_με τη μέθοδο της κρουαζιέρας

Έχοντας το ελεύθερο να κυκλοφορούν παντού

όλες τις ώρες,

να συναθροίζονται, να ομιλούν, να  νομοθετούν,

επενδύοντας σ’ όλες τις διευκολύνσεις,

σ’ όλα τα δικαιώματα,

σ’ ότι ειπώθηκε και γεννήθηκε για σας,

με τη μέθοδο της ελάσσονος λογικής

που ονομάστηκε κοινή, 

θα σας ανασταίνουν  για να πάτε κρουαζιέρες,

δέκα μέρες στην Αλάσκα ή στην Καραϊβική ή κάπου στη Μεσόγειο

κι εκεί

απ’ τα μεγάφωνα θα σας θυμίζουν

την ώρα του φαγητού, του χορού, του ύπνου,

του έρωτα, του παιχνιδιού, του γέλιου,

γιατί οι νεκροί δεν θυμούνται,

θα ακούτε τραγούδια και κατατοπιστικές ενημερώσεις,

θα θέλουν να περάσετε καλά στην κρουαζιέρα,

γιατί οι νεκροί δεν θέλουν,

μα εσείς δεν θα έχετε τίποτα

δεν θα είστε πουθενά

θα έχετε εξαφανιστεί

θα έχετε πεθάνει

χωρίς να έχετε ούτε το δικαίωμα της απουσίας,

ούτε μιας ώρας δοκιμασία

χωρίς μεγάφωνα, χωρίς κατεύθυνση,

χωρίς πληροφορίες,

ούτε το δικαίωμα της σύνθλιψης

ούτε το δικαίωμα να πέσετε στη θάλασσα να πνιγείτε,

γιατί οι νεκροί δεν δικαιούνται άλλο θάνατο

παρά τον υπ’αριθμό θανάτου

που εξαγόρασαν,

που πήρε κωδικό, που εγγράφηκε

που ζήσαν.

Με τη μέθοδο της κρουαζιέρας

με εταιρείες,

και με γραφεία τουρισμού,

μια νέα ράτσα ξεκίνησε να κατοικήσει τον πλανήτη,

θα έχει όλα τα δικαιώματα και

θα κρατά το δίκιο για σημαία.

το λέω και το εννοώ

κανείς δεν θα θυμάται

καμία άλλη μέθοδο

να ζήσει ή να πεθάνει.