Αν κάποιο χέρι θεϊκό αφαιρούσε, σαν από θαύμα, το πρόβλημα της κυριαρχίας από την ανθρώπινη Ιστορία, όλες οι ασύλληπτες μικρές και μεγάλες φρικαλεότητες που διαπράττουν οι άνθρωποι απέναντι στον Άλλον κι απέναντι στη Φύση, αδιάκοπα από την αρχή του Χρόνου, αυτές θα πάγωναν και θα απολιθώνονταν.... θα γινόντουσαν ένας προϊστορικός πλανήτης κάπου στο Σύμπαν, θα ήταν ο πλανήτης του Κακού...
Ο Χρόνος θα καταργούταν και ο Θάνατος θα έχανε την εξουσία του πάνω στην Ζωή. Τότε θα καταλαβαίναμε ότι η Έξοδος από τον Παράδεισο και η απαγόρευση της γνώσης του Καλού και του Κακού, αφορούσε αυτό ακριβώς το πρόβλημα της Κυριαρχίας.
Γιατί η κυριαρχία είναι συνάμα το Καλό και το Κακό, ταυτόχρονα τόσο για τον Κυρίαρχο όσο και για τον Κυριαρχούμενο, έτσι που στα νήματα αυτού του φρικαλέου και αδυσώπητου γαϊτανακιού της τρέλας να κρέμονται μπερδεμένες οι κραυγές του πόνου και της ηδονής και τα σώματα των ανθρώπων, όσων βασάνισαν και όσων βασανίστηκαν.
Όμως κανένα χέρι θεϊκό δεν θα έρθει για να μας ξεμπερδέψει από αυτό το γαϊτανάκι.
Καμία ιδεολογία, καμία επιστήμη, κανείς αρχηγός δεν θα μπορέσει ποτέ να μας ελευθερώσει.
Η κλήση είναι προσωπική και μοναδική για τον καθένα, όπως και ο δρόμος της ζωής και της ύπαρξης.
Μόνοι μας πρέπει να πάρουμε την απόφαση για την Έξοδο από το γαϊτανάκι του Καλού και του Κακού και την Είσοδο σε μια άγνωστη για το είδος μας οντολογική κατάσταση.
Κι αυτή είναι η Ελευθερία μας....
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου