[ παράκοσμος_ ]

Φαίνεται τόσο απλό, σαν ένα παιχνίδι λέξεων. Αλλάζει ένα μόνο γράμμα και αίφνης η Γάζα από γη θανάτου για χιλιάδες ανθρώπους γίνεται γη παραθερισμού για λίγους πλούσιους. Ο Τραμπ και οι δισεκατομμυριούχοι  φίλοι του οραματίζονται την αυριανή μέρα στην πολύπαθη Παλαιστίνη. Πώς την οραματίζονται; Μα σαν ένα  ομοίωμα του εαυτού τους. Θεωρούν τόσο επιτυχημένο . τον εαυτό τους, αυτοθαυμάζονται και ναρκισσεύονται τόσο πολύ που νομίζουν ότι αποτελούν την τελευταία λέξη της   «φυσικής» εξέλιξης για το ανθρώπινο είδος. Στη θέση των χαμόσπιτων της Γάζας, αυτοί βλέπουν τις πολυτελείς βίλες τους, στη θέση των λασπωμένων δρόμων της, βλέπουν αυτοκινητόδρομους για τα ακριβά αμάξια τους. Βλέπουν πισίνες, κοκτέιλ πάρτι, φώτα, σιλικονούχα μοντέλα, δούλους -ρομπότ… βλέπουν τον κόσμο σαν ένα τηλεοπτικό σκηνικό ή σαν μια παραγωγή της τεχνητής νοημοσύνης, χωρίς καμία ιστορία, κανένα βάθος…  Εξάλλου ένας από τους κύριους στόχους του καπιταλισμού διαχρονικά ήταν η εξάλειψη της ιστορίας αν...

  … εννοούμε το έγκλημα που έγινε μέσα σε μια στιγμή τον Φλεβάρη του 23 κι έστειλε στο θάνατο 57 ανθρώπους … εννοούμε το έγκλημα   που γίνεται διαρκώς , εντατικά και επαναλαμβανόμενα    σε βάρος της νέας γενιάς …   εννοούμε όλα εκείνα τα παιδιά που ισοπεδώνονται καθημερινά κάνοντας ντιλίβερι ή δουλεύοντας στις γαλέρες του μαζικού τουρισμού.και της κατανάλωσης. …εννοούμε όλα εκείνα τα παιδιά που δεν ονειρεύονται πια γιατί ξέρουν ότι τα όνειρά τους δεν έχουν οξυγόνο και είναι νεκρά πριν καν γεννηθούν. … εννοούμε αθλιότητα,   φτώχεια,   μετανάστευση,    βία και  καταστολή. …εννοούμε όλα εκείνα τα μυαλά που πνίγονται στη βαρεμάρα και την υποκρισία κι όμως υπομένουν μέσα στις φυλακές του εκπαιδευτικού συστήματος. ...εννοούμε να παίρνεις ψυχοφάρμακα για να βγάλεις την ημέρα. … εννοούμε την ‘ κονόμα.   …εννοούμε τη συγκάλυψη, το κουκούλωμα, το κοινωνικό λούστρο  για να την γλυτώνουν οι «υπεύθυνοι», οι ηγήτορες, ο...

  Έγιναν οι καθιερωμένες, ετήσιες κινητοποιήσεις των αγροτών στην Κρήτη, όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Τα αιτήματα ήταν τα ίδια του περασμένου αιώνα. .. Σύμφωνα με την ηγεσία του Αγροτικού Κινήματος  το πρόβλημα της «πεθαμένης» αγροτιάς συνοψίζεται σε οικονομικές διεκδικήσεις προστασίας του εισοδήματος των αγροτών, οι οποίες απευθύνονται στον μεγάλο Άλλο, δηλαδή το Κράτος. Ζητάει η ηγεσία του ΑΚ την κρατική παρέμβαση μηρυκάζοντας τα αιτήματα για τις επιδοτήσεις, τις αποζημιώσεις, τη μείωση του κόστους παραγωγής, τον έλεγχο των τιμών ζωοτροφών,  εφοδίων, καυσίμων  και της δράσης των καρτέλ στα τρόφιμα.   Όμως όσο κι αν φαίνεται ότι η ηγεσία του ΑΚ αναφέρεται στα πραγματικά αδιέξοδα του αγροτικού κόσμου και εκφέρει έναν  «αγωνιστικό» λόγο, στην πραγματικότητα  αναπαράγει αφενός τον ηγεμονικό λόγο του καπιταλισμού, όπου όλα μετριούνται  σε κόστη-οφέλη, κέρδη –ζημίες, κι αφετέρου συντηρεί τις σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες του περασμένου αιώνα....