Συμβαίνει καμιά φορά -ασχέτως που εμείς ποτέ δεν το μαθαίνουμε- όταν κάποιος άνθρωπος σωριαστεί σε δρόμο, σε πλατεία, σε παγκάκι, άνθρωπος κατεστραμμένος μα όχι τυφλός, απ'αυτούς που δεν μπορεί κανείς να τους πουλήσει τίποτα, ούτε καν μια φτηνιάρικη προσδοκία ή μια τσατσάρα που της λείπουν κάποια δόντια, να περνάνε δίπλα του άλλοι άνθρωποι, άνθρωποι καλοστεκούμενοι, με τις σακούλες τους στα χέρια, με τις γυναικούλες τους, με τις συνταξούλες τους, με τις θεσούλες τους, με τις αποταμιευσούλες τους, με τα παράσημά τους εν ολίγοις, και με τις θεωρίες τους να κουδουνίζουν εξαργυρωμένες στις τσέπες τους, κάτι Ματθαίοι και άλλοι παρόμοιοι, βιαστικοί της προόδου και της καλής υγείας και γυρνώντας ο ένας στον άλλο να μιλάνε περί του αξιοσέβαστου... οι αχρείοι.
Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου