[ παράκοσμος_ ]

Το διάβασμα της απελπισίας Είναι αυτό που κάνουν οι απελπισμένοι άνθρωποι Κάτι σαν τις χειροτεχνίες που κάνουν οι ισοβίτες.... Αυτοί που δεν έχουν να περιμένουν την μέρα της απελευθέρωσης Το κάνεις χωρίς να περιμένεις τίποτα απ'αυτό, χωρις να χρειάζεται να σε ενδιαφέρει, χωρίς να συμφωνείς η να διαφωνείς με ο,τι διαβάζεις, χωρίς καν να χρειάζεται να αγαπάς αυτό που διαβάζεις -για την ακρίβεια δεν ξέρεις αν μπορείς κάτι να αγαπάς- χωρίς αύριο. Το κάνεις για να μην τινάξεις τα μυαλά σου στον αέρα, για να συνεχίσει το σώμα σου να αναπνέει και να ρέει το αίμα σου, για να μην παγώσεις εντελώς... Έτσι, το διάβασμα της απελπισίας  λαμβάνει μια βιολογική απόχρωση, γίνεται όπως το κόκαλο για τον σκύλο, η κοπριά για τα λάχανα...κ.ο.κ Θα μπορούσε να αντικατασταθεί από κάτι άλλο, πχ. από το πλέξιμο, από την ζωγραφική ...κ.ο.κ. Αρκεί να πετυχαίνει τον στόχο του : να μην τινάξεις τα μυαλά σου στον αέρα...

Ο πρώτος Κύριος του πλανήτη φορώντας μια κατακόκκινη γραβάτα, που εκτεινόταν από τον λαιμό έως τον αφαλό του και πιο λίγο πιο κάτω, υπονοώντας με αυτόν τον χονδροειδή τρόπο ότι είναι πολύ καβλωμένος, ορκίστηκε στην Βίβλο και ανέλαβε τα καθήκοντά του. Δίπλα του, κρατώντας την εν λόγω ιστορική Βίβλο, ξεχώριζε σε όλα τα πλάνα η πρώτη Κυρία φορώντας ένα βαρύτιμο σύνολο σε χρώμα ουρανί υπονοώντας με αυτόν τον τρόπο ότι πρόκειται για πλάσμα αιθέριο, δώρο εξ ουρανού, όπως εξάλλου και ο γάμος της με τον δισεκατομμυριούχο Κύριο. Αργότερα ο πρώτος Κύριος καθισμένος σε ένα σκούρο πράσινο χοντρό γραφείο, περιτριγυρισμένος από αυλικούς και μέλη της πολυπληθούς οικογενείας του, διαφόρων ηλικιών  βρέφη στην αγκαλιά, μικρά χαριτωμένα κοριτσάκια, εγγονούς,γιους και διαδόχους, ιστάμενοι όλοι, άρχισε, με πένες που  συνεχώς ανανέωνε, να υπογράφει με αξιοσημείωτη  άνεση,  διακόπτοντας, πετώντας ατάκες και αστεϊσμούς σε άπταιστη μισομασημένη αμερικανική, υπονοώντας με αυτόν τον τρόπο...

Λουλουδια στον φράχτη, ζωγραφική σε καυσόξυλο Εκκλησάκι στην Σκιαθο, ζωγραφική σε φλούδα Γυναίκα , ζωγραφική σε φλούδα Γυναίκα, ζωγραφική σε φλούδα

Στη μνήμη του κυρίου Γιώργου  Δεν ήξερα τι να πω... Κι αυτοί δεν ξέρανε πώς να του το πούνε... Κι είναι αυτές οι ιδιαίτερες περιπτώσεις στις ζωές των ανθρώπων που λέγεται αυτό που δεν ξέρεις πώς το λένε. Ντιβάνι που γίνεται καναπές ή και το αντίστροφο, στην ανάγκη. Η ανάγκη σκεπασμένη με ένα κάλυμμα απο ύφασμα χοντρό, ανθεκτικό στην καθημερινή χρήση, σκουρόχρωμο διακοσμημένο με μικρά κίτρινα κρινάκια του αγρού και άπειρες μικρές σουρίτσες τριγύρω. Στην χαμηλοτάβανη κουζίνα τους χειμώνες. Τα καλοκαίρια και τις άνοιξες στην στενάχωρη αυλή μια μεγάλη κούνια, βαριά, μεταλλική, αργοκίνητη,  ένα εκκρεμές του χρόνου που περνούσε, χωρούσαν και τέσσερις να κάθονται επάνω. Στριμωγμένοι πάντα, αλλά χωρούσαν. Την έκτη μέρα, όταν πήρε να βραδιάζει... Γυναίκα,  γυναικα, γυναίκα...  φώναξε τρεις φορές, σα να διάταζε και να παρακαλούσε μαζί. Σα πιάσει τη κουβέντα με την απέναντι, ξεχνάει πως έχει σπίτι και άντρα και παιδιά... Έτσι σκέφτηκε και δεν βάστηξε άλλο. ...

Σε προηγούμενη ανάρτηση της σειράς  διαφημιστική αποδομητική είχαμε δείξει τον τρόπο με τον οποίο ο διαφημιστικός λόγος λαμβάνει χαρακτήρα αυθεντίας, υπαγορεύοντας ηθικές συμπεριφορές . Σήμερα θέλω να αναφερθώ στην λογική δομή αυτού του λόγου. Κακώς ή ανεπαρκώς,   κατά την γνώμη μου,  έχουμε περιορίσει την δύναμη της διαφήμισης στην επανάληψη,  ονομάζοντας αυτή την διαδικασία "πλύση εγκεφάλου". Αυτή,  η επανάληψη ή "πλύση εγκεφάλου" είναι το τι πρέπει να κάνει κάποιος  ή ποια τακτική πρέπει να ακολουθηθεί για να περάσει ένα μήνυμα. Αυτό όμως το ίδιο το διαφημιστικό μήνυμα, άσχετα από το περιεχόμενό του {αν αφορά πχ μια κατάσταση ασφάλειας (αντικλεπτικά κουφώματα αλουμινίου) ή ικανοποίησης (απολαυστικό απογευματινό καφεδάκι) ή επίλυσης ενός προβλήματος (τριχόπτωση και επαπειλούμενο καράφλιασμα)} λαμβάνει την ιδιαίτερη ισχύ του από άλλη περιοχή.  Η περιοχή αυτή δεν είναι η επανάληψη μέσω της οικειότητας που επιφέρει, μια οικειότητα που θα μ...

Η κυρία Νίκη Έκανε σήμερα κάτι απροσδόκητο Άνθρωποι σαν την κυρία Νίκη δεν τα συνηθίζουνε αυτά. Γιατί η κυρία Νίκη είναι απ'τους ανθρώπους που κάθονται όπου τους βάλεις. Τους έβαλαν εκεί σε κάτι χωράφια. Σε κείνα που ήταν έξω απ'την πόλη, εγκαταλειμμένα παλιά τούρκικα υποστατικά, με στάβλους, πηγάδια, μισογκρεμισμένα κτίσματα με χοντρούς τοίχους και καμάρες, περβόλια, υγρασία και λάσπες... Εκεί, ένα γύρω φτιάξανε σιγά σιγά τα σπίτια τους... προσφυγικά,  φτωχικά, παιδομάνι, γριές γυναίκες, οικοδόμοι άντρες, χαμηλοτάβανο ταβερνείο, κρασί, αναδουλειές και τσακωμοί, γκαζιέρα, κουρελούδες και προικιά... Εκεί τους έβαλαν, εκεί κάθισαν.... Η κυρία Νίκη είναι ένας από κείνους τους ανθρώπους.... Απ'αυτούς τους βολικούς ανθρώπους που μιλάνε χαμηλόφωνα Σε κάτι οικογενειακές συγκεντρώσεις, στη γιορτή του γιού της το όνομα, στην αλλαγή του χρόνου που την φέρνανε για να μην είναι τέτοια μέρα μόνοι τους οι γέροι... καθότανε στον καναπέ, στο σαλόνι... Να μη μπορώ να βοηθήσω σ...

Σπιτάκι σε ξύλο  κυπαρισσιού Τοπίο σε φλούδα Θάλασσα  σε φλούδα Καραβάκι σε φλούδα Λαϊκό μοτίβο σε κόντρα πλακέ 

Γιορτες τέλος.... Τα καιρικά φαινόμενα, η ημερήσια τρομο-ενημερωση και η περίφημη πορεία της αξιολόγησης,  είναι το τρίπτυχο των δελτίων των ειδήσεων τις τελευταίες μέρες.... κάτι δηλώσεις Χρυσόγονου και κάτι άλλα ψιλά είναι οι διακοσμητικές ελίτσες και ο μαϊντανός της πρότασης σερβιρίσματος. Το ερώτημα είναι, πώς όλα αυτά συνιστούν μια ενιαία πιατέλα υπό τον τίτλο "ενημέρωση"; Δηλαδή, από πού εκκινεί η ενημέρωση; Ποιό είναι το προυπάρχον της ενημέρωσης επίπεδο; Όλα αυτά που παρουσιαζονται ως γυμνά και ασύνδετα γεγονότα στα δελτία, ως απλώς συμβαίνοντα του αντικειμενικού, διαθέτουν μια κοινή στηρίζουσα βάση. Την στηρίζουσα βάση δεν την προσκομιζουν τα γεγονότα καθ'αυτά, την διαθέτουμε και την προσκομίζουμε εμείς ως υποκείμενα της ενημέρωσης. Το υποκείμενο της ενημέρωσης αυτό που προσκομίζει είναι η επιθυμία του. Μια επιθυμία όχι γνωστικής φύσεως,  να μάθει δηλαδή τι συμβαίνει εκεί έξω στον κόσμο,  αλλά επιθυμία να είναι ο κόσμος κατά έναν ορισμένο τρόπο.  Η...

Το ότι ζούμε το παρατεταμένο και οδυνηρό τέλος μιας εποχής διαπιστώνεται με πολλούς και ποικίλους τρόπους. Ένας αλάνθαστος είναι όταν πλέον παύουν να τηρούνται κι αυτά τα προσχήματα. Το πρόσχημα , είναι ένα όριο, ένας φραγμός που επιτρέπει εντός των πλαισίων του μοντέλου που εκάστοτε κυριάρχησε και ισχύει,  να έχουν την δική τους θέση εννοιολογήσεις και συμπεριφορές που δεν προέρχονται από κι ούτε ανήκουν στον πυρήνα του συστήματος αλλά συνδέονται χαλαρά μαζί του, συνήθως μέσω ενός κατα συνθήκη ψεύδους. Έτσι,  τα προσχήματα για όσο καιρό τηρούνται, γίνονται σεβαστά και εκφράζουν μια δεδομένη ισορροπία του συστήματος που του επιτρέπει να θέτει κάτω από την "ομπρέλα" του εξαιρέσεις και διαφορετικότητες δίχως να ενοχλείται από αυτές,  επιβεβαιώνοντας έτσι την δυναμική και την κυριαρχία του. Το ότι  η λειτουργία του προσχήματος είναι κυρίως αμυντική,  μας το φανερώνει η χρήση μέσα στη γλώσσα : μιλάμε για "προσχηματικές θέσεις" και για "απροσχημάτιστη επίθεση...

Κάποτε νιώθεις ότι έφτασε η ώρα να βάλεις για ύπνο Τα όνειρά σου.... Και ο ήλιος μεσουρανεί Και η θάλασσα αρχαία πολυκύμαντη γαλάζια, Είναι αυτή η ώρα του ύπνου; Κάτω το κουφάρι κείται του Ικάρου Μικροσκοπικό στο έλεος του κυματισμού από το ύψος που έπεσε Και ζυγιάζεσαι Όλα ωραία και μεγάλα φωτισμένα Είναι αυτή η ώρα του ύπνου Εδώ λέω να σας καληνυχτίσω όνειρά μου!

Σπιτάκι με μπαλκόνι,  ζωγραφική σε ξύλο ελιάς Σπιτάκι με δύο παραθύρια, ζωγραφική σε ξύλο κυπαρισσιού Τρία πουλάκια κάθονταν σε μια γωνία,  ζωγραφική σε ξύλο κυπαρισσιού Κοκκινολαίμης, ζωγραφική σε φλούδα κορμού Ρόδια, ζωγραφική σε ξύλο ελιάς

Η Στέλλα είναι 20 χρονών. Μια χαρά κοπέλα είναι η Στέλλα. Σαν χθες την θυμάμαι που πήγαινε στο Επαγγελματικό του διπλανού χωριού. Περίμενε το λεωφορείο,  είχε ακμή. Ήτανε πάντα ντροπαλή. Η Στέλλα παντρεύτηκε χθες. Στο χωριό έγινε ο γάμος. Στο διπλανό χωριό εγινε το γλέντι. Βάφτισε και το πρώτο της παιδί,  όπως συνηθίζεται τώρα. Ενα αγοράκι που μόλις χρόνισε. Η Στέλλα νύφη και ετοιμόγεννη στο δευτερο παιδί. Μεχρι τα μέσα του Φλεβάρη το πολύ, θα γεννήσει. Τα κρέατα στο γλέντι ήταν του γαμπρού. Βοσκός, στα 37. Πολύ καλά κρέατα.  Το κρασί όμως δε πινότανε. Η μάνα του δεν την ήθελε για νύφη, γκαστρώθηκε όμως.... Καλοί άνθρωποι οι γονείς της Στέλλας,  ήσυχοι, φρονιμοι, δουλεύανε από πάντα. Τρια κορίτσια. Η Στελλα μεσαία. Μετά την πρώτη γέννα στο χωριό λέγανε πως η Στέλλα έπαθε από τα νεύρα της κι ούτε το μωρό ήθελε ούτε τη μάνα της ούτε κανέναν,  μόνο έκλαιγε κλεισμένη μέσα, αλλά της πέρασε... Τίποτα δεν ήταν, όπως έλεγε η μάνα της και η γιαγιά της ...

Μια ακόμη χρονιά έφτασε στο τέλος της.. Μια χρονιά κατά την οποία δεχτήκαμε περισσότερες από 900 κλήσεις για διασώσεις,απεγκλωβισμούς,τραυματισμούς,κακοποιήσεις και εγκαταλείψεις -τόσο νεογέννητων όσο και ενήλικων ζώων συντροφιάς. Ήταν μια δύσκολη χρονιά για όλον τον πλανήτη σε όλα τα επίπεδα.Παρόλα αυτά συνεχίσαμε τον αγώνα μας σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες υλοποιώντας μια σειρά δράσεων για να προασπίσουμε τα δικαιώματα των ζώων. Ο Φιλοζωικός Σύλλογος Χανίων “Η Προστασία των Ζώων” ,  με Πρόεδρο την Όλο το κείμενο και φωτογραφίες εδώ : Όσα ζήσαμε το 2016-Απολογισμός της δράσης μας. . Σχόλιο :  Δημοσιεύω την ανακοίνωση του Φιλοζωικού Συλλόγου Χανίων που έφτασε στο ταχυδρομείο μου κυρίως εξαιτίας μιας λέξης του τίτλου της. Της απλής αλλά τόσο σημαντικής λέξης : ζήσαμε.  Δεν λέει "κάναμε", "πετύχαμε", "υλοποιήσαμε", "πραγματοποιήσαμε" κλπ, που συνήθως λένε στους απολογισμους τους οι σύλλογοι και οι φορείς,  και σημαίνουν μια δ...

Ανάμεσα στην αντίληψη που θέλει να βλέπει τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό ως το ένδοξο και ολόλαμπρο παρελθόν μας αντλώντας από εκεί ποικίλες ικανοποιήσεις του εθνικού φρονήματος και στην άλλη που με έναν μίζερο σχολαστικισμό αναδεικνύει τις εμπράγματες σκοτεινές πλευρές του (ταξικές και έμφυλες αντιθέσεις, θεσμός δουλείας κλπ) σε μια προσπάθεια ακριβώς να φθείρει αυτό το μεγενθυμένο εθνικό φρόνημα, υπάρχει άραγε κάποια άλλη, όχι απαραίτητα η "σωστή" αλλά τουλάχιστον νηφάλια αντίληψη; νηφάλια ως προς το ότι προσπαθεί συνειδητά να αποφύγει χρησιμοθηρικές προβολές μας. Πώς να διαβάσουμε/προσεγγίσουμε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό; Μιλάω για πολιτισμό ως διακριτό ιστορικό αποτύπωμα ενός λαού που διαθέτει κατά το πλείστον μια ομοιογένεια και όχι για αρχαια ιστοριογραφία. Το ερώτημα μας δεσμεύει ως προς τις δυνατές απαντήσεις. Σημαίνει κατ’αρχήν ότι έχουμε κάτι να διαβάσουμε : μνημεία, αρχαιολογικά ευρήματα, κείμενα… Ξέρουμε ότι στην ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξαν πολλοί π...

                 Επίσημη υποδοχή ετους 2017 σε  απλό παράμερο μέγαρο                       και απόδοση προσηκουσών τιμών από άγημα περιπλανόμενων                       καραμουζοπαικτών Όσοι στρατηλατούν στις στράτες της Ιστορίας και σέρνουν πίσω τους στρατιές ηρώων και γενναίων όσοι μεθούν με το σωτήριο κρασί των ουρανών  και λούζονται σε ποταμούς αίματος και δακρύων όσοι Μεγάλοι και Άγιοι όσοι θαλασσοπόροι, όσοι ηγεμονεύσανε τίποτα δεν αλλάξανε κι ας λέει η Ιστορία, τίποτα δεν σώσανε  κι ας λένε οι Γραφές. Όσοι όμως επιθυμούν τα πράγματα ν’ αλλάξουν ούτε Αλέξανδροι ούτε Χριστοί μπορούν να γίνουν μέλισσες να τρέφονται με κίτρινο και ιώδες με χρώματα των λουλουδιών« μπορούν να γίνουν μύγες να τρέφονται με ότι αφήνουνε με ότι πετούν σαν άχρηστο οι άλλοι´ να ίπτανται βομβίζοντ...