H επαφή μας ήταν αρχικά ηλεκτρονική και μετά τηλεφωνική...
κατά πως συνηθίζεται πλέον να λέμε, ήταν μια κανονική ανέπαφη συναλλαγή.
Είχε στην οθόνη του τα έγγραφά μου.
Είχα στο ακουστικό μου την φωνή του.
Διασταύρωση στοιχείων... όνομα, επώνυμο, έτος γέννησης... μάλιστα, εντάξει.
Εκδούσα Αρχή... σωστά... Προϋπηρεσία... καμία... Σχολή αποφοίτησης... μάλιστα
Βαθμός πτυχίου...
Έσκισες, μου είπε ο δημόσιος υπάλληλος.
Έσκισα;... έσκισα; αναρωτήθηκα μέσα μου...
Δεν με πείραξε το καθημερινό του ρήματος.
Με πείραξε ο Ενικός Αριθμός
τον οποίο είχε αυθαίρετα επιλέξει,
μου φάνηκε ότι δήλωνε μια οικειότητα που είχε κάτι αρπακτικό...
Μετά απ' αυτό ετοιμάστηκα για να με υποτιμήσει ακόμα περισσότερο.
Είχα στο ακουστικό μου έναν άνθρωπο που ήταν έτοιμος
να με υποτιμήσει προκειμένου να του είναι δυνατόν να με εξυπηρετήσει...
από την θέση του γραφείου τού δημοσίου υπαλλήλου
που κάθεται μπροστά σε μια οθόνη.
Μια φιλικότητα όμοια με νάρκη σε ναρκοπέδιο, που δεν μπορούσε να με δει...
Πώς αλλιώς;
Έσκισες; Έσκισα; μας ξέσκισαν ;
Who's know?
Συνέχισα από τον πάτο των πινάκων που βρίσκομαι να του μιλάω στον Πληθυντικό.
Έκλεισα
Σας ευχαριστώ κύριε....
κατά πως συνηθίζεται πλέον να λέμε, ήταν μια κανονική ανέπαφη συναλλαγή.
Είχε στην οθόνη του τα έγγραφά μου.
Είχα στο ακουστικό μου την φωνή του.
Διασταύρωση στοιχείων... όνομα, επώνυμο, έτος γέννησης... μάλιστα, εντάξει.
Εκδούσα Αρχή... σωστά... Προϋπηρεσία... καμία... Σχολή αποφοίτησης... μάλιστα
Βαθμός πτυχίου...
Έσκισες, μου είπε ο δημόσιος υπάλληλος.
Έσκισα;... έσκισα; αναρωτήθηκα μέσα μου...
Δεν με πείραξε το καθημερινό του ρήματος.
Με πείραξε ο Ενικός Αριθμός
τον οποίο είχε αυθαίρετα επιλέξει,
μου φάνηκε ότι δήλωνε μια οικειότητα που είχε κάτι αρπακτικό...
Μετά απ' αυτό ετοιμάστηκα για να με υποτιμήσει ακόμα περισσότερο.
Είχα στο ακουστικό μου έναν άνθρωπο που ήταν έτοιμος
να με υποτιμήσει προκειμένου να του είναι δυνατόν να με εξυπηρετήσει...
από την θέση του γραφείου τού δημοσίου υπαλλήλου
που κάθεται μπροστά σε μια οθόνη.
Μια φιλικότητα όμοια με νάρκη σε ναρκοπέδιο, που δεν μπορούσε να με δει...
Πώς αλλιώς;
Έσκισες; Έσκισα; μας ξέσκισαν ;
Who's know?
Συνέχισα από τον πάτο των πινάκων που βρίσκομαι να του μιλάω στον Πληθυντικό.
Έκλεισα
Σας ευχαριστώ κύριε....
"Και την ίδια αυτή ψυχολογική αλήθεια επαναλαμβάνει και ο Γέρων Σιλουανός με τα λόγια του γέροντος Σωφρονίου. «Έκαστος των ανθρώπων βλέπει εις τους άλλους εκείνο μόνον, το οποίον εις την πνευματικήν του πείραν εγνώρισε περί εαυτού του ιδίου. Διά τούτο η στάσις του ανθρώπου έναντι του πλησίον είναι ασφαλές σημείον του βαθμού αυτογνωσίας εις τον οποίον έφθασεν»1. Όταν δηλαδή στέκεται κανείς μπροστά στον πλησίον για να τον κατανοήση ή να τον «κρίνη», στέκεται «ασυνείδητα» (χωρίς να το καταλαβαίνη) μπροστά στον εαυτό του. Βλέπει στον άλλο αυτό μόνον που ο ίδιος «εγνώρισε» στον εαυτό του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ όψη αυτή της θεωρήσεως του πλησίον καταντά λοιπόν μια ασυνείδητη (ανεπίγνωστη) αυτοθεώρηση. Και είναι αλήθεια ότι πρόσφατες ψυχολογικές έρευνες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτός που κρίνει τον άλλον προσπαθεί κατά βάθος να κατανοήση τον εαυτό του. Πρόκειται βέβαια εδώ για μια παρά πολύ γνωστή αλλά και παρά πολύ ευαίσθητη ψυχολογική λειτουργία της εσωτερικότητος, την προβολή. Όσο ολιγώτερη είναι η αυτογνωσία τόσο δεσποτικώτερη γίνεται η λειτουργία της προβολής".
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΡΝΑΡΑΚΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ
Ευχαριστώ για την παράθεση του εκτενούς αποσπάσματος από το έργο του καθηγητή Ιωάννη Κορναράκη (1926-2013)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταλαβαίνω τι γράφεις(...μάλλον)αλλά αυτός ο πληθυντικός ευγενείας στο λαιμό μου κάθεται...(βάζω κι εγώ αποσιωπητικά)...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου π. Κώστα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ όταν μπαίνεις σε ένα ταξί, ας πούμε, πώς απευθύνεσαι στον ταξιτζή;
Δεν παίρνω ταξί,δεν μου φτάνουν τα μισθά!
ΔιαγραφήΧρησιμοποιώ πληθυντικό όταν απευθύνομαι σε άλλους.Δεν αφήνω άλλους να απευθύνονται σε μένα στον πληθυντικό.
Εντάξει το ταξί ήταν ενδεικτικό. Ας πούμε στην κοπέλα που στο καφέ παραγγέλνεις ένα καφέ στα όρθια και στο δίνει σε ένα χάρτινο κυπελλάκι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάλι περιμένω να πάρει ο καθένας τον χρόνο του, τον χρόνο της οικειότητας. Τόσο εγώ όσο και αυτός ο άλλος, να περάσουμε στον Ενικό που θα σημαίνει κάτι, όπως και ο Πληθυντικός σημαίνει κάτι. Για μένα δεν είναι τίποτα καλό ή κακό από μόνο του.
Είναι ένα θέμα οικειότητας.
Ο μεγάλος Άγιος Νεκτάριος ο πολλαπλώς συκοφαντημένος και αδικημένος από παπάδες και δεσποτάδες, όσο ζούσε, όταν προσευχόταν μιλούσε στην Παναγία, με απόλυτο σεβασμό, χρησιμοποιώντας πληθυντικό αριθμό, σαν να απευθυνόταν σε Ουράνια και επίγεια Βασίλισσα μαζί. Όλα (ενώπιον του Θεού) τα καθορίζει η ΠΡΟΘΕΣΗ του ομιλούντος ωστόσο, ενώ τις ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΕΣ στις σχέσεις τις ανθρώπινες, τις καθορίζει η ΠΡΟΘΕΣΗ του ακούοντος.
ΑπάντησηΔιαγραφή