[ παράκοσμος_ ]

-           Άργησες. -           Άργησα; γιατί το λες αυτό;  -           Κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις… -           Εσύ δεν καταλαβαίνεις....  ακόμα κι αν είχα έρθει πιο νωρίς εσύ πάλι θα με περίμενες νωρίτερα. -           Μπορεί, αλλά εσύ όφειλες να είσαι εδώ στην ώρα σου. -           Ναι….. τότε θα ήμουν συνεπής, θα ήμουν καθώς πρέπει, θα ήμουν καθώς αρμόζει, στην ώρα μου, στην ώρα σου, στην ηλικία σου, στο μυαλό σου, στα παιδικά σου όνειρα, στα θέλω και στα πρέπει σου.          Θα στεκόσουν πάλι πίσω απ’ την πόρτα και θ’ άνοιγες πριν ακόμα προλάβω να βάλω το κλειδί στην κλειδαρότρυπα. -           Ναι. Είναι κακό αυ...

                                    Πρόθεσή μου δεν είναι να καταδικάσω τις εθνικές επετείους ως παρωχημένες και εθνικιστικές εκφράσεις πατριωτισμού. Ούτε θέλω να δικαιώσω εκείνους που ισχυρίζονται ότι τέτοιες επετειακές εκδηλώσεις «ανήκουν σ’ άλλες εποχές»- κατά την προσφιλή τους έκφραση- και  θα πρέπει να ξεμπερδεύουμε μ’ αυτά τα παλαιομοδίτικα και δεξιά κατάλοιπα. Δεν συντάσσομαι ούτε και με εκείνους που περιφέρουν μια κουρελιασμένη και κουρασμένη γαλανόλευκη, σε κάθε τέτοια ευκαιρία, για να νιώσουν εθνική ανάταση και ρίγος. Η ερώτηση μου γεννήθηκε όταν έβαλα με το νου μου ότι θα μπορούσε, λέει,  ένας σύλλογος, ένας οργανισμός, ένα ΔΣ να μου ανέθετε να εκφωνήσω μια ομιλία για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Θα μου πείτε, σε σένα θα ανέθεταν αυτή την αποστολή; Υποθετικά μιλώντας, θα μπορούσε κι αυτό να συμβεί, αν και πάντα βρίσκονται προθυμότεροι και ικανότεροι γ...

                  Αλλά, κατεστραμένος άνθρωπος, τι φταίω εγώ.                     Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ.                     Ας φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί                     να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό.                      Μετά χαράς θα πήγαινα μ' αυτόν .                                          (από το ποίημα "ας φρόντιζαν" του Κ.Π.Καβάφη...

Αν μιλάμε για πληγές ψυχής, ιδού μια απλή όσο και  εύχρηστη εξίσωση :  πψ = ν  + 6ν Όπου:  πψ, οι πληγές της ψυχής μου ν , μια καταμέτρηση της οποίας ποτέ δεν θα μάθω το τελικό καταμετρηθέν ποσό 6, ο συντελεστής πολλαπλασιασμού του ν, που αντιστοιχεί στα λόγια σου, στα φιλιά σου, στα μάτια σου, στα χέρια σου, στα χείλη σου, στην αγκαλιά σου.  Πάντα το πψ θα είναι > του ν.  

Θα' ρθει καιρός που θ' αλλάξουν τα πράματα. Να το θυμάσαι Μαρία. Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη - μη βλέπεις εμένα - μην κλαίς. Εσύ είσ' η ελπίδα άκου θα' ρθει καιρός που τα παιδιά θα διαλέγουνε γονιούς δεν θα βγαίνουν στην τύχη. Δεν θα υπάρχουνε πόρτες κλειστές με γυρμένους απ'έξω Και τη δουλειά θα τη διαλέγουμε δε θα' μαστε άλογα να μας κοιτάνε στα δόντια. Οι άνθρωποι - σκέψου!- θα μιλάνε με χρώματα κι άλλοι με νότες Να φυλάξεις μοναχά σε μια μεγάλη φιάλη με νερό λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές απροσάρμοστοι - καταπίεση - μοναξιά - τιμή - κέρδος - εξευτελισμός για το μάθημα της ιστορίας. Είναι Μαρία -δε θέλω να λέω ψέματα - δύσκολοι καιροί. Και θα' ρθουνε κι άλλοι. Δεν ξέρω - μην περιμένεις κι από μένα πολλά - τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω κι απ' όσα διάβασα ένα κρατάω καλά : "Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος". Παρ' όλα αυτά Μαρία, θα την αλλάξουμε τη ζωή! (*Από τη δεύτε...

                                       Στο  youtube   υπάρχουν διάφορα βίντεο στα οποία εμφανίζεται ο βουλευτής της "Χρυσής Αυγής" Ηλίας Κασιδιάρης*  να συμμετέχει σε πάνελς με διάφορους συνομιλητές, να  αγορεύει στη Βουλή των Ελλήνων, να ομιλεί στα παράθυρα δελτίων ειδήσεων, να δίνει συνεντεύξεις, να κάνει δηλώσεις, να παίρνει μέρος σε εκδηλώσεις και διάφορες δραστηριότητες του κόμματός του κλπ, έχουν μάλιστα μεγάλη επισκεψιμότητα. Βλέποντάς τον στα βίντεο αυτά, μου προκλήθηκαν μερικοί δημιουργικοί συνειρμοί. Αρχικά δεν θα τον έλεγα «ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας». Δεν είναι δηλαδή ο τύπος του ανθρώπου που περνάει απαρατήρητος, που δεν κινεί καμία υποψία.  Μάλλον περιγράφει έναν ιδιαίτερο  τύπο ανθρώπου. Προσπαθώ να ξεφύγω από τον γοητευτικό εγκλωβισμό του μέσου της εικόνας και να φανταστώ σε ποιό γνωστό, καθημερινό τύπο ανθρώπου ...

Παντού φεγγάρι   σ’ όλο το δρόμο στο συρματόπλεγμα που στέκεται καταμεσής στ’ αδιαπέραστα τα κυπαρίσσια εισχωρώντας στη φαγωμένη γέφυρα του ποταμού που σπαταλήθηκε                                                   στις πέτρες σου. Παντού φεγγάρι  στα λόγια μου τα άδικα που φεύγουνε και πάνε μακριά στα γέλια μου τα άγρια  που κρύβουνε την αλήθεια στα ταξιδιάρικα όνειρα που ξέρω θα πνιγούνε                                                    στα νερά σου. Παντού φεγγάρι απόψε όπου κι αν πάω είναι εκεί όπου κι αν δω με βλέπει ότι κι αν πω με κρίνει                              γλυκό το φως σου. Παντού φεγγάρι...

Στα υπεραστικά λεωφορεία της γραμμής υπάρχουν αριθμημένες θέσεις. Στο εισιτήριο αναφέρεται ο αριθμός της θέσης. Πλην όμως, στους τόπους μας και στα λεωφορεία μας κανείς δεν κάθεται στη θέση που λέει ο αριθμός. Ο καθένας κάθεται όπου βρει κι όπου του αρέσει. Υπάρχουν μερικοί που προτιμούν να κάθονται μπροστά, ακριβώς πίσω από τον οδηγό γιατί ζαλίζονται. Θέλουν να βλέπουν το δρόμο, καθώς το υπεραστικό λεωφορείο χιλιόμετρο το χιλιόμετρο τον καταβροχθίζει. Άλλοι προτιμούν να κάθονται στη γαλαρία, και στη ζούλα ξαπλώνουν και κοιμούνται. Μου έχει τύχει να ροχαλίζουν κιόλας. Η πλάκα είναι με τους δυτικούς τουρίστες που επιμένουν να βρουν την ακριβή θέση που λέει το εισιτήριό τους και τους φαίνεται αδιανόητο να βρίσκουν άλλους στρογγυλοκαθισμένους στις «δικές» τους θέσεις.   Εγώ πάλι, προτιμώ να κάθομαι στ’ αριστερά απ’ τη μεριά του οδηγού, όχι όμως ακριβώς πίσω του, κάπου στη μέση. Και βέβαια προτιμώ να είμαι στο παράθυρο. Μου αρέσει να βλέπω απ’ το παράθυρο κα...

                                                        Πρόσφατα, εντελώς τυχαία και χωρίς να το επιδιώξω, βρέθηκα να δουλεύω στον κλάδο του τουρισμού, για ένα μικρό διάστημα. Συγκεκριμένα ερχόμουν σε επαφή με Φινλανδούς τουρίστες, στους οποίους έπρεπε να εξηγήσω ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ. Όταν ρώτησα τους υπεύθυνους του προγράμματος σε ποιο επίπεδο πρέπει να προσαρμόσω την εξήγηση, μου απάντησαν : Μην ανησυχείς, σε σχολικό επίπεδο…. είπαν. Καθόσον όμως ανάποδος άνθρωπος εγώ,  αντί να σπαζοκεφαλιάσω να βρω τα λόγια και τον τρόπο για να εξηγήσω αυτό το δύσκολο πρόβλημα  σε «σχολικό επίπεδο», έψαξα και βρήκα πράγματα που εξηγούν ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ  ΠΑΤΡΙΔΑ.             Μαθαίνω* λοιπόν ότι σε σχολικό επίπεδο : Στη μακρινή χώρα, στη Φινλανδία, οι μαθητές γιορτάζουν την ένα...

Πριν τρεις μέρες το άκουσα  πρωί πρωί.  Είπα, δεν θα πω τίποτα. Το άκουσα στον REAL FM. Θα μου πεις τι σημασία έχει; Καμία. Οπουδήποτε, οποιαδήποτε εκπομπή που ενημερώνει τους ακροατές της νιώθει υποχρεωμένη να κάνει τέτοιες υπενθυμίσεις, με τις ανάλογες μουσικές επενδύσεις, βεβαίως. Μου θύμισαν λοιπόν,  ότι στις  9 Οκτωβρίου του 1940  γεννήθηκε ο  Τζων Λένον  και στις  9 Οκτωβρίου   του 1967  δολοφονήθηκε ο  Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Είπα δεν θα πω τίποτα.  Δεν τα μπορώ τα επετειακά αφιερώματα. Αυτά τα δακρύβρεχτα, τα κάπως φευγάτα, που κάτι, κάπως αναπολούν. Κάνουν καλές πωλήσεις οι αναμνήσεις. Τρελός τζίρος γίνεται με τα αναμνηστικά.  Πάει κάπου εκδρομή ο άλλος και νιώθει υποχρεωμένος να αγοράσει ένα ανόητο πράγμα, ένα μαγνητάκι, μια θήκη για το αλατοπίπερο, ένα αναμνηστικό, ένα «ήμουν κι εγώ εκεί». Καλέ μου, το πού είσαι τώρα έχει σημασία. Το "ήμουν κι εγώ εκεί" αναφέρεται στο παρελθ...

Καλώς αντιδρούν στο άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή, όσοι αντιδρούν.  Έχω γράψει και παλιότερα σχετικά (βλ. άρθρο "Η γραμματική των Αγορών").  Δεν αρκεί όμως.  Περισσότερο από τους Εμπορικούς Συλλόγους, περισσότερο από τους μικρο-εμπόρους που αντιδρούν κυρίως από ένα αίσθημα αυτοσυντήρησης, θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να αντιδρούν οι Πανεπιστημιακοί και όλοι αυτοί που αποτελούν την λεγόμενη πανεπιστημιακή κοινότητα.  Οι Πανεπιστημιακοί μπορούν και πρέπει να αποσυνδέσουν το όλο θέμα από την λογική που κυριαρχεί στις συζητήσεις, και είναι αυτή που υπαγορεύουν οι Αγορές και να επιχειρήσουν να συνδέσουν τον προβληματισμό (να ανοίγουν τα καταστήματα τις Κυριακές ή όχι) με την ουσία του θέματος, μακριά από ρομαντισμούς, για την χαμένη αθωότητα των Κυριακών μας.  Διότι το σιγανό αυτό βήμα του ανοίγματος των καταστημάτων τις Κυριακές  :  - Είναι ένα πολιτισμικό πλήγμα.  - Στρέφεται ενάντια στην ανθρώπινη δημιουργικότητα και στ...