Βαρέθηκα
και τούτο
και τον άλλον κόσμο.
Η βαρεμάρα
μου είναι ο καλύτερος ύμνος
εδώ που
βρέθηκα
και βράδιασε
βαρέθηκα τόσο πολύ βράδυ
και βράδιασε
βαρέθηκα τόσο πολύ βράδυ
βράχηκα
τόσο πολύ σκοτάδι.
Βαρέθηκα.
Οι ποιητές;
Α! οι ποιητές χωρίσανε στα δυό τον κόσμο
Οι ποιητές;
Α! οι ποιητές χωρίσανε στα δυό τον κόσμο
και
κρατήσανε για τον εαυτό τους το καλύτερο κομμάτι
Και οι φιλόσοφοι επίσης,
κρατήσανε το πιο λογικό,
Και οι φιλόσοφοι επίσης,
κρατήσανε το πιο λογικό,
αυτό που
ταίριαζε στις αποδείξεις τους.
Γι' αυτό κι εγώ
μιά και βαρέθηκα κι από τη σκοτεινιά που
Γι' αυτό κι εγώ
μιά και βαρέθηκα κι από τη σκοτεινιά που
[βρέθηκα
θα πω για
τα βουνά αυτά εδώ
που
κατοικούν άγρια ζώα ανήμερα,
θα πω για τα ποτάμια αυτά εδώ
θα πω για τα ποτάμια αυτά εδώ
που
κατεβάζουν ανθρώπους σαν ζώα άγριους
θα πω ότι
το ηλιοβασίλεμα λίγδιασε
-πώς σας
διέφυγε;-
βρωμάει,
κολλάει στα χέρια μου
και το
πανσέληνο φεγγάρι του κόσμου
- δεν το
προσέχετε το φεγγάρι όπως πρέπει -
αρρώστησε
πάνω στα μαλλιά σας τα θαμπά,
πάνω στα σώματά σας τα νεκρά,
μέσα στα μυαλά σας τα νερουλιασμένα.
πάνω στα χέρια μου τα κατατρυπημένα.
πάνω στα μαλλιά σας τα θαμπά,
πάνω στα σώματά σας τα νεκρά,
μέσα στα μυαλά σας τα νερουλιασμένα.
πάνω στα χέρια μου τα κατατρυπημένα.
Θα τους
αρπάξω το καλύτερο κομμάτι του κόσμου
κι ας το κρατούν σφιχτά
και θα το κατασπαράξω
γιατί βαρέθηκα
εδώ που βρέθηκα πολύ βράδυ
βράχηκα τόσο πολύ
να καταπίνω αργό του κόσμου
το πετρέλαιο σκοτάδι.
κι ας το κρατούν σφιχτά
και θα το κατασπαράξω
γιατί βαρέθηκα
εδώ που βρέθηκα πολύ βράδυ
βράχηκα τόσο πολύ
να καταπίνω αργό του κόσμου
το πετρέλαιο σκοτάδι.
[από την ανέκδοτη συλλογή "Σε μια μέρα 25 Ιουνίου", Χανιά 2013]
Βαριέστε, δεν σσς αρέσει ετσι οπως την καταντήσαμε, βρωμάει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω μαζί σας γι'αυτο , εσύ να κάνεις πάντα το καλό για την υγεία των ασθενών και των παιδιών μας.
Ναι, δεν ξέρω και εγώ , ετσι είναι αυτά, τα βαριέμαι και εγώ. Ενα γεγονός που με ζωντανεύει για μια θαρραλέα συνέχεια ειναι η μεγάλη απόφαση πίστεως της αγαπητής μας Ναταλίας Λιονάκη για μια τελική ευθεία προς την αιωνιότητα!
Δεν ξερω . Αισθανομαι αβολα ...σαν γυμνή ...όλοι τα ξέρουν όλα...μίλουν ...μίλουν για όλα... με αρρωσταίνει η τοση σιγουριά τους. Σχεδόν με πετάει έξω απ τον πλανήτη... Γειά χαρά σου πλανήτη της σιγουριάς.. των σίγουρων ανθρώπων!!!
ΔιαγραφήΔεν έχετε δίκαιο. Τα ποιήματα σας λένε πολλα για σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεχίστε. Εμείς σας ακούμε.
Ντυμένη με την Χάρι την δοσμένη μόνο σε σας μπορείτε.
Βαρύ το πράγμα, και όμως ξεκουράζει στο τέλος.
Φίλη ψυχή, μας αγγίζεις.
Γράφε γράφε!