Εκείνη έλεγε:
"Κάποτε ήρθε ένας γεωργός κρατώντας έναν γκασμά στον
ώμο του, περπάτησε γύρω γύρω στην ξεραϊλα, είδε τα δέντρα που είχαν
μαραθεί, τις ρωγμές της γης μου, τα ζώα που κείτονταν
σκελετωμένα, όλα που είχαν αποκάμει και πάνω ο Ήλιος, ανηλεής να ζητάει τα
δικαιώματά του.
Τότε, αυτός ο τεράστιος γεωργός, ανάμεσα ήλιου
και γης το μπόι του, μου φάνηκε ότι οργίστηκε σφοδρά και σήκωσε από τον ώμο
του τον γκασμά, ψηλά στον ασάλευτο αέρα και με μιας τον κατέβασε με δύναμη πάνω στον ξεραμένο
φλοιό... εκεί που κανείς δεν πίστευε ότι υπήρχε νερό, στο πιο ξερό
σημείο.
Μα τα
υπόγεια νερά, σα να υπάκουσαν σε κάλεσμα, τρέξανε και συρρεύσανε από όλα τα
πετρώματα, από όλες τις βαθιές σπηλιές, από τα μαύρα βάθη, ανέβηκε η
στάθμη τους, ξεπήδησαν κι έγινε η πληγή πηγή και από τότε αναβλύζουν νερά ασταμάτητα".
Ο γιατρός της έγραψε : "δακρύρροια", στην διάγνωσή του.
Με τον ζωντανό σου Λόγο, μεταφέρεις εκείνους που αγαπάς και σ΄αγαπούν, στην καρδιά της αθάνατης πηγής που άνοιξε ο Μέγας γεωργός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν το εγώ σπάσει και γίνει εσύ, κι όταν και το εσύ σπάσει και το και γίνουν και τα δύο μαζί Εκείνος, τότε εισερχόμαστε στο μυστήριο της αγάπης. Στο μυστήριο της Αγίας Τριάδος, στον χώρο του Θεού. Αλληλοπεριχώρηση, δίχως να συγχέονται οι προσωπικότητες.
"Σώμα Χριστού μεταλάβετε, πηγής αθανάτου γεύσασθε"
ΑΩ
Αγαπητέ ΑΩ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την επίσκεψη.
Δυνατή εικόνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκληρή και απίστευτα ευλογημένη.
Ευανθία μου, συμφωνώ και επαυξάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ελένη μας αξίζει βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας.
Αξίζει Παράδεισο!
Αλλά και εσύ, δεν πας πίσω σε αξία.
Ισάξια και ισότιμη.
ΑΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή Ελένη,
ΑπάντησηΔιαγραφήεπειδή μου έκανες χώρο στο είναι σου, με φιλοξένησες με αγάπη στην όμορφη ψυχή σου. Αυτό μου δίνει το θάρρος να κάνω ακόμα μία επίσκεψη, ως συνέχεια της πρώτης, στην συγκεκριμένη ανάρτηση.
Φέρνω μαζί μου κάποιες σημειώσεις που είχα διαβάσει κάπου και που αγγίξαν ευεργετικά το είναι μου την κατάλληλη στιγμή που το χρειαζώμουν, ώστε να κατανοήσω και με την διάνοιά μου και να πιστοποιηθεί το μυστήριο που ήδη βίωνα.
Τις παραθέτω στην διάθεσή σου και στην αγάπη σου...
Η επιστημονική και φιλοσοφική γνώση μπορεί να διατυπωθεί με ορισμούς, αλλά το πρόσωπο είναι πέρα από κάθε ορισμό, και κατά συνέπεια άγνωστο εξωτερικά* μόνο το ίδιο μπορεί να αποκαλύψει τον εαυτό του.
Πρόσωπο είναι ο "κρυπτός της καρδίας άνθρωπος, εν τω αφθάρτω...του πνεύματος...ο έστιν ενώπιων του Θεού πολυτελές". Προικισμένος με αγάπη ο άνθρωπος αισθάνεται συνδεδεμένος με τον αγαπημένο του Θεό. Με αυτό τον σύνδεσμο γνωρίζει το Θεό, έτσι η αγάπη και η γνώση γίνονται μία ενέργεια. Ο Θεός αποκαλύπτεται κυρίως δια της καρδιάς σαν Αγάπη και Φώς.
Αυτή η προσωπική αποκάλυψη μπορεί να δωθεί αιφνιδιαστικά, αλλά ο άνθρωπος που την λαμβάνει μπορεί να την αφομοιώσει σιγά-σιγά ύστερα από από μακροχρόνιο ασκητικό αγώνα.
Από την πρώτη στιγμή το ζωντανό περιεχόμενο της αποκαλύψεως είναι φανερό και η ψυχή δεν αισθάνεται καμμία ώθηση να ερμηνεύσει με λογικές διαδικασίες τη χάρη που δέχθηκε. Πάντα όμως η ψυχή ποθεί μία βαθύτερη γνώση.
Η υπέραφθονία της αγάπης περνά από τα βάθη της κολάσως. Δεν πρέπει να φοβόμαστε αυτή την κάθοδο, αφού χωρίς αυτήν η πληρώτητα της γνώσεως είναι ακατώρθωτη.
Το να ριχτούμε στο άγνωστο σημαίνει εμπιστοσύνη στον θεό. Ερευνούμε γιά μιά νέα ζωή, στην οποία πρώτη θέση δίνεται στον Χριστό.
Υ.Γ.
Ίσως έχεις κάποια απορία, γι αυτό που έγραψα σε σχόλιό μου στο μπλόκ της Ευανθίας γιά το πρόσωπό σου ..."παρουσία Θεού". Ίσως να είδα κάτι το οποίο εσύ αγνοείς και αποδίδεις αποκλειστικά στον εαυτό σου, στο εγώ σου. Αυτό Ελένη, σημαίνει αιχμαλωσία, ασφυξία, αργός και αιώνιος θάνατος.