Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_αντισταθείτε στις "μαύρες Παρασκευές"





Αντισταθείτε στις "μαύρες Παρασκευές"... είναι μια πράξη αντίστασης παρόμοια με αυτές που έκαναν άνθρωποι κατά του φασισμού, της γερμανικής κατοχής και κάθε ολοκληρωτικής αθλιότητας... και κανονικά θα έπρεπε, όλοι αυτοί που σε κάθε ευκαιρία υμνούν την Εθνική Αντίσταση, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας έως τον Τσίπρα και το ΚΚΕ, τρέχοντας σε Καισαριανές και τέτοια και ποζάρουν σε πρεμιέρες ταινιών για τους εκτελεσμένους και καταθέτουν στεφάνια και βγάζουν λόγους με κούφια λόγια... να έβγαιναν με παρρησία και να έλεγαν το ίδιο.... Αυτό μάλιστα θα ήταν "πολιτικό σθένος"... Ότι, δηλαδή, η επιτυχία της "μαύρης Παρασκευής" είναι γεγονός όμοιας ποιότητας με την υποταγή ενός λαού στην παντοδυναμία του ισχυρού, το χάσιμο της ταυτότητάς του, είναι εξευτελισμός, είναι η ομογενοποίηση του ανθρώπινου προσώπου υπό το βάρος του συμφέροντος της ατομικής επιβίωσης....
Δεν το κάνουν όμως γιατί είναι οι ίδιοι υποταγμένοι στην κυριαρχία των Αγορών και το μόνο που τους απέμεινε είναι τα κούφια λόγια που δεν λένε τίποτα σε κανέναν, κάτι ψελλίζουν εκεί πέρα για δημοκρατία, για νάματα του πολιτισμού, για ανθρωπιστικά ιδεώδη, για ελευθερία... και πάνω απ' όλα για αξιοπρέπεια....οι παλιάτσοι του μεγάλου τσίρκου μας, οι νταβατζήδες του τεράστιου μπουρδέλου μας...

Αντισταθείτε στις "μαύρες Παρασκευές"... γιατί είναι κάτι παραπάνω από μια βόλτα στα μαγαζιά, κάτι παραπάνω από την "εκμετάλλευση μιας ευκαιρίας" .... είναι απόλυτη υπακοή σε ένα παράγγελμα πολέμου, άμεση καθοδήγηση και υποταγή.... και μην παρασύρεστε από τις τρομπέτες των ΜΜΕ και  από τα γελοία αγοραία ρεπορτάζ τους, όπου ο λόγος δίνεται  σε κάποιους και κάποιες που υπάρχουν από την αρχή της ζωής τους και μόνο ως χειραγωγούμενα ζώα...  με τα οποία σας ζητούν να ταυτιστείτε... Η Αντίσταση στις "μαύρες Παρασκευές" είναι μια πολιτική πράξη ύψιστης σημασίας που μπροστά της ωχριούν οι βουλευτικές εκλογές, τα δημοψηφίσματα και οι άλλες Φωφικές φαιδρότητες...

Αντισταθείτε στις "μαύρες Παρασκευές"... γιατί είναι η αντιστροφή του ορθού λόγου... το άδειασμα της επιθυμίας και το ξεκούφωμα των λέξεων... Είναι η καταστροφή του μόνο πράγματος που μας απόμεινε, της Συνείδησης...
Φτύστε κατάμουτρα την φτήνια τους, την αγελαία χαρά τους... τα κέρδη τους...
Το επόμενο βήμα θα είναι να σας δείχνουν, όπως γίνεται ήδη στις μητροπόλεις του καπιταλισμού, να ξενυχτάτε έξω από τα πολυκαταστήματα που φυλάσσουν οι σεκιουριτάδες από εσάς τους ίδιους και να μπουκάρετε, χειρότεροι από ζώα, τσαλαπατώντας ο ένας τον άλλον, μόλις ανοίξουν οι θύρες του μαντριού για να αρπάξετε μια τοστιέρα, να ξεσκίσετε με τα δόντια σας το θήραμα... πιο πρωτόγονοι από ζώα....

Παλιότερο κείμενο για τις "μαύρες Παρασκευές"

Σχόλια

  1. Κάποιος δεν βρήκε τις προσφορές που ήθελε(χοχοχο)...Οι Μαύρες Παρασκευές είναι εδώ και θα μείνουν.Μην το συζητάς καν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάτω από τις "μαύρες Παρασκευές" υπάρχει το πιο βαθύ μαύρο που θα το βρούμε μπροστά μας τα επόμενα χρόνια... όσοι από εμάς είναι ακόμα εδώ.
    Ο Εμπορικός Σύλλογος της Ιεράπετρας, για παράδειγμα, εγκάλεσε τον Σύλλογο των Καθηγητών του 2ου ΕΠΑΛ της πόλης γιατί, λέει, προγραμμάτισε εκπαιδευτική εκδρομή για την Παρασκευή στο Ηράκλειο και έτσι οι τοπικές επιχειρήσεις έχασαν τα έσοδα από τον μαθητικό πληθυσμό, τον οποίο έπρεπε να κρατήσει ο Σύλλογος στην πόλη της Ιεράπετρας προκειμένου να τονωθεί η αγορά της...να βγούνε οι μαθητές να ψωνίσουν μπλουζάκια, να πιούνε καφέδες, να φάνε σουβλάκια..
    Και το πιο τραγικό είναι ότι ο Σύλλογος των Καθηγητών, βγήκε και απολογήθηκε απέναντι στους εμπόρους και την κατάπτυστη απαίτησή τους... ότι λέει η εκδρομή είχε προγραμματιστεί πριν από ένα μήνα, ότι το Λύκειο είναι Τεχνικό και πολλά από τα υλικά που χρησιμοποιούν οι μαθητές στις εργασίες τους αγοράζονται από την τοπική αγορά, ότι οι μαθητές είναι μόνιμοι και συνεπείς καταναλωτές και άλλα τέτοια ... ψέλλισαν οι καθηγητές... αντί να γίνουν έξαλλοι, έξαλλοι και να καταγγείλουν τους εμπόρους για την τύφλωση και την αναίδειά τους να επιδιώκουν να είναι αυτοί οι συντονιστές της σχολικής ζωής...
    Ποιάς ζωής θα μου πεις; Που τα σχολεία είναι τα απέραντα νεκροταφεία της νιότης. Εκεί που τα πάντα παγώνουν και γίνονται εμπορεύματα... άνθρωποι, ιδέες, γνώσεις.. τα πάντα...
    Αύριο που τα παιδιά αυτά, ή τα εγγόνια τους, ως καταναλωτές, που τους ονόμασαν και τους αντιμετώπισαν από τα γεννοφάσκια τους, σηκωθούν και στρέψουν την καταναλωτική - καταστροφική μανία τους στους ίδιους τους πατεράδες τους και τους δασκάλους τους, στην ίδια την "έννομη τάξη", στα υψηλά και στα ιδεώδη, ενάντια στα κενά αυτά λόγια... θα αναρωτιούνται πώς φτάσαμε έως εδώ... Έτσι φτάσαμε έως εδώ... πηγαίνοντας εκδρομές, ακούγοντας τις μαύρες σας φωνές και ψωνίζοντας στις μαύρες σας Παρασκευές...
    Έχει πολύ μαύρο ακόμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος26/11/17, 1:53 μ.μ.

    Φοβερό το κείμενο και το σχόλιο της κ. Ραβάνη. Αληθινότατα αυτά που γράφει. Πώς στον κόρακα εξανδραποδίστηκε έτσι ο Έλληνας; Αργά αλλά σταθερά δια μέσου των δεκαετιών...λίγη διαφθορά σήμερα, λίγο ξήλωμα αύριο, λίγο τσιφτετέλι και κοινωνικό μέρισμα μεθαύριο...κοντεύει να ΜΗ μείνει Χριστός!Θού Κύριε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τεύκρος Χατζηλίας26/11/17, 4:00 μ.μ.

    Οι μαύρες Παρασκευές, όπως και οι άσπρες ή οι κόκκινες ή οι βιολετιές ή με όποιο άλλο χρώμα κι αν τις βαφτίσουν οι παράγκες των αγορών, δεν είναι ούτε ισχυρές, ούτε καθοριστικές, ούτε καν συμβολικά σημαντικές για την εξέλιξη του πολύμορφου, πολυεπίπεδου, πολύπλοκου ανθρώπινου γεγονότος είτε υποκειμενικά είτε κοινωνικά.

    Πάντα σε κάθε ανθρώπινη συνθήκη των ιστορικών καιρών, ένα ή πολλά γεγονότα προτείνονται από θρησκευτικές κάστες, εξουσιαστικούς μηχανισμούς, οικονομικά συμφέροντα για χάπενινγκ των υπηκόων. Ένα τέτοιο σημερινό χάπενινγκ είναι και οι μαύρες Παρασκευές ή το Σάντα Ραν ή τα καρναβάλια και αθλήματα κάθε είδους .

    Αλίμονο, αν στην εποχή του θριάμβου του καπιταλισμού δεν υπήρχαν μαύρες Παρασκευές, τότε πως όλα τα αρίφνητα πλήθη των καταθλιπτικών, των παρανοϊκών, των ψυχαναγκαστικών, των μαζοχιστών των σαδιστών, των διαστροφικών κάθε είδους θα έβρισκαν μιαν ομοιοπαθητική αντιστοίχηση των μαύρων ημερών τους με τις μαύρες παρασκευές της συνολικής κατάντιας του κόσμου μας που δεν μπορεί πια να δικαιολογήσει τις ανορθολογικές αντιφάσεις που τον διαπερνούν και τον καθιστούν ευάλωτο στην αλλαγή ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός