Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_η μεγάλη των ηλιθίων φυλή


Εχθές έτυχε να είμαι παρούσα... απλώς παρούσα... την ώρα που στην ελληνική τηλεόραση, θαρρώ στην ΕΡΤ, θα μεταδιδόταν κάποιος αγώνας ποδοσφαίρου.... δεν θυμάμαι τις ομάδες, ούτε τον λόγο της ποδοσφαιρικής αναμέτρησης....Κύπελλο; Πρωτάθλημα; ... κάτι άλλο, πώς το λένε;...
Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η μεγαλοπρεπέστατη εκπομπή... η χαρά που ανάβλυζε από τα πρόσωπα των παρουσιαστών... το show σα να λέμε,... οι συνδέσεις με τους ετοιμοπόλεμους αθλητικούς ανταποκριτές στο γήπεδο, στα αποδυτήρια, στο στούντιο... οι σοφοί καλεσμένοι... οι έμπειροι σχολιαστές... ανάμεσά τους και γυναίκες (οι καημένες) απόφοιτες κάποιας σχολής δημοσιογραφίας που επέλεξαν ως ειδικότητα "τα αθλητικά", για να απορροφηθούν ως σπάνιο είδος στον ανδροκρατούμενο χώρο... δηλαδή ως γλάστρες... όπως εξάλλου, όλοι το ίδιο γλάστρες είναι... επίτευξη της ποθούμενης ισότητας... Ντεκόρ πωλήσεων, περιποιημένοι κύριοι και γελαστή  η κυρία... Αισιοδοξία! Θα περάσουμε καλά! Θα διασκεδάσουμε! Θα νικήσουμε!!!

Ώρα πολύ κράταγε η προετοιμασία και η υποδαυλιζόμενη αναμονή.... ένα ατελείωτο μπρος πίσω... μπρος λίγη από την πραμάτεια που πουλούσαν οι αθλητικογράφοι, πίσω οι απανωτές διαφημίσεις... μπρος πίσω, μπρος πίσω, "πάμε για διαφημίσεις και επανερχόμαστε σε λίγο"... συνωστισμός στον τηλεοπτικό χρόνο... η μία διαφήμιση πίσω από την άλλη... γελοία πολυβολεία...όλα προς πώληση και αγορά....η πείνα, η ασφάλεια, το σεξ, τα ψώνια της εβδομάδας, τα κουπόνια, οι κληρώσεις, τα συμφέροντα... οι έξυπνες επιλογές.... Η μεγάλη φυλή των ηλιθίων....
Αδημονούμε....
Και πληροφορίες... ατέλειωτες πληροφορίες και μικρολεπτομέρειες... ποιος παίχτης είπε τι, ποιος τραυματίστηκε σε προηγούμενο αγώνα και σε ποιο τένοντα, το σύστημα της μιας ομάδας, το μπάτζετ της άλλης, ο προπονητής, συνεντεύξεις μπροστά σε πλήθος μικροφώνων που αναμασούν τα ίδια και τα ίδια, τα οικονομικά μεγέθη, η τακτική του αγώνα, ο όμιλος, οι άλλοι όμιλοι... η χωρητικότητα των γηπέδων... η εξάντληση των εισιτηρίων...
Η μεγάλη των ηλιθίων η φυλή....
Που περιλαμβάνει πολλούς και άλλους τόσους... που εκτείνεται αδιόρατα παντού, σε κάθε σχεδόν σπίτι... σε κάθε καφενείο με κείνες τις μεγάλες οθόνες τοποθετημένες ψηλά και τασάκια γεμάτα και χάβρα και χοντρόλογα και μυρωδιά ξινισμένη... Τεράστιο το ενδιαφέρον!
Κι αυτό να γίνεται κάθε βδομάδα... σε κάθε κανάλι... σε κάθε αγώνα... σε κάθε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, μαραθώνιο.... και άλλα παρόμοιας σπουδαιότητας και σοβαρότητας θέματα και θεάματα...

Και σκέφτηκα, αν όλοι αυτοί, οι τηλεοπτικοί νόες που καθορίζουν τα προγράμματα και τα διαφημιστικά ναρκωτικά πακέτα, αλλά και οι τηλεθεατές που δέχονται όλη αυτή την σκουπιδο-σαχλαμάρα θα μπορούσε να είναι το ίδιο διαθέσιμοι και διατεθειμένοι να παρακολουθήσουν, με το ίδιο απορροφητικό ενδιαφέρον, την ίδια αγωνία, και διψασμένη αναμονή.... κάθε εβδομάδα, κάποια ενημέρωση - συζήτηση για τα θέματα της μόρφωσης των παιδιών τους, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το τάδε τμήμα του σχολείου, για την απόδοση του Κωστάκη, της Αννούλας, της καθηγήτριας των Αγγλικών, των Φιλολογικών ή της Φυσικής... να γνωρίσουν το ίδιο καλά και πολύπλευρα τον κόσμο που ζουν τα παιδιά τους, κάθε μέρα....(απ' όσο ξέρω δυο τρεις μητέρες πάνε σε κάτι αραχνιασμένες συνελεύσεις "συλλόγων γονέων και κηδεμόνων", άλλη νέκρωση κι αυτή)... Να ζήσουν με ενδιαφέρον και ταπεινότητα τις σχέσεις που αναπτύσσονται εκεί, τα θέματα που ανακύπτουν σε αυτή τη ζωντανή κοινότητα που ζουν οι νέοι, για τους οποίους τόσο πολύ κόπτονται όλοι, να μάθουν για την συσσωρευμένη ανθρώπινη γνώση... που οι κοινωνίες μας και η πατρίδα μας -για την οποία , και πάλι, τόσο πολύ όλοι κόπτονται και θρηνούν-  έχουν αποθέσει σε αυτούς τους περιφρονημένους χώρους όπως είναι τα σχολεία της κάθε γειτονιάς, του κάθε χωριού... τα γυμνάσια και τα πανεπιστήμια... περιφρονημένους στην ουσία τους... και γι' αυτό εντέλει διαθέσιμοι να γίνουν εξίσου καλά κι αυτοί "γήπεδα", με διαφημίσεις, με σπόνσορες, με χορηγούς.... με αναμετρήσεις... με αισιοδοξία και ανάπτυξη...
Θα περάσουμε καλά! Θα διασκεδάζουμε... κάθε βράδυ, κάθε μέρα στους αιώνες...
Η μεγάλη των ηλιθίων φυλή... που κλαίγεται και δέρνεται και εξαπλώνεται, σε πομπούς και σε δέκτες, σε κάμερες και οθόνες,  παντού... ακάθεκτη...


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_αν αυτή είναι η πολιτική

 Δεν θα το επιδιώξω, αλλά θα εκμεταλλευτώ αυτή τη καταπληκτική συγκυρία : ώρα απογευματινή, μάθημα σε σπίτι, σε κεντρική πλατεία, σε κεντρικό χωριό, από κάτω τα καφενεία και είχα εντοπίσει καθώς πήγαινα ασυνήθιστες κινήσεις, μια αναταραχή και μια κυρία, άγνωστη σε μένα,  με χρώμα μαλλιών σε ώριμη μελιτζάνα να περιφέρεται μαζί με μια φίλη της που δεν είχε τίποτε το αξιοσημείωτο. Εγώ πρόσεξα την μελιτζανί.  Το μάθημα κυλούσε ανάμεσα σε απογοητεύσεις και προσπάθειες, οι ήχοι  της πλατείας γνωστοί και γι αυτό ανήκουστοι  έφταναν αλλά και δεν έφταναν σ'αυτιά μου, ίσως αν πρόσεχα έξω να έφταναν, αλλά εγώ πρόσεχα μέσα.  Οι ήχοι αλλάζουν. Ξέρω την αλλαγή των μικροφωνικών στις μικρές πλατείες των χωριών.  Τέλος μαθήματος. Η προεκλογική συγκέντρωση στα μισά. Έμεινα να ακούσω κι εγώ. Παράγγειλα όπως κάνω πάντα μια τσικουδιά και τι ανανέωση προσώπων, κινήσεων, χρωμάτων. Ίδιες ιδέες ή καλύτερα καμία ιδέα... χωρίς ιδέες. Το απόγευμα όμως δεν έχασε σε τίποτα την ομορφιά του Απρίλη του.  Το κόμμα,