Τελευταίος ήχος οι σειρήνες του περιπολικού και του ασθενοφόρου.
Πεθαίνει.
Μια σκηνή αρχέγονου κυνηγιού στο κέντρο της Αθήνας...
που δεν έχει τίποτα ηρωϊκό, όπως υπονοείται από διάφορους χώρους, τίποτα απελευθερωτικό για τον άνθρωπο... δεν παραπέμπει σε καμία κοινωνία της καταλαγής και της ανεκτικότητας, παρά μόνο στην απελπισία και τον τρόμο!
Δεν είναι το μέλλον μας που προβλέπεται ζοφερό...Είναι το παρελθόν μας που ξεχάσαμε, φορώντας χρυσά περιδέραια και ακριβά ρολόγια, πιστεύοντας στα είδωλα, γεμίζοντας τα γήπεδα, κοιτώντας τις βιτρίνες και τις οθόνες μας, κοιτώντας τους άλλους, ποτέ όμως μέσα μας...
Είναι το σπήλαιο στις φωτισμένες μητροπόλεις του κόσμου...
Είναι ο 21ος αιώνας...
Δεν είναι ο κόσμος μου αυτός!
Κι ο κόσμος σου είναι κι ο κόσμος μου και ο κόσμος όλων μας. Γεννήματα της θεοποίησης της οικονομίας και της κατάρρευσής της είναι. Έχει και άλλα κρυμμένα ζητήματα μέσα της αυτή η υπόθεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήH θεοποίηση της οικονομίας είναι ο δρόμος για να γυρίσουμε στην εποχή των σπηλαίων -αν φύγαμε πραγματικά ποτέ από κει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω τι εννοείς με τα "κρυμμένα ζητήματα"... εμένα πάντως μου αρκούν κι αυτά!