Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_καθημερινότατα : take it away

Το λεωφορείο είναι έτοιμο για αναχώρηση.
Σε μια μικρή ουρά μπροστά από την πόρτα του λεωφορείου του ΚΤΕΛ, εγώ και πέντε - έξι άτομα ακόμα, περιμένουμε με τα εισιτήρια στο χέρι, την ελεγκτή να κόψει το εισητήριο για ν' ανέβουμε. Ακόμα και σε μια τόσο μικρή ουρά, κάποιοι βιάζονται να περάσουν πρώτοι... η αγωνία  δεν τους εγκαταλείπει ποτέ... ας είναι όμως, για άλλο ήθελα να μιλήσω.

Δίπλα μου μια νεαρή γυναίκα γύρω στα εικοσιπέντε, με ινδική φυσιογνωμία, κρατώντας ένα σακίδιο και ένα μπουκάλι κοκα κόλα που μόλις είχε αγοράσει.
Η ελεγκτής προσέχει το μπουκάλι πριν ακόμα φτάσει η σειρά της κοπέλας.
Της δείχνει με το δάχτυλό της το μπουκάλι....drink...και το κουνάει απαγορευτικά.
Όπως έχω ξαναπεί, οι οδηγοί, είτε είναι οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες του λεωφορείου είτε κάποιος υπάλληλός τους, είναι ικανοί να σταματήσουν στη μέση του δρόμου αν υποψιαστούν ότι κάποιος επιβάτης τρώει ή πίνει μέσα στο λεωφορείο... θα έχουν κι αυτοί τα δίκια τους.
Η κοπέλα με την ινδική φυσιογνωμία τώρα είναι μπροστά μου και η ελεγκτής της επαναλαμβάνει την απαγόρευση, εφαρμόζοντας τους κανόνες του ελέγχου.
I' ll not drink ....είπε η κοπέλα.
Take it away, την διέταξε η ελεγκτής.
Μα, μόλις το είχε αγοράσει... κι ήταν μια δροσερή και σφραγισμένη κόκα κόλα!
Take it away.... επανέλαβε, με ύφος που δεν σήκωνε πολλά και δείχνοντάς της τον κάδο των απορριμμάτων που βρισκόταν εκεί δίπλα, συνέχισε τον έλεγχο και εμείς οι υπόλοιποι ανεβαίναμε κανονικά.
Τότε η κοπέλα με την ινδική φυσιογνωμία, απομακρύνθηκε λιγάκι, προς την κατεύθυνση των κάδων, και γυρνώντας την πλάτη της, έχωσε μέσα στο σακίδιό της το μπουκάλι.
Κρατώντας τώρα μόνο το σακίδιο και το εισιτήριό της στο χέρι, πλησίασε την ελεγκτή και εκείνη με επαγγελματισμό, τσέκαρε τον προορισμό, έσχισε το απόκομμα και η κοπέλα πέρασε μέσα...
Έκατσε μόνη της σε κάποιο από τα πίσω καθίσματα, κρατώντας στην αγκαλιά της το σακίδιο με το μπουκάλι και το κείνο το γαργαλιστικό αίσθημα της δίψας στο στόμα της...

Κάπως έτσι ταξιδεύουμε όλοι.... Οι κανονισμοί τηρούνται με ακρίβεια. Οι ελεγκτές ελέγχουν και οι οδηγοί οδηγούν...Τώρα, τι κουβαλάει ο καθένας στο σακίδιό του, αυτό είναι μια άλλη take it away ιστορία....   

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός