To στοίχημα για κάθε Σύστημα είναι να συμφωνήσουν μαζί του οι αγαθοί, καλοπροαίρετοι άνθρωποι. Να προβληθεί, δηλαδή, μια πρόταση στην οποία θα μπορούσε θα συμφωνήσει μια απλή γιαγιούλα, ένας ψαγμένος καλλιτέχνης, ένας θρησκευόμενος, ένας νέος, ένας γέρος,... όλοι.
Έτσι, αυτό που θα ακούσετε να λέγετε, είναι κάτι που όλοι επιβάλλεται να θεωρούν "αυτονόητη" αλήθεια, και μάλιστα να το υποστηρίζουν με πάθος (το πάθος είναι σημαντικό και απαραίτητο στοιχείο!) Από αυτές τις αυτονόητες αλήθειες φτιάχνεται ο ιδεότυπος του ανθρώπου κάθε εποχής.
Ο ιδεότυπος της παρούσας εποχής -εποχή κρίσης και καταρρεύσεων- είναι ο Σηκωμένος άνθρωπος.
Η εποχή υμνεί και αποζητά τους Σηκωμένους ανθρώπους. Σηκωμένους με κάθε τρόπο... με συμπληρώματα διατροφής, με αναγλητικά αρθρώσεων, με ιδεολογικές ντόπες.... Το Σύστημα για την διαιώνισή του και μη έχοντας κάτι άλλο να προσφέρει πλέον, επαφίεται για την συνέχιση και την ευδοκίμησή του, στις δυνάμεις του Σηκωμένου ανθρώπου, ενός εκάστου... Η κοινωνία των Σηκωμένων ανθρώπων είναι αυτή που έχει εσωτερικεύσει πολλά ουσιώδη χαρακτηριστικά του Συστήματος.
Δηλαδή;
Δηλαδή, αυτός ο ιδεότυπος ταιριάζει με το ανταγωνιστικό μοντέλο του νεοφιλελευθερισμού, της μόνης ισχυρής κοινωνικής και πολιτικής πρότασης. Μόνο που αυτό το μοντέλο δεν αρκεί να μείνει και να αφορά μόνο στις επιχειρήσεις και την οικονομία. Σιγά να μην έμενε μόνο εκεί! Είναι ζωτικό, για το Σύστημα, θέμα να αποκτήσει την κυριαρχία του αυτονόητου. Απαιτείται, δηλαδή, να διαχυθεί στις μάζες, να κερδίσει στον αντίλογο και να γίνει εσωτερική αξία, να γίνει δέρμα, αυτονόητη αλήθεια και τρόπος ύπαρξης κάθε ενός.
Έτσι, εύκολα συμφωνούν όλοι ότι αξία είναι να Σηκωθείς... να προσπαθήσεις ως το τέλος, να τρέξεις, να παλέψεις, να αγωνιστείς, να ανταγωνιστείς, να αποδείξεις την αξία σου στον "στίβο", να κερδίσεις το έπαθλο. Μόνο μέσα σ΄ένα νεοφιλελεύθερο Σύστημα θα μπορούσε να προβληθεί αυτός ο ιδεότυπος ανθρώπου και σε κανένα άλλο.
Κι αυτό είναι το κόκκινο νήμα που ενώνει τα reality, τις συζητήσεις των απλών ανθρώπων, την πολιτική, τις εκπομπές λόγου, τις ειδήσεις, τους τηλεμαραθώνιους, τα events που γίνονται πάντα για "καλό σκοπό" ....έως και τις νουθεσίες των αγαθών γιαγιάδων : ένα μεγάλο μπράβο σε αυτούς που Σηκώθηκαν. Ύμνοι στους Σηκωμένους! Τίποτα για τους άλλους...
Σφυρηλατείται έτσι ένας δεσμός, ανάμεσα, αφενός στις εσωτερικές δομικές αξίες του Συστήματος και αφετέρου στην ανάγνωση που κάνουν τόσο τα άτομα και όσο και η κοινωνία για τους εαυτούς τους.
Ποιά καλοπροαίρετη γιαγιά δεν θα συμφωνούσε με αυτό το ηθικότατο και φαινομενικά αγαθότατο κοινωνικό και ατομικό must; - "πρόταγμα" θα το λέγαμε στα ελληνικά που μάθαμε στα σχολεία....
ΥΓ. Όπου Σύστημα διάβαζε Μετα-καπιταλισμός.
Έτσι, αυτό που θα ακούσετε να λέγετε, είναι κάτι που όλοι επιβάλλεται να θεωρούν "αυτονόητη" αλήθεια, και μάλιστα να το υποστηρίζουν με πάθος (το πάθος είναι σημαντικό και απαραίτητο στοιχείο!) Από αυτές τις αυτονόητες αλήθειες φτιάχνεται ο ιδεότυπος του ανθρώπου κάθε εποχής.
Ο ιδεότυπος της παρούσας εποχής -εποχή κρίσης και καταρρεύσεων- είναι ο Σηκωμένος άνθρωπος.
Η εποχή υμνεί και αποζητά τους Σηκωμένους ανθρώπους. Σηκωμένους με κάθε τρόπο... με συμπληρώματα διατροφής, με αναγλητικά αρθρώσεων, με ιδεολογικές ντόπες.... Το Σύστημα για την διαιώνισή του και μη έχοντας κάτι άλλο να προσφέρει πλέον, επαφίεται για την συνέχιση και την ευδοκίμησή του, στις δυνάμεις του Σηκωμένου ανθρώπου, ενός εκάστου... Η κοινωνία των Σηκωμένων ανθρώπων είναι αυτή που έχει εσωτερικεύσει πολλά ουσιώδη χαρακτηριστικά του Συστήματος.
Δηλαδή;
Δηλαδή, αυτός ο ιδεότυπος ταιριάζει με το ανταγωνιστικό μοντέλο του νεοφιλελευθερισμού, της μόνης ισχυρής κοινωνικής και πολιτικής πρότασης. Μόνο που αυτό το μοντέλο δεν αρκεί να μείνει και να αφορά μόνο στις επιχειρήσεις και την οικονομία. Σιγά να μην έμενε μόνο εκεί! Είναι ζωτικό, για το Σύστημα, θέμα να αποκτήσει την κυριαρχία του αυτονόητου. Απαιτείται, δηλαδή, να διαχυθεί στις μάζες, να κερδίσει στον αντίλογο και να γίνει εσωτερική αξία, να γίνει δέρμα, αυτονόητη αλήθεια και τρόπος ύπαρξης κάθε ενός.
Έτσι, εύκολα συμφωνούν όλοι ότι αξία είναι να Σηκωθείς... να προσπαθήσεις ως το τέλος, να τρέξεις, να παλέψεις, να αγωνιστείς, να ανταγωνιστείς, να αποδείξεις την αξία σου στον "στίβο", να κερδίσεις το έπαθλο. Μόνο μέσα σ΄ένα νεοφιλελεύθερο Σύστημα θα μπορούσε να προβληθεί αυτός ο ιδεότυπος ανθρώπου και σε κανένα άλλο.
Κι αυτό είναι το κόκκινο νήμα που ενώνει τα reality, τις συζητήσεις των απλών ανθρώπων, την πολιτική, τις εκπομπές λόγου, τις ειδήσεις, τους τηλεμαραθώνιους, τα events που γίνονται πάντα για "καλό σκοπό" ....έως και τις νουθεσίες των αγαθών γιαγιάδων : ένα μεγάλο μπράβο σε αυτούς που Σηκώθηκαν. Ύμνοι στους Σηκωμένους! Τίποτα για τους άλλους...
Σφυρηλατείται έτσι ένας δεσμός, ανάμεσα, αφενός στις εσωτερικές δομικές αξίες του Συστήματος και αφετέρου στην ανάγνωση που κάνουν τόσο τα άτομα και όσο και η κοινωνία για τους εαυτούς τους.
Ποιά καλοπροαίρετη γιαγιά δεν θα συμφωνούσε με αυτό το ηθικότατο και φαινομενικά αγαθότατο κοινωνικό και ατομικό must; - "πρόταγμα" θα το λέγαμε στα ελληνικά που μάθαμε στα σχολεία....
ΥΓ. Όπου Σύστημα διάβαζε Μετα-καπιταλισμός.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου