_όταν λέμε "ΤΕΜΠΗ"...

 

… εννοούμε το έγκλημα που έγινε μέσα σε μια στιγμή τον Φλεβάρη του 23 κι έστειλε στο θάνατο 57 ανθρώπους

… εννοούμε το έγκλημα  που γίνεται διαρκώς, εντατικά και επαναλαμβανόμενα   σε βάρος της νέας γενιάς

…  εννοούμε όλα εκείνα τα παιδιά που ισοπεδώνονται καθημερινά κάνοντας ντιλίβερι ή δουλεύοντας στις γαλέρες του μαζικού τουρισμού.και της κατανάλωσης.

…εννοούμε όλα εκείνα τα παιδιά που δεν ονειρεύονται πια γιατί ξέρουν ότι τα όνειρά τους δεν έχουν οξυγόνο και είναι νεκρά πριν καν γεννηθούν.

… εννοούμε αθλιότητα,  φτώχεια,  μετανάστευση,  βία και καταστολή.

…εννοούμε όλα εκείνα τα μυαλά που πνίγονται στη βαρεμάρα και την υποκρισία κι όμως υπομένουν μέσα στις φυλακές του εκπαιδευτικού συστήματος.

...εννοούμε να παίρνεις ψυχοφάρμακα για να βγάλεις την ημέρα.

… εννοούμε την ‘κονόμα.  

…εννοούμε τη συγκάλυψη, το κουκούλωμα, το κοινωνικό λούστρο  για να την γλυτώνουν οι «υπεύθυνοι», οι ηγήτορες, οι ειδικοί, οι πρόεδροι και οι αντιπρόεδροι, όλοι αυτοί που έχουν αναλάβει να κατευθύνουν τις ζωές μας.  

 Όταν λέμε «ΤΕΜΠΗ»…εννοούμε ότι ο κόσμος αυτός έχει σαπίσει...