Η πρώτη black Friday είναι γεγονός και προβλέπω ότι θα έχουμε όλο και περισσότερες μπλακ Φράιντεις στο άμεσο μέλλον.
Για την ακρίβεια όλες οι μέρες θα γίνουν Φράιντεις κι όλες οι Φράιντεις θα είναι μπλακ.
Τι συμβαίνει, λοιπόν, με τις "μαύρες Παρασκευές" ;
Τίποτα εξαιρετικά πρωτότυπο. Συμβαίνει ότι διαπιστώνουμε να συμβαίνει συχνά πυκνά σε συνθήκες καπιταλιστικής γιγάντωσης και υπερ-παραγωγής : ένα μέρος των παραγώμενων προϊόντων ωθείται βίαια στην καταστροφή του, δηλαδή στην κατανάλωσή του.
Κοντολογίς συμβαίνει ότι ακριβώς βλέπουμε στους αιματηρούς πολέμους, χωρίς όμως αίματα αν και δεν αποκλείονται τα τσαλαπατήματα, τα στριμώγματα και λοιπές σωματικές ταλαιπώριες και απώλειες.
Οι εντάσεις, το πάθος της διεκδίκησης, οι θυσίες στις οποίες είναι διατεθειμένος να υποβληθεί ο μέσος άνθρωπος -καταναλωτής, οι πεποιθήσεις υπεροχής έναντι άλλων ομοειδών με τις οποίες επενδύει το ποθούμενο προϊόν, η μεταδοτική εξάπλωση (ένας εκπρόσωπος των μικρομαγαζατόρων είπε σε σχετική ερώτηση, ότι δεν θα μπορούσαν τα μικρά μαγαζιά να μην απαντήσουν αναλόγως, συμμετέχοντας κι αυτά, στην επιθετική αυτή κίνηση των μεγάλων αλυσίδων) , ο πυρετός των προετοιμασιών, η ικανοποίηση που συνοδεύει την εισβολή στο κατάστημα και την αρπαγή του προϊόντος -λαφύρου από το ράφι κ.αλ., έχουν όλα τα ανορθόλογα χαρακτηριστικά ενός κανονικού πολέμου.
Κι όπως σε κάθε πόλεμο καταρρέουν τα μυθεύματα και προβάλλει γυμνή η φρίκη της καταστροφικής μανίας, έτσι και εδώ, στις "μαυρες Παρασκευές", το πρώτο που καταρρέει είναι ο μύθος του "συνειδητοποιημένου, ενημερωμένου καταναλωτή".
Ασφαλώς αυτός ο ανθρωπολογικός τύπος είναι ένα ιδεολογικό και κατασκευάσμα, κατάλληλα διαμορφωμένο με την πρέπουσα συνείδηση και την απόλυτα ελεγχόμενη, χειραγωγούμενη και μερική ενημέρωση, που έφτιαξαν οι οικονομικοί κολοσσοί και τα μέσα ενημέρωσης και έστησαν απέναντί τους για να του πουλάνε τα προϊόντα τους και να κατευθύνουν τις ορέξεις του.
[Έχω τον έλεγχο των πιο κρυφών κυττάρων σου, του οργασμού, της πείνας σου, της μάρκας των τσιγάρων σου.... έλεγε ένα παλιό τραγουδάκι!]
Το κατασκεύασμα άνθρωπος-καταναλωτής -για του οποίου τα δικαιώματα πολλοί μιλούν ήδη με υπερηφάνεια και η επιθυμητή συμπεριφορά του ήδη διδάσκεται στα σχολεία- ενώ παρέχει μια έννοια ταυτότητας με πολλά ορθολογιστικά ερείσματα και αισθήματα ηθικής και αυτοδικαίωσης, ταυτόχρονα και καθώς αυτή η ταυτότητα δομείται, περικλείει (αναγκαστικά) τον πιο βαθύ και μαύρο ανορθολογισμό με τον οποίο μπορεί να συνδεθεί η ανθρώπινη πράξη: την διαστροφή της επιθυμίας του ατόμου.
Ο άνθρωπος -καταναλωτής είναι ο σύγχρονος στρατιώτης. Ο σύγχρονος τεχνοκρατικός ορθολογισμός που παρήγαγε μια ανεξέλεγκτη πληθώρα εμπορευμάτων, μεσα απο διαδικασίες πρόβλεψης, αυστηρα ελεγχόμενες και ποσοτικοποιημένες σε όλα τα επίπεδα σχεδιασμού, παραγωγής, κερδοφορίας και διάθεσης των προϊόντων, έχει ενσωματώσει -για την ακρίβεια αυτός αποτέλεσε την κινητήρια δύναμή του- τον πιο σκοτεινό και μαύρο ανορθολογισμό: την ζωή ιδωμένη από την άποψη του Ενός, του ισχυρού ενός.
Κάποιοι αυτή την άποψη την λένε ανταγωνισμό, εγώ την λέω ανορθολογισμό της ορθολογικότητας, δηλαδή ΠΟΛΕΜΟ.
Η ζωή έτσι ιδωμένη, όπως και η μοίρα των στρατιωτών σε όλους τους πολέμους, έχει μόνο ένα χρώμα : το μαυρο της άδικης σπατάλης και του χαμού....
Για την ακρίβεια όλες οι μέρες θα γίνουν Φράιντεις κι όλες οι Φράιντεις θα είναι μπλακ.
Τι συμβαίνει, λοιπόν, με τις "μαύρες Παρασκευές" ;
Τίποτα εξαιρετικά πρωτότυπο. Συμβαίνει ότι διαπιστώνουμε να συμβαίνει συχνά πυκνά σε συνθήκες καπιταλιστικής γιγάντωσης και υπερ-παραγωγής : ένα μέρος των παραγώμενων προϊόντων ωθείται βίαια στην καταστροφή του, δηλαδή στην κατανάλωσή του.
Κοντολογίς συμβαίνει ότι ακριβώς βλέπουμε στους αιματηρούς πολέμους, χωρίς όμως αίματα αν και δεν αποκλείονται τα τσαλαπατήματα, τα στριμώγματα και λοιπές σωματικές ταλαιπώριες και απώλειες.
Οι εντάσεις, το πάθος της διεκδίκησης, οι θυσίες στις οποίες είναι διατεθειμένος να υποβληθεί ο μέσος άνθρωπος -καταναλωτής, οι πεποιθήσεις υπεροχής έναντι άλλων ομοειδών με τις οποίες επενδύει το ποθούμενο προϊόν, η μεταδοτική εξάπλωση (ένας εκπρόσωπος των μικρομαγαζατόρων είπε σε σχετική ερώτηση, ότι δεν θα μπορούσαν τα μικρά μαγαζιά να μην απαντήσουν αναλόγως, συμμετέχοντας κι αυτά, στην επιθετική αυτή κίνηση των μεγάλων αλυσίδων) , ο πυρετός των προετοιμασιών, η ικανοποίηση που συνοδεύει την εισβολή στο κατάστημα και την αρπαγή του προϊόντος -λαφύρου από το ράφι κ.αλ., έχουν όλα τα ανορθόλογα χαρακτηριστικά ενός κανονικού πολέμου.
Κι όπως σε κάθε πόλεμο καταρρέουν τα μυθεύματα και προβάλλει γυμνή η φρίκη της καταστροφικής μανίας, έτσι και εδώ, στις "μαυρες Παρασκευές", το πρώτο που καταρρέει είναι ο μύθος του "συνειδητοποιημένου, ενημερωμένου καταναλωτή".
Ασφαλώς αυτός ο ανθρωπολογικός τύπος είναι ένα ιδεολογικό και κατασκευάσμα, κατάλληλα διαμορφωμένο με την πρέπουσα συνείδηση και την απόλυτα ελεγχόμενη, χειραγωγούμενη και μερική ενημέρωση, που έφτιαξαν οι οικονομικοί κολοσσοί και τα μέσα ενημέρωσης και έστησαν απέναντί τους για να του πουλάνε τα προϊόντα τους και να κατευθύνουν τις ορέξεις του.
[Έχω τον έλεγχο των πιο κρυφών κυττάρων σου, του οργασμού, της πείνας σου, της μάρκας των τσιγάρων σου.... έλεγε ένα παλιό τραγουδάκι!]
Το κατασκεύασμα άνθρωπος-καταναλωτής -για του οποίου τα δικαιώματα πολλοί μιλούν ήδη με υπερηφάνεια και η επιθυμητή συμπεριφορά του ήδη διδάσκεται στα σχολεία- ενώ παρέχει μια έννοια ταυτότητας με πολλά ορθολογιστικά ερείσματα και αισθήματα ηθικής και αυτοδικαίωσης, ταυτόχρονα και καθώς αυτή η ταυτότητα δομείται, περικλείει (αναγκαστικά) τον πιο βαθύ και μαύρο ανορθολογισμό με τον οποίο μπορεί να συνδεθεί η ανθρώπινη πράξη: την διαστροφή της επιθυμίας του ατόμου.
Ο άνθρωπος -καταναλωτής είναι ο σύγχρονος στρατιώτης. Ο σύγχρονος τεχνοκρατικός ορθολογισμός που παρήγαγε μια ανεξέλεγκτη πληθώρα εμπορευμάτων, μεσα απο διαδικασίες πρόβλεψης, αυστηρα ελεγχόμενες και ποσοτικοποιημένες σε όλα τα επίπεδα σχεδιασμού, παραγωγής, κερδοφορίας και διάθεσης των προϊόντων, έχει ενσωματώσει -για την ακρίβεια αυτός αποτέλεσε την κινητήρια δύναμή του- τον πιο σκοτεινό και μαύρο ανορθολογισμό: την ζωή ιδωμένη από την άποψη του Ενός, του ισχυρού ενός.
Κάποιοι αυτή την άποψη την λένε ανταγωνισμό, εγώ την λέω ανορθολογισμό της ορθολογικότητας, δηλαδή ΠΟΛΕΜΟ.
Η ζωή έτσι ιδωμένη, όπως και η μοίρα των στρατιωτών σε όλους τους πολέμους, έχει μόνο ένα χρώμα : το μαυρο της άδικης σπατάλης και του χαμού....
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου