Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_ο αγαπημένος παίχτης

ο αγαπημένος παίχτης του τηλεοπτικού κοινού
γι' αυτή την εβδομάδα...
(μουσικό κόκκινο χαλί αγωνίας)
αυτός που το τηλεοπτικό κοινό ψήφισε περισσότερο
ο εκλεκτός,
είναι....
ο αγαπημένος του τηλεοπτικού κοινού
γι' αυτήν την εβδομάδα
είναι...
(κόκκινο μουσικό χαλί αγωνίας)
αυτός που οι περισσότεροι τηλεθεατές ψήφισαν με την θετική ψήφο τους
αυτός που αγαπήθηκε περισσότερο
(μουσικό χαλί κόκκινης αγωνίας)
την εβδομάδα αυτή
ο αγαπημένος
είναι....
αυτός που το κοινό επέλεξε και εμείς επιβραβεύουμε
με το χρηματικό ποσό...
το τηλεοπτικό κοινό που μας παρακολουθεί αποφάσισε
ότι γι' αυτή την εβδομάδα ο πιο αγαπημένος παίχτης
είναι....είναι....
(σιωπή)
(σε λίγο η συνέχεια....)
(πατατάκια, ενισχυτικά αρθρώσεων, αντιηλιακά, παγωτά που σπάνε στο στόμα, πάροχος ηλεκτρικής ενέργειας, μουρουνέλαιο, μπύρα, κι άλλα παγωτά, πίτσα δώρο άλλη μία, έπιπλα κήπου και βεράντας, όλα για τον κήπο σας, κι άλλη μπύρα, τα ψώνια της εβδομάδας... ο κόσμος της επιθυμίας, ένας κόσμος χωρίς προβλήματα ή όπου όλα τα προβλήματα λύνονται, ένας κόσμος όπου όλα είναι χαμογελαστά, οι άνθρωποι δεν ιδρώνουν, δεν κρεμιούνται, δεν βαριούνται, δεν ρεύονται, δεν κλάνουν, δεν γαμιούνται....έχουν βρει το μυστικό της αιώνιας ευτυχίας, το προϊόν που μπορεί να μεταμορφώσει την ημέρα τους, το σπίτι τους, την γειτονιά τους, τον Θεό,  ζουν σε άλλη διάσταση, ζουν στη μαγεία.... )
Αυτό λοιπόν το τηλεοπτικό κοινό
που είναι φτιαγμένο από ψεύδη,
που ζει στα ψεύδη,
Αυτό το τηλεοπτικό κοινό για το οποίο φτιάχνονται τα ψεύδη,
αποφάσισε
και εμείς ανταμοίβουμε με την επιταγή των 2.500 ευρώ
ότι ο πιο αγαπημένος παίχτης είναι....
είναι...
είναι...
(μουσική κατάλληλη για την αποκάλυψη κάποιας μεγάλης αλήθειας, οι κάμερες εστιάζουν στα πρόσωπα των παιχτών)
είναι....
ο Σωκράτης....
Μπράβο Σωκράτη!
Είσαι ο πιο αγαπημένος παίχτης της εβδομάδας....
Συγκίνηση,
τρέμουλο,
ευχαριστίες, είναι κάτι που δεν περίμενα, νιώθω συγκινημένος από την αγάπη και την αποδοχή του τηλεοπτικού κοινού που με ψήφισε....
(μουσικό χαλί της δικαίωσης ονείρων του νικητή που αγναντεύει στοχαστικά τις θυσίες που έκανε για να φτάσει ως εδώ)
Η κάμερα εστιάζει στην επιταγή....
(ο Σωκράτης από μέσα του : κουφάλες όλοι σας!, τα κατάφερα!)

Όλα είναι ψεύτικα....
Το γνωρίζουμε αυτό,
αλλά δε μας νοιάζει καθόλου
μουσικό χαλί....
ένα χάλι όλα....
(πού να σε βρω;  πώς να σ' αγαπήσω;)
είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε τα ψεύδη
έχουμε αποφασίσει γι' αυτό  με την θετική μας ψήφο....
γι' αυτήν την εβδομάδα
ίσως  και για όλη μας την ζωή...







Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_αν αυτή είναι η πολιτική

 Δεν θα το επιδιώξω, αλλά θα εκμεταλλευτώ αυτή τη καταπληκτική συγκυρία : ώρα απογευματινή, μάθημα σε σπίτι, σε κεντρική πλατεία, σε κεντρικό χωριό, από κάτω τα καφενεία και είχα εντοπίσει καθώς πήγαινα ασυνήθιστες κινήσεις, μια αναταραχή και μια κυρία, άγνωστη σε μένα,  με χρώμα μαλλιών σε ώριμη μελιτζάνα να περιφέρεται μαζί με μια φίλη της που δεν είχε τίποτε το αξιοσημείωτο. Εγώ πρόσεξα την μελιτζανί.  Το μάθημα κυλούσε ανάμεσα σε απογοητεύσεις και προσπάθειες, οι ήχοι  της πλατείας γνωστοί και γι αυτό ανήκουστοι  έφταναν αλλά και δεν έφταναν σ'αυτιά μου, ίσως αν πρόσεχα έξω να έφταναν, αλλά εγώ πρόσεχα μέσα.  Οι ήχοι αλλάζουν. Ξέρω την αλλαγή των μικροφωνικών στις μικρές πλατείες των χωριών.  Τέλος μαθήματος. Η προεκλογική συγκέντρωση στα μισά. Έμεινα να ακούσω κι εγώ. Παράγγειλα όπως κάνω πάντα μια τσικουδιά και τι ανανέωση προσώπων, κινήσεων, χρωμάτων. Ίδιες ιδέες ή καλύτερα καμία ιδέα... χωρίς ιδέες. Το απόγευμα όμως δεν έχασε σε τίποτα την ομορφιά του Απρίλη του.  Το κόμμα,