Πριν ξημερώσει σήμερα πήραν τον Κωστή.
Άντρα πανύψηλο, κάποτε ευτραφή, υπάλληλο του Δήμου.
Εν μια νυκτί κατέρρευσε το μυαλό του
Σε έξι μήνες το σώμα του
Του πήρε πενήντα δύο χρόνια να πεθάνει.
Όπως το είχε προβλέψει η αποκλειστική
στη βραδινή σύναξη των αποκλειστικών
που κάνουνε τσιγάρο,
πριν ξεκινήσει η βάρδια τους 11-7 και βάλουν τις άσπρες τους στολές
-ξέρουν αυτές κι έχουνε δει πολλά τα μάτια τους
από κορμιά κι από ζωές-
Βρέθηκα κι εγώ εκεί και ψέλλισα δυο λόγια
όπως κάνουν οι άνθρωποι σ'αυτές τις περιπτώσεις.
Μετά κοιμήθηκα.
Τα ξημερώματα πήραν τον Κωστή
Άντρα πανύψηλο, αγκυλωμένο, σκελετωμένο, ολομόναχο
Τυλιγμένο με ένα σεντόνι στο φορείο.
Αν και στη σύναξη ειπώθηκαν άλλα.
Πως ήταν χωρισμένος και μπαρόβιος, πως ήτανε καλό παιδί αλλά άμυαλος
Και πως τόσες μέρες κανείς δεν ήρθε να τον δει, ούτε η πρώην γυναίκα του, αν και την ειδοποίησαν πως είν' στα τελευταία του, ούτε τα παιδιά του... τουλάχιστον τ'αρσενικό, 17 χρονών, πατέρας του ήτανε...
Μόνο ένας φίλος του, απ' την δουλειά; από τα μπαρ; ποιός ξέρει...
αυτός που τον βρήκε συφοριασμένο στο μπάνιο και τον έφερε εδώ...
Και πως είχε σταματήσει το φάρμακο της πίεσης κι έφαγε το κεφάλι του....
Ο Κωστής τοποθετήθηκε στο ψυγείο.
Η σύναξη σήκωσε τα χέρια ψηλά... τι μέλλει γενέσθαι... ο Θεός...
Βρέφος εγκαταλελειμμένο στα σκαλιά του παγωμένου κόσμου.
Πενήντα δύο χρόνια πέθανε από ασιτία αγάπης.
Μετά ξημέρωσε.
Άντρα πανύψηλο, κάποτε ευτραφή, υπάλληλο του Δήμου.
Εν μια νυκτί κατέρρευσε το μυαλό του
Σε έξι μήνες το σώμα του
Του πήρε πενήντα δύο χρόνια να πεθάνει.
Όπως το είχε προβλέψει η αποκλειστική
στη βραδινή σύναξη των αποκλειστικών
που κάνουνε τσιγάρο,
πριν ξεκινήσει η βάρδια τους 11-7 και βάλουν τις άσπρες τους στολές
-ξέρουν αυτές κι έχουνε δει πολλά τα μάτια τους
από κορμιά κι από ζωές-
Βρέθηκα κι εγώ εκεί και ψέλλισα δυο λόγια
όπως κάνουν οι άνθρωποι σ'αυτές τις περιπτώσεις.
Μετά κοιμήθηκα.
Τα ξημερώματα πήραν τον Κωστή
Άντρα πανύψηλο, αγκυλωμένο, σκελετωμένο, ολομόναχο
Τυλιγμένο με ένα σεντόνι στο φορείο.
Αν και στη σύναξη ειπώθηκαν άλλα.
Πως ήταν χωρισμένος και μπαρόβιος, πως ήτανε καλό παιδί αλλά άμυαλος
Και πως τόσες μέρες κανείς δεν ήρθε να τον δει, ούτε η πρώην γυναίκα του, αν και την ειδοποίησαν πως είν' στα τελευταία του, ούτε τα παιδιά του... τουλάχιστον τ'αρσενικό, 17 χρονών, πατέρας του ήτανε...
Μόνο ένας φίλος του, απ' την δουλειά; από τα μπαρ; ποιός ξέρει...
αυτός που τον βρήκε συφοριασμένο στο μπάνιο και τον έφερε εδώ...
Και πως είχε σταματήσει το φάρμακο της πίεσης κι έφαγε το κεφάλι του....
Ο Κωστής τοποθετήθηκε στο ψυγείο.
Η σύναξη σήκωσε τα χέρια ψηλά... τι μέλλει γενέσθαι... ο Θεός...
Βρέφος εγκαταλελειμμένο στα σκαλιά του παγωμένου κόσμου.
Πενήντα δύο χρόνια πέθανε από ασιτία αγάπης.
Μετά ξημέρωσε.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου