόσες φορές άκουγε τα ρουθούνια του, τους χτύπους της καρδιάς του, την διαστολή των πνευμόνων του, τα πόδια του που τρέμανε...οι οπλές του που τον πλήγωναν.... και λίγο ακόμα... και αυτή η ανηφόρα.... και ο θάνατος.
Τι άλλο θα μπορούσε να γίνει;. Ποιοί να το κάνουν και πώς;
Θα μπορούσε να είναι άλλος ο κόσμος εάν οι άνθρωποι ήμασταν διαφορετικοί, αν οι αμαξάδες ήταν άλλοι;....
Το μουρμουρητό του :
ότι αυτός εγνω το πλάσμα ημών, εμνήσθη ότι χούς έσμεν.
΄Ανθρωπος, ωσεί χόρτος αι ημέραι αυτού,
ωσεί άνθος του αγρού ούτως εξανθήσει.
Συνέχισε να διαβάζει :
Ο
σύλλογός μας, που συχνά κατά την θερινή περίοδο λαμβάνει διαμαρτυρίες
τουριστών για τα άλογα των " αμαξάδων" θα παρακολουθεί σε συνεργασία
μαζί τους την τήρηση των ανωτέρω στοιχειωδών κανόνων ευζωίας αυτών των
ζώων , αναμένεται δε μια ακόμη συνάντηση με αρμόδιο κτηνίατρο-ιππίατρο
,όπως εξέφρασαν την επιθυμία οι ιδιοκτήτες, ώστε να αποκτήσουν μια όσο
το δυνατόν πιο επιστημονική κατάρτιση για την καλή μεταχείριση και την
ευζωία των αλόγων τους.
Τους ευχαριστούμε όλους για την συνεργασία και την προθυμία τους .
Και ας μην ξεχνάμε οτι η σωστή μεταχείριση και η παροχή σωστών συνθηκών διαβίωσης των ζώων πέραν του οτι είναι ηθική μας υποχρέωση αποτελεί και δείγμα υψηλού πολιτισμού.
Σύλλογος... τάδε
Και ας μην ξεχνάμε οτι η σωστή μεταχείριση και η παροχή σωστών συνθηκών διαβίωσης των ζώων πέραν του οτι είναι ηθική μας υποχρέωση αποτελεί και δείγμα υψηλού πολιτισμού.
Σύλλογος... τάδε
"Επιστημονική κατάρτιση και καλή μεταχείριση...."
Ναι. ένας κόσμος μεγάλος, ένας κόσμος του "τουρίστα κύκλωπα" εξορθολογισμένος πλήρως, πολιτισμένος και ηθικοποιημένος.... ένα κόσμος άπειρων αντικειμένων, διασπασμένος και αλυσοδεμένος ....
Το μουρμουρητό του :
Τον ευϊλατεύοντα πάσας τας ανομίας σου,
τον ιώμενον πάσας τας νόσους σου.
Τον λυτρούμενον εκ φθοράς την ζωήν σου,
τον στεφανούντα σε εν ελέει και οικτιρμοίς.
Κι αυτός; Τι θέση είχε αυτός ο αμαξάς μέσα στον κόσμο; Μήπως δεν ήταν τίποτα περισσότερο παρά ένα "δείγμα υψηλού πολιτισμού";
Ω! τι παράξενος που είναι ο αμαξάς μου!
Πήρε να κοιτάζει την ανακοίνωση παραξενεμένος πολλή ώρα....
Δεν μίλησε. Κοίταζε το χαρτί... κοίταζε το άλογο του....
Όχι δεν χρειαζόταν να μάθει τίποτα, ούτε για την συνάντηση των φορέων, ούτε για την επιστημονική περίθαλψη... ούτε τίποτα....
Αυτό που ήθελε να ξέρει ήταν εάν κάποιος μπορεί, εάν κάποιος έχει την δύναμη να τον συγχωρεί που κάθε μέρα για όλο το καλοκαίρι, ζεύει κάθε πρωί την άμαξα και το αθώο ζώο... στους άθλιους δρόμους του κόσμου... υπό τα βλεμματα αδιάφορων τουριστών... μέσα στο ψέμα των φαντασιώσεων τους.... εάν παρ' όλα αυτά
Όχι, δεν ήταν αυτός ο ιδιοκτήτης... ανήκε σε κάποιον... αυτός ένιωθε σαν το άλογό του... είχε κάποιον Κύριο.... μακρόθυμο και πολυέλεο, που δεν ανταποδίδει τις ανομίες του, που τον συντρέχει και τον παρηγορεί, που δεν οργίζεται μαζί του.. αυτός είχε ένα Κύριο που τον είχε σα γιό του...
Τσαλάκωσε το χαρτί... έσκυψε κι αγκάλιασε το άλογό του, το χάιδεψε στη ράχη και κάτι του μουρμούρισε σ' αυτί...
Ο δικός μου υπερβατο-λογικός αμαξάς, ακούει παράξενα πράγματα, περιδιαβαίνει κάθε πρωί στα αξιοθέατα της πόλης και ζει ευχαριστώντας τον Κύριό του..
Όχι δεν χρειαζόταν να μάθει τίποτα, ούτε για την συνάντηση των φορέων, ούτε για την επιστημονική περίθαλψη... ούτε τίποτα....
Αυτό που ήθελε να ξέρει ήταν εάν κάποιος μπορεί, εάν κάποιος έχει την δύναμη να τον συγχωρεί που κάθε μέρα για όλο το καλοκαίρι, ζεύει κάθε πρωί την άμαξα και το αθώο ζώο... στους άθλιους δρόμους του κόσμου... υπό τα βλεμματα αδιάφορων τουριστών... μέσα στο ψέμα των φαντασιώσεων τους.... εάν παρ' όλα αυτά
Καθόσον απέχουσιν ανατολαί από δυσμών,
Εάν παρ' όλα αυτά, κάποιος
Κύριος εν τω ουρανώ ητοίμασε τον θρόνον αυτού
Όχι, δεν ήταν αυτός ο ιδιοκτήτης... ανήκε σε κάποιον... αυτός ένιωθε σαν το άλογό του... είχε κάποιον Κύριο.... μακρόθυμο και πολυέλεο, που δεν ανταποδίδει τις ανομίες του, που τον συντρέχει και τον παρηγορεί, που δεν οργίζεται μαζί του.. αυτός είχε ένα Κύριο που τον είχε σα γιό του...
Τσαλάκωσε το χαρτί... έσκυψε κι αγκάλιασε το άλογό του, το χάιδεψε στη ράχη και κάτι του μουρμούρισε σ' αυτί...
Ο δικός μου υπερβατο-λογικός αμαξάς, ακούει παράξενα πράγματα, περιδιαβαίνει κάθε πρωί στα αξιοθέατα της πόλης και ζει ευχαριστώντας τον Κύριό του..
Ευλογείτε τον Κύριον, πάσαι αι δυνάμεις αυτού,
λειτουργοί αυτού οι ποιούντες το θέλημα αυτού.
Ευλογείτε τον Κύριον, πάντα τα έργα αυτού,
εν παντί τόπω της δεσποτείας αυτού· ευλόγει η ψυχή μου, τον Κύριον.
ΥΓ. Η ανακοίνωση είναι πραγματική, για λόγους ευνόητους δεν αναφέρω ονόματα και άλλα στοιχεία, καθόσον δεν μ' ενδιαφέρει μια επί της ανακοίνωσης κριτική....
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου